مدیرکل میراث استان خبرداد؛
شناسایی 37 روستای هدف گردشگری در گلستان
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان گلستان گفت: استان گلستان با اقلیم‌های متفاوت، حضور اقوام مختلف و سکونت تقریباً نیمی از جمعیت این استان در مناطق روستایی، می‌تواند از قطب‌های مهم توسعه گردشگری روستایی در کشور محسوب شده و این نوع از گردشگری ظرفیتی خاص در استان برای میزبانی از مسافران نوروزی است.
به گزارش ایلنای گلستان، محمدجواد ساوری گفت: استان گلستان با اقلیم‌های متفاوت، جلوه‌های زیبای طبیعی، آثار، محوطه‌ها و بناهای تاریخی، حضور اقوام مختلف و سکونت تقریباً نیمی از جمعیت این استان در مناطق روستایی، می‌تواند از قطب‌های مهم توسعه گردشگری روستایی در کشور محسوب شود.
وی بیان کرد: گردشگری روستایی ازجمله انواع گردشگری است که در دیگر کشورها از جذابیت و سودآوری بسیاری برخوردار است و کشور ایران و به‌ویژه استان گلستان در این زمینه توانمندیهای قابل‌توجهی دارد که در صورت توجه و بالفعل کردن آن شاهد تحول جدی درروند توسعه گردشگری استان خواهیم بود.
وی یادآور شد: استان گلستان از 37 روستای هدف گردشگری دارای مصوبه هیئت‌وزیران و کارگروه گردشگری استان مانند روستاهای زیارت گرگان، گچسوی بالای کلاله، رادکان کردکوی، پاقلعه رامیان، افراتخته علیآبادکتول، شاهکوه سفلی گرگان، قلعهقافه مینودشت و فارسیان آزادشهر و... برخوردار است اما این به معنی عدم برخورداری از ظرفیت‌های گردشگری در سایر روستاهای استان نیست و می‌توان همه روستاهای گلستان را به‌نوعی دارای پتانسیل برای گردشگری معرفی کرد.
ساوری تأکید کرد: تعداد زیادی از روستاهای استان گلستان در حاشیه جنگل‌های هیرکانی قرار دارد که این مهم موجب شده تا طبیعت‌گردی و اکو توریسم در روستاهای استان از پتانسیل ویژه‌ای برخوردار باشد و می‌توان گفت گلستان ظرفیت بسیار بالایی برای توسعه گردشگری روستایی از دیدگاه طبیعی دارد.
وی افزود: علاوه بر جاذبه‌های طبیعی، می‌توان روستاهای گلستان را درزمینه تاریخی هم داری ظرفیت‌های بی‌شماری دانست؛ بافت تاریخی و خاص روستاهایی مانند روستای تاریخی فارسیان شهرستان آزادشهر می‌تواند به‌عنوان منبع مهمی برای جذب گردشگر محسوب شود.
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گلستان در پایان گفت: این استان به دلیل گوناگونی اقلیم‌ها و تنوع اقوام، دارای طیف گسترده‌ای از صنایع‌دستی است که شاید در کمتر جایی این‌همه تنوع را بتوان مشاهده کرد. هر قومی که به این استان آمده و در آن ساکن شده صنایع‌دستی خود را به این استان آورده که همین عامل می‌تواند به‌عنوان یک فرصت خوب برای سرمایه‌گذاری و توسعه ظرفیت‌های صنایع‌دستی به‌ویژه در مناطق روستایی باشد.
