ضرورت تشکیل «شورای عالی صنعت نساجی»

با توجه به تجربیات موفق گذشته، به نظر می‌رسد در شرایط فعلی لازم است شبکه صنعت نساجی از ابتدا تا انتها (پنبه تا پوشاک)، تحت پوشش یک شورا (شورای عالی صنعت نساجی ایران) قرار گیرد تا مسیر حرکت تمام فعالان در آن، همگام و هماهنگ شود.

نگاه وارداتی باعث تخریب صنعت

پرویز اوسطی عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، در این خصوص می‌گوید: صنعت نساجی کشور به دلیل واردات بی رویه در ۲ دهه گذشته و عدم حمایت‌های لازم توسط متولیان امر در بخش دولتی و غلبه نگاه وارداتی به نگاه حمایت از تولید داخلی، در معرض افول و تعطیلی قرار گرفته است و متاسفانه بسیاری از واحدهای تولیدی بلااستفاده رها شده اند که اگر این اتفاق نمی افتاد، اکنون شاهد بلوغ این صنعت در کشور بودیم.

وی با بیان اینکه طی چند سال گذشته و در راستای حمایت از تولید ملی، بخشی از واحدهای راکد در این صنعت به چرخه تولید بازگشته است، خواستار تشکیل شورای عالی صنعت نساجی و اجرای راهکارهایی برای بهبود در این صنعت شد و تصریح کرد: تشکیل شورای عالی و هماهنگی سیاست های حمایتی، در سطح همه دستگاه‌های تاثیرگذار در کشور، تدوین بسته حمایتی ویژه در راستای کاهش هزینه‌های تولید و امکان رقابت تولید داخل با تولیدات ارزان سایر کشورها از جمله چین، جلوگیری از واردات بی‌رویه و شکل‌گیری یک اکوسیستم صنعت نساجی دانش‌بنیان برای به‌روزرسانی فناوری در این بخش می‌تواند کمک کننده باشد.

شورایی برای اتخاذ تصمیم واحد

همچنین مجتبی صمیمی، یکی از فعالان و سرمایه‌گذاران بخش پنبه و نساجی کشور، با حمایت از تشکیل شورای عالی صنعت نساجی ایران، اظهار کرد: این شورا باید در اتخاذ تصمیم واحد برای کل شبکه ارزش افزوده صنعت نساجی، از تجربه و توان تخصصی بخش خصوصی استفاده کند و از این طریق می‌توان موانع را برطرف کرد و نیازمندی‌های توسعه این شبکه را ترمیم و حلقه‌های این زنجیره را تقویت و شرایط تولیدات نساجی را از شرایط نامطلوب کنونی به یک مسیر صحیح هدایت کرد.

به گفته وی، در این شورا ضمن تدوین یک برنامه واحد از کشاورزی تا صنعت و ترسیم اهداف کلان پنبه و نساجی، خط مشی و شیوه عملکرد واحدهای هم‌پیوند و فعال در شبکه، با توجه به اهداف ترسیمی، تبیین و هماهنگ می‌شود و شورای عالی باید نمایندگانی از ریاست جمهوری، نمایندگان وزرای جهاد کشاورزی، صمت، کار و رفاه اجتماعی، رئیس سازمان برنامه و بودجه، روسای کمیسیون‌های کشاورزی و صنعت مجلس، معاون صندوق توسعه ملی، معاون‌های اعتبارات بانک های فعال در بخش کشاورزی و صنعت و اشتغال و نمایندگان بخش خصوصی (اتاق بازرگانی، انجمن صنایع نساجی و اتحادیه تعاونی‌های پنبه‌کاران و …) تشکیل شود.

صمیمی خاطرنشان کرد: کشور از نظر تامین پنبه تا سال ۱۳۸۲ کاملا خودکفا بود و چنانچه برخی نارسایی هم دیده می‌شد به کیفیت محصول باز می گشت اما به مرور با کاهش سطح کاشت و تولید پنبه، از یک کشور خودکفا به کشور واردکننده تبدیل شدیم!