در جلسه نقد کتاب «اندوه من از خودم کهنسال‌تر است» مطرح شد؛
کدام رباعیات ماندگار می‌شود؟/ شاعری برنده می‌شود که زبان متمایزی داشته باشد
پژوهشگران ادبیات در نشست نقد و بررسی مجموعه رباعی‌های «اندوه من از خودم کهنسال‌تر است»، شاخصه‌های که قالب رباعی را ماندگار می‌کند، برشمردند.
به گزارش ایلنا، نقد کتاب «شعر اندوه من از خودم کهنسال‌تر است» با حضور کارشناسان سید علی میر افضلی و زهیر توکلی و محمود حبیبی‌کسبی به عنوان مجری کارشناس برگزار شد.
این کتاب شعر۱۴۰ صفحه دارد و مجموعه از رباعیات سیداکبر سلیمانی است.
در این نشست علی میرافضلی با اشاره به رغبت زیاد شاعران جوان به قالب رباعی در سال‌های اخیر گفت: بر اساس پیش گفتاری که در کتاب موجود است این کتاب سروده‌های شاعر متعلق به قبل از سال ۹۵ است و این کتاب به عنوان دفتر اول کار خوبی است و رباعیات در خور توجهی دارد که شایسته تقدیر است.
وی با بیان اینکه رباعیات این کتاب محتوا‌های مختلفی همچون عاشقانه و آیینی دارد، گفت: شاعران جوان زیادی اکنون قالب اصلی شعرشان رباعی است.
میرافضلی نقطه آسیب رباعیات کنونی را نداشتن نقطه تمایز میان رباعیات شاعران کنونی دانست و گفت: تفاوت در سبک شاعران کنونی وجود ندارد و شاعری برنده است که تمایز واضحی در اندیشه و زبان شعرش قائل شود.
این پژوهشگر ادبیات گفت: داشتن حوزه اندیشه خاص و نظام فکری متفاوت و زبان مناسب می‌تواند مشخصه اصلی شاعری باشد که رباعیاتش با دیگران متفاوت می‌شود.
وی یکی از نقدهای وارد بر کتاب «اندوه من از خودم کهنسال‌تر است» را اشتراکات زیادی با شاعر رباعی سرا جلیل صفربیگی دانست و گفت: نویسنده باید تمایز و تفاوت خودش را با دیگر شاعران پیدا کند.
نویسنده کتاب شعر «گنجشک ناتمام تمام» اضافه کرد: البته این نقد برای نخستین کتاب نویسنده عیب محسوب نمی‌شود ولی شاعر به نوآوری و لحظات خاص برای سرودن اشعار نیاز دارد.
وی افزود: در بسیاری از رباعیات این کتاب بازی با کلمات اتفاق افتاده ولی نتوانسته از آن عبور کند و در برخی دیگر نیز شعرها فاقد عمق کافی است و نمی‌تواند ماندگار شود.
نویسنده کتاب شعر «تمام ناتمام‌ای ها» فاصله گرفتن از برخی مضامین قدیمی در کتاب را مطلوب عنوان کرد و گفت: اشعار به نوآوری نیاز دارد.
در ادامه زهیر توکلی، دیگر کارشناس این نشست با اشاره به شعار و رباعیات خیام گفت: در رباعی قرار نیست فلسفه گفته شود البته ممکن است شاعر فیلسوف باشد.
وی ادامه داد: شاعرانی مانند عطار، خیام و مولوی اندیشه‌های فلسفی داشتند و در همه اشعارشان اندیشه مرکزی کلانی موج می‌زند.
وی به نویسنده کتاب «اندوه من از خودم کهنسال‌تر است» پیشنهاد داد رباعیات شاعران بزرگی همچون خیام و مولانا را بخواند و از سبک عطار و سبک خراسان بهره بگیرد.
نویسنده و پژوهشگر حوزه ادبیات پردازش مضمون و سخت گیری بیشتر در مضمون شعرها را به سید اکبر سلیمانی پیشنهاد کرد و گفت: برای خلق رباعیات بهتر باید در پردازش مضمون سختگیری بیشتری شود.
