پادشاهی خونریز که خون گریه می‌کرد...
با تجزیه و تحلیل سه نامه نوشته شده توسط ولاد سوم می‌توان به این نتیجه رسید که او ممکن است از بیماری رنج می‌برد که باعث می‌شد اشک خونین بریزد و به قولی خون گریه کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از لایوساینس، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ولاد سوم که به عنوان کنت ولاد دراکولا یا ولاد به میخ کشنده نیز شناخته می‌شود، نه تنها یک رهبر خون‌آشام و بی‌رحم بود، بلکه از یک بیماری نادر رنج می‌برد که باعث می‌شد اشک او خونی باشد.
دانشمندان پس از انجام یک تجزیه و تحلیل شیمیایی از سه نامه‌ی نوشته شده توسط ولاد سوم در طول سه سلطنت جداگانه وی به عنوان رهبر نظامی والاچیا، منطقه‌ای تاریخی در رومانی، از سال ۱۴۴۸ پس از میلاد تا زمان مرگ او در ۱۴۷۶ پس از میلاد، این کشف را انجام دادند.
مورخین تخمین می‌زنند که بیش از ۸۰۰۰۰ نفر به دستور فرمانده جنگ با چوبی که یک شی تیز در نوک آن وجود داشت، کشته شده باشند. بر اساس این مطالعه، این کنت شاید بیشتر به دلیل الهام گرفتن برام استوکر، نویسنده ایرلندی برای رمانش «دراکولا» در سال ۱۸۹۷ شناخته شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جنگ سالار تشنه به خون، محققان از تکنیکی به نام طیف‌سنجی جرمی استفاده کردند که شامل استفاده دقیق اتیلن-وینیل استات، پلیمر، روی حروف و سپس حذف آن بود. اتیلن استات پروتئین‌ها و مولکول‌های کوچک‌تری به نام پپتیدها را جمع‌آوری می‌کند که از زمانی که شمارش مقالات قرن‌ها پیش باقی مانده بود. این فرآیند بقایایی را نشان داد که حاوی ۵۰۰ پپتید بود که ۱۰۰ تای آن‌ها منشأ انسانی داشتند. فرض بر این بود که این پپتیدها از ولاد می‌آیند، نه افراد دیگر.
این اسناد حاوی پپتیدهایی بودند که با مژه‌ها، گروهی از اختلالات ژنتیکی که بر اندامک‌های مویی در سلول‌های موسوم به مژک تأثیر می‌گذارد، مرتبط بودند. آن‌ها همچنین شواهدی پیدا کردند مبنی بر اینکه این پادشاه ممکن است عفونت مجرای تنفسی داشته باشد.
با این حال، بزرگترین یافته از نامه‌ای بود که او در سال ۱۴۷۵ پس از میلاد نوشت که حاوی سه پپتید موجود در پروتئین‌های شبکیه و اشک بود. بر اساس ویژگی‌های این پپتیدها، آن‌ها به این نتیجه رسیدند که او احتمالاً از همولاکریا رنج می‌برد، وضعیتی که در آن خون در اشک وجود دارد.
محققان مطمئن نیستند که دقیقاً چه چیزی باعث این بیماری شده است، اما می‌تواند با آسیب چشم یا وجود باکتریا، عفونت غشای مخاطی چشم مرتبط باشد. این اولین باری است که چنین تحقیقاتی انجام شده و کمک کرده است تا وضعیت سلامتی ولاد دراکولای دمنده را در کانون توجه قرار دهد.
محققان معتقد هستند: هرچند نمی‌توان انکار کرد که افراد قرون وسطایی ممکن است این اسناد را لمس کرده باشند، اما همچنین می‌توان حدس زد که برجسته‌ترین پروتئین‌های باستانی باید مربوط به شاهزاده ولاد شمشیرباز باشد که این نامه‌ها را نوشته و امضا کرده است.
