ملازهی در گفت‌وگو با ایلنا بررسی کرد:
دلایل مخالفت پکن و مسکو با انتصاب نماینده سازمان ملل برای کابل
کارشناس مسائل افغانستان گفت: چین چشم خود را به منابع افغانستان دوخته و برایش مهم نیست که چه اقدامی در داخل این کشور از سوی طالبان رخ می‌دهد.
پیرمحمد ملازهی، کارشناس مسائل افغانستان در تشریح دلایل مخالفت چین و روسیه با انتخاب نماینده ویژه سازمان ملل برای افغانستان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: واقعیت این است که افغانستان فعلی در معرض رقابت‌های شدید غرب و اتحادیه اروپا از یک سو و چین و روسیه از سوی دیگر قرار دارد. هر طرف به دنبال گسترش نفوذ خود بر اساس منافعشان هستند اما طالبان در حال مقاومت با خواسته‌های دیگران هستند. در ظاهر چین و روسیه هیچ حساسیتی نسبت به مسائل داخلی افغانستان اعم از حقوق بشر و مسأله زنان ندارند و مناسبات خود را در خارج از این چهارچوب با کابل تنظیم می‌کنند. در مقابل ایالات متحده بر خلاف این دو کشور عمل می‌کند و به دنبال آن است که کابل را تحت فشار قرار دهد. غرب به این نتیجه رسیده که صلاح افغانستان در بی‌طرفی است و به نوعی شمایلی از دوران ظاهر شاه را مطرح می‌کنند.
وی ادامه داد: آنها معتقدند که در درون افغانستان چندپارگی جمعیتی و قومی وجود دارد که آرایش متفاوتی از ازبک‌ها، تاجیک‌ها، پشتون‌ها، هزاره‌ها و غیره را به وجود آورده اما هر کدام از کشورهای همسایه افغانستان مایل به دخالت در این کشور بر اساس منافع و راهبردهای خود هستند. در سطح بین‌المللی هم که دومین سطح دخالت است، باز هم شاهد این مسائل هستیم که همانند قرن ۱۸ و ۱۹ تاکنون باید گفت که نظاره‌گر تکرار چنین روندی بودیم. آخرین نمونه اشغال افغانستان به ۲۰ سال گذشته برمی‌گردد و در نهایت شاهد آن هستیم که هر سه امپراتوری مطرح جهان در افغانستان شکست را تجربه کردند و مجبور به خروج از این کشور شدند. به این دلیل هنوز هم زمینه برای دخالت در افغانستان وجود دارد اما باید توجه داشت که در این راستا چین چشم خود را به منابع افغانستان دوخته است و سرمایه‌گذاری خود را در این کشور انجام می‌دهد و برایش مهم نیست که چه اقدامی در داخل این کشور از سوی طالبان رخ می‌دهد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: روسیه هم دقیقاً همین تفکر پکن را دارد و اساساً برای آنها اهمیت ندارد که چه اتفاقی در داخل افغانستان رخ می‌دهد. برای غرب اما این روند به صورت دیگری است و در اینجاست که طالبان مقابل برخی از خواسته‌ها مقاومت می‌کند و با سناریوی سازمان ملل همسو نیست. به همین دلیل هر نشستی که بر اساس منافع غرب در شورای امنیت سازمان ملل و یا سطوح دیگر برگزار شود از سوی طالبان مورد قبول نخواهد بود. در این میان روسیه همچنان معتقد است که تهدید جریان‌های تروریستی در افغانستان وجود دارد اما بحث فعلی ما حول سه جریان اعم از داعش، القاعده و طالبان می‌گردد. در داعش نفرات بسیاری از جریان‌های آسیای میانه علیه حاکمیت سوریه و عراق دست به سلاح شدند و این در حالیست که آمریکا فکر می‌کند اگر قرار باشد روزی از بنیادگراهای رادیکال استفاده شود، نیروی مستقر در آسیای میانه هنوز پتانسیل این مسأله را خواهند داشت.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در این میان به نظر می‌رسد که طالبان تا حالا برخورد بسیار جدی با جریانات مذکور نداشته است. به موازات این روند، روسیه اعلام می‌کند که تسلیحات به جا مانده از آمریکا در افغانستان، در اختیار جریان‌های تروریستی قرار گرفته اما باید توجه داشت که اگر چنین اتفاقی رخ داده باشد بدون شک طالبان این تسلیحات را در اختیار جریان‌های مذکور قرار نداده است و آنها به صورت دیگری این تسلیحات را دریافت کرده‌اند. باید متوجه بود که اساساً اختلاف داعش و طالبان با یکدیگر بر سر سرزمین است و به همین دلیل نگرانی چین و روسیه این است که آمریکا در برهه‌ای اقدام به استفاده از این جریان‌های رادیکال کند، که این موضوع برای پکن و مسکو یک تهدید علنی به حساب می‌آید و نگرانی‌هایی در این میان به وجود آورده است.
