راه‌اندازی یک پلتفرم سنجش اعتراضات کارگری در انگلستان/ آیا اعتصابات صنفی مانند گذشته موفق هستند؟
اعضای مرکز روابط استخدامی، نوآوری و تغییر روابط کار (CERIC) رویداد راه‌اندازی پلتفرم لیدز را پیرامون رصد و سنجش سطح فعالیت و موفقیت اعتراضات صنفی و کارگری در لندن برگزار کردند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دانشگاه لیدز انگلستان، مرکز روابط استخدامی، نوآوری و تغییر روابط کار دانشگاه لیدز با ایجاد یک پایگاه و پلتفرم به نام «شاخص لیدز» به سنجش رویدادها و درجه موفقیت کنش‌ها و اعتراضات کارگری و صنفی پرداخت.
پروفسور چارلز آمناییس، استادیار حوزه حقوق کار بین المللی در بخش کار و روابط استخدامی دانشگاه لیدز، مدیر به راه انداختن این پلتفرم است. علایق اصلی تحقیقاتی او بر مفاهیم بازاریابی برای سیستم‌های روابط کار متمرکز است.
وی اثرات اتوماسیون و فناوری‌های دیجیتال بر زندگی کاری، به ویژه در بخش انبارداری و لجستیک و خدمات را بررسی می‌کند. متخصص دیگری به نام پروفسور ورا ترامپانیس استاد مطالعات تطبیقی حوزه کار در دپارتمان کار و روابط استخدامی دانشگاه لیدز است که تحقیقات او بر تغییرات در بازار کار جهانی و نقش دیجیتالی شدن در تحولات آن است. وی در حوزه سازمان‌یافته شدن کار غیرحضوری کار می‌کند.
در ابتدای اردیبهشت امسال، اعضای مرکز روابط استخدامی، نوآوری و تغییر روابط کار (CERIC) رویداد رسمی راه‌اندازی پلتفرم لیدز را پیرامون رصد و سنجش سطح فعالیت و موفقیت اعتراضات صنفی و کارگری در لندن برگزار کردند.
هدف از راه‌اندازی معرفی رسمی پلفترم و وب‌سایت Leeds Index این بود که تحقیقات ما را در مورد کارهای مدرن و پلتفرمی و اعتراضات صنفی در مشاغل جدید برای عموم قابل مشاهده و جستجو و بررسی کند.
فهرست لیدز یک پایگاه داده جامع است که هزاران مورد اعتراض کارگری را ازسوی کارگران صنایع جدید، کارگران حوزه دیجیتال، و سایر حوزه‌ها در سراسر جهان شناسایی می‌کند.
برنامه لیدز مشخص می‌کند که اعتراض‌ها کجا برگزار می‌شوند، چه نارضایتی‌هایی انگیزه کارگران را برمی‌انگیزد، چه کسانی اعتراضات را سازماندهی می‌کنند و چه راهبردی (و با چه مدت و شدتی) اجرا شده و می‌تواند پیروز باشد. با استفاده از این داده‌ها، می‌توانیم روند اعتراضات کارگری را در مناطق، شرکت‌ها و بازه‌های زمانی خاص ترسیم کنیم.
علاوه بر نشریات دانشگاهی، برنامه به طور منظم گزارش‌هایی را تهیه می‌کند که فعالیت‌های اعتراضی ماهانه و همچنین تحولات منطقه‌ای یا ملی را خلاصه می‌کند. تحلیل‌های ارائه شده توسط شاخص لیدز برای اطلاع‌رسانی از کار اتحادیه‌های کارگری و موسساتی مانند سازمان جهانی کار استفاده شده است.
مدیر داخلی حوزه اجرای پلتفرم شاخص لیدز می‌گوید: کار بر روی شاخص لیدز یک فرآیند بسیار مفید بوده است. ما توانسته‌ایم به روش‌های بسیار ملموس و عملی با سازمان‌هایی مانند اتحادیه‌های کارگری تعامل داشته باشیم، که اغلب در تحقیقات دانشگاهی دشوار است، زیرا در بسیاری از موارد اتحادیه‌ها و دانشگاهیان ممکن است اولویت‌های متفاوتی داشته باشند و در بازه‌های زمانی متفاوت کار کنند.
از واکنش‌های بسیاری از سازمان‌ها و افراد مختلف مشخص شده است که مردم ارزش پروژه را فراتر از دانشگاه می‌دانند. علاوه بر این، همچنین مشهود است که این شاخص یک شکاف حیاتی را در چشم‌انداز تحقیقاتی پر می‌کند: در حالی که مطالعات دانشگاهی زیادی در حوزه کار وجود دارد، این مطالعات راه به جایی نمی‌برند چون با مطالعات کیفی میدانی فاصله دارند؛ اما در عوض، این برنامه به طور کلی بر اساس مطالعات کیفی در مقیاس کوچک اطلاعات خود را جمع می‌کند. با این حال، مجموعه داده ما امکان مطالعه کمی گسترده‌تری از سوالاتی مانند محل، زمان و نحوه اعتراض کارگران پلت فرم را فراهم می‌کند.
در حالی که برای دهه‌ها به نظر می‌رسید که توانایی کارگران برای اعمال قدرت صنعتی و چانه زنی از طریق سازماندهی جمعی (به خاطر رشد فناوری، ماشین آلات و اشکال مختلف سرکوب و انقیاد نیروی کار به دلیل ناامنی شغلی) در حال افول مزمن است، اما نشانه‌هایی وجود دارد که روشن می‌کند که اکنون در یک نقطه عطف جدید قرار داریم.
مطمئناً ممکن است تعداد کارگران اعتصاب کننده افزایش یابد و از طریق شاخص لیدز ما نقش کوچکی در روشن کردن و مستندسازی این روند ایفا می‌کنیم. با این حال، برای برنامه شاخص لیدز، مهم پاسخ به این سؤال است که کارگران چگونه می‌توانند به طور مؤثر از قدرت خود استفاده کنند.
این برنامه آموزش می‌دهد که اعتصاب لزوماً به معنای پیروزی نیست! باید پاسخ داد که جمع کردن چه عواملی برای پیروزی اعتصاب‌ها ضروری است؟ برای مثال، وقتی شاخص لیدز نشان می‌دهد که اکثر اعتصاب‌های کارگران ۲۴ ساعت طول می‌کشد، آیا این بدان معناست که کارگران به سرعت پیروز می‌شوند؟ یا اینکه مبارزات آن‌ها در حال فروکش کردن است و هزینه زیادی دارد؟ درک این امر مستلزم تحلیل عمیق‌تری از نتایج اعتراض است که از نظر روش شناختی بسیار چالش برانگیز است («نتیجه موفقیت آمیز» چگونه تعریف می‌شود؟)، اما امیدواریم در آینده آن را بررسی کنیم.
