نگاهی به حواشی و مسائل ارکستر سمفونیک ملی ایران؛
چه کسی مسئول ارائه قراردادهای ناعادلانه است؟/ آیا ارکسترهای خصوصی کشور تعطیل می‌شود؟
آیا علی رهبری بازیچه ساخت ویترینی زیبا برای ارکستر سمفونیک ملی ایران قرار گرفته است؟ با نگاهی به حواشی ایجاد شده برای ارکستر سمفونیک ملی ایران؛ این اولین سوالی‌ست که به ذهن می‌رسد.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ علی رهبری طی آخرین نشست خبری خود؛ درباره شرایط ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی مسائلی چون رفع دغدغه‌های مالی نوازندگان، فعالیت وسیع ارکسترهای کشور، فعالیت‌های جهانی ارکستر سمفونیک و حضور نوازندگان بزرگ کشور در ارکستر را مطرح کرد اما به نظر می‌رسد در شرایط فعلی؛ دسترسی به چنین مسائلی کمی غیرممکن است.
طبق گفته علی رهبری قرار بود تا مایسترهای ارکستر سمفونیک مبلغی نزدیک به 4 میلیون و نیم به عنوان حقوق ماهیانه دریافت کنند و این حقوق برای نوازندگان درجه c ارکستر تا مبلغ 2 میلیون و نیم کاهش یابد اما شواهد نشان می‌دهد چنین آماری چندان مطابق با واقعیت نیست. در قراردادهای ارکستر سمفونیک ملی ایران که به تازگی به نوازندگان ارائه شده؛ نوازنده درجه c ارکستر 1 میلیون و نیم حقوق ماهیانیه دریافت می‌کند و این مبلغ برای ارکستر مایسترها تا مبلغ 2 میلیون و 700 هزار تومان افزایش پیدا می‌کند.
نکته دیگری که در این قرار داد قابل توجه است؛ ساعات کاری طرف دوم قرارداد برای تمرین، ضبط صوتی و تصویری و اجراست. نوازندگان طبق قراردادی که بنیاد رودکی و مدیر هنری ارکستر تنظیم کرده، موظف به 40 ساعت تمرین در هفته هستند. درحالی‌که علی رهبری درباره زمان تمرین ارکستر گفته بود: حقوقی که برای نوازندگان درنظر گرفه شده؛ برای 132 ساعت تمرین در ارکستر، ضبط اجرای صوتی و تصویری و برگزاری کنسرت‌ها طبق برنامه ارائه شده است؛ این قرارداد نشان از نزدیک 170 ساعت تمرین در ماه دارد. از نکات عجیب قرارداد ارکستر سمفونیک ملی ایران؛ عقد قراردادهای یک‌ماهه به‌جای قراردادهای 6 ماهه است. در این شرایط آیا به راستی ارکستر سمفونیک ملی ایران احیا شده است؟ و آیا نوازندگان ارکستر چشم‌اندازی مقابل خود می‌بینند؟
فارغ از مسائل مالی، عجیب‌ترین نکته‌ای که در قرارداد وجود دارد؛ فعالیت طرف دوم قرارداد با دیگر گروه‌های هنری با اجازه کتبی بنیاد رودکی است. طبق این قرارداد؛ نوازندگان ارکستر سمفونیک تنها سرباز ارکستر سمفونیک ملی ایران خواهند بود و دیگر امکان فعالیت در ارکسترهای خصوصی را ندارند.
شنیده‌های خبرنگار ایلنا از تعطیلی فعالیت ارکسترهای خصوصی خبر دارد. به نظر می‌رسد مدیر هنری ارکستر سمفونیک ملی ایران و بنیاد رودکی درنظر دارند تمام ارکسترهای کشور زیرنظر سازمان بزرگ ارکسترها فعالیت کنند البته طبق تبصره 3-18 که درقرارداد آمده است؛ نوازندگان اارکستر سمفونیک دیگر امکان فعالیت در ارکسترهای خصوصی را ندارند و این مسئله موجب می‌شود خواه‌ناخواه؛ تمام ارکسترهای کشور رو به تعطیلی رود.
حواشی ایجاد شده در ارکستر سمفونیک ملی ایران؛ تاکنون موجب شده تا پدرام فریوسفی، آیدین احمدی‌نژاد، ارسلان کامکار، علی جعفری پویان و نیلوفر محبی از ارکستر خداحافظی کنند.
پدرام فریوسفی پیشتر طی گفت و گویی، درباره اصلی‌ترین علت خداحافظی خود از ارکستر گفته است: مهم‌ترین دلیلی که باعث خداحافظی من از ارکستر شد؛ مسائل مالی است. ضمن آنکه کسی که به‌عنوان ارکستر مایستر انتخاب می‌شود، باید حقوق و اختیاراتی، صرف‌نظر از مسایل مالی داشته باشد؛ اما آقای رهبری این مساله را برنمی‌تابند.
او درباره خداحافظی ارسلان کامکار از ارکستر نیز اظهار داشت: اجازه دهید از طرفِ ایشان بگویم اگر شرایط مهیاتر بود، ایشان همچنان به فعالیتِ خودشان ادامه می‌دادند؛ چون آقای کامکار سال‌های زیادی از عمرِ خودشان و همچنین فعالیتِ موسیقایی‌شان را در این ارکستر صرف کردند و علاقه‌ی بسیار زیادی به ارکستر داشتند.
در این شرایط سوال این است که چرا بنیاد رودکی، معاونت هنری وزارت ارشاد و مدیر هنری ارکستر سمفونیک ملی ایران با ارائه آمارهای دروغ و ارائه قراردادهای ناعادلانه؛ سعی بر تخریب شرایط موسیقی کلاسیک و تمامیت‌خواهی در ایران دارند؟ خداحافظی دو مایستر ارکسر سمفونیک و به تعطیلی رفتن ارکسترهای خصوصی کشور، حاصل اقدامات اخیر این نهاد و برخی اشخاص است.
درحالی‌که ارکستر سمفونیک ملی ایران نمی‌تواند مطالبات ساده نوازندگان را فراهم سازد، چرا سولیست‌های بین‌المللی با هزینه‌های بسیار به کشور دعوت می‌شوند؟ شنیده‌ها حکایت از حضور ارکستر برلین در ایران دارد اما آیا وقتی نوازندگان ارکستر سمفونیک ملی ایران وضعیتی نامناسب را از نظر مالی تجربه می‌کنند، حضور ارکسترها و سولیست‌های بین‌المللی لازم است؟ آیا علی رهبری بازیچه ساخت ویترینی زیبا برای ارکستر سمفونیک ملی ایران قرار گرفته است؟
قرارداد نوازندگان درجه C ارکستر سمفونیک ملی ایران
