در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
مدیریت سنتی، ناتوان از تصمیم‌گیری اقتضایی/ دو دل بودن در تصمیم‌گیری، بحران‌زا است
یک دانش آموخته دکترای تخصصی مدیریت بحران، گفت: تکرار سناریوی ناتوانی در تصمیم‌گیری در شرایط اضطراری و اورژانسی، نشان از عدم بهره مدیران تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر از علم مدیریت، بخصوص مدیریت بحران، مدیریت دانش، مدیریت سازمانی، مدیریت تحولی به‌ویژه مدیریت اقتضایی دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، منصور کاووسی در خصوص مدیریت سنتی و ناتوانی در تصمیم‌گیری مدیران کلان به خبرنگار ایلنا، اظهار داشت: تفاوت مدیریت علمی و مدیریت سنتی در این است که مدیران علمی پیشرو، آگاه، دارای توانایی تجزیه و تحلیل داده‌ها و قدرت تصمیم‌گیری بر مبنای احتمال ضریب رخدادها و حوادث با نگرش پیشگیری و پیش‌بینی می‌باشند، چرا که یک مدیر توانمند و آشنا با الفبای مدیریت بحران به‌خوبی می‌داند اولین گام در چرخه مدیریت بحران، توانایی پیشگیری و پیش‌بینی بر اساس مدل‌ها، الگوها، اطلاعات و داده‌ها برای کاهش و به حداقل رساندن خسارات مالی، جانی و... از حوادث و شرایط پیش آمده است.
کاووسی افزود: در مقابل، مدیریت سنتی و بی‌بهره از علم مدیریت، منتظر رخدادهایی همچون وزش باد، تغییرات جوی، امید بستن به شانس، بخت و اقبال بدون تجزیه و تحلیل منطقی و هدفمند برای کسب نتیجه مطلوب و تصمیم‌گیری در ثانیه‌های آخر و حتی بعد از وقوع رخدادها می‌باشد.
این کارشناس خوزستانی در ادامه می‌گوید: این‌گونه مدیریت کردن یعنی بر باد دادن منابع مادی و معنوی جامعه، زیرا تصمیم‌گیری فاقد قدرت پیش‌بینی و توان پیشگیری ضمن فرصت‌سوزی، منجر به ایجاد نارضایتی، بی‌اعتمادی، هرج و مرج، بی‌نظمی، سردرگمی و تحمیل خسارت‌های هنگفت به مردم و سازمان‌ها شده، روند عادی‌سازی را مختل خواهد کرد.
وی گفت: نمونه بارز این‌گونه مدیریت کردن و تصمیم‌گیری سنتی، آنچه از دیشب تا امروز صبح (یکشنبه ۲۱ فروردین) در خوزستان رخ داد، اطلاعیه‌های اولیه نشان از تصمیم‌گیری در خصوص تعطیل کردن بخش‌هایی مثل مدارس ابتدایی، مهدکودک‌ها و... داشت و تصمیم‌گیری در خصوص بقیه بخش‌ها مثل مدارس متوسطه، دانشگاه‌ها، ادارات موکول شد به تغییر شرایط بعدی (این‌گونه دو دل تصمیم‌گیری، یعنی ضعف مدیریت)، اطلاعیه‌هایی که وقتی صادر شدند، بخش کثیری از جمعیت دانش‌آموزی، دانشجویی، کارمند و ... در مسیر یا پشت درب‌های بسته محل اشتغال قرار گرفتند.
این مدیر خوزستانی در پایان خاطرنشان کرد: در مدیریت بحران، اگر چرخه مدیریت بحران به‌درستی اعمال نشود، مدیریت اقتضایی و علمی جایگزین مدیریت سنتی نشود و فرماندهی واحد صورت نگیرد، ضمن تکرار دور تسلسل تصمیم‌گیری‌های ضعیف و فلج کننده، خود عامل بحران مدیریت می‌شود که نتایج ناخوشایند در جامعه به وجود خواهد آورد.
