"کورش کبیر" کهگیلویه و بویراحمدی بود

به گزارش ایلنا, استان کهگیلویه و بویراحمد با مساحتی حدود 16264 کیلومتر مربع در ادامه رشته کوه از جنوب به استان‌های فارس و بوشهر و از شرق به استان‌های چهارمحال بختیاری از طرف مغرب به استان خوزستان محدود می شود.

تعدادی از محققین برآنند که مردم لر نژاد استان کهگیلویه و بویراحمد از تبار "ماردها" یکی از ده خاندان بزرگ پارسی هستند که در خیزش کورش کبیر علیه آستیاک با وی همراه شدند.

ماردها در سرزمین پارسی و در همسایگی مردم پارلینی و پاراتاکن که از نژاد ماد بودند و امروز نشان نامی آنان هنوز در سرزمین فریدون "پریدن" و لردگان زنده است و همچنین الیمایسها "ایلامیان" و خوزیان و کاسیان نشیمنگاه داشتند.

با نگرش به کوه نشینی و دلاوری که داشتند یونانیان آنها را سرکش و تاراجگر و راهزن نوشته اند. استرابون از سرزمین ایشان به نام (مردیا) نام می برد که همانگونه که گفته شد در همسایگی اقوام یاد شده زندگی می نمودند.

کریستن سن در این مورد می نویسد: «پادشاه ایران هوبان انیمیا» (629-688 ق.م) لشکری بزرگ به جنگ سناخریب برده سپاه او مرکب بود از مردم انزان (ممسنی و کهگیلویه) که جزو سلطنت ایران بشمار آمده است و اهالی پارسوماش "مقصود پارسوماش در غرب دریاچه ارومیه نیست بلکه مراد ناحیه ای در شمال خوزستان است که ظاهرا در این تاریخ در دست هخامنشیان بوده است. "

در حدود 815 ق.ب پارسوا از دره های زاگرس سرازیر شده به جانب جنوب و شمال شرقی شوش کوچیدند. در شمال شرق کشور ایلام ولایتی به نام انشان مستقر شده اند و این همان است که انزان خوانده اند.

کوروش کبیر خود را پادشاه آنجا نیز گفته است محل آنران نزدیک پاسارگاد گمان برده‌اند ولی فعلا ممسنی و کوه گیلویه را انشان می دانند». (کریستین سن 163:1374)

ولادیمیر مینورسکی در کتاب لرستان و لرها، می نویسد: "کهگیلویه که بین سوزیان (خوزستان) و پارس قرار دارد ممکن است همان نقطه ناشناخته انشان باشد که نیاکان کورش بزرگ از آنجا برخاسته اند. (مینورسکی، 32:1362)

 اگر نیاکان و احداد کوروش کبیر براساس این تحقیق از سرزمین "کهگیلویه بزرگ " بوده اند می‌توان نتیجه گرفت که وی نیز از این سرزمین بوده است .

کهگیلویه بزرگ که روزگاری جزء سرزمین " انشان " بوده  هم اکنون بخشی از "کهگیلویه و بویراحمد " است .

منبع : کتاب آوای دنا- صاحب امتیاز اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی- مدیر مسئول :رضا دهبانی پور - سردبیر: مسعود رضائی بیاره- به قلم گردآفرین محمدی - صفحات 31-32