دبیر کانون عالی کاریابیهای کشور:
یک روز کامل معطلی برای دریافت یک کد احراز هویت ساده!/ الکترونیکی شدن بیمه بیکاری موجب سرگردانی مردم شده/ بعد از شش ماه "مقرری بیکاری متقاضیان" برقرار نشد
به گفته حسین کریمی، در بیمه بیکاری مردم به حال خود رها شدهاند و الکترونیکی شدن روند به ضرر مراجعان تمام شده است.
حسین کریمی (دبیر کانون عالی کاریابیهای کشور) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در ارتباط با مشکلات بیمه بیکاری و سردرگمی مردم میگوید: انتقاد بسیار به سخنان مسئولان در توجیه دیرکردهای پنج ماهه و شش ماهه در برقراری مقرری بیکاری وارد است. وقتی روش موجود را به روش جدیدتری تبدیل میکنند و اسمش را الکترونیکی کردن فرایند و حذف مراجعات حضوری به ادارات کار و کاریابیها میگذارند، باید قاعدتاً تاخیر کار و سردرگمی مردم کمتر شود.
به گفته وی، در بیمه بیکاری مردم به حال خود رها شدهاند و الکترونیکی شدن روند به ضرر مراجعان تمام شده است.
تا قبل عید روند کار چقدر طول میکشید؟
کریمی ادامه میدهد: تا قبل از عید وقتی یک کارگر بیکار میشد، با فقط یکبار مراجعه حضوری به دفاتر کاریابی، احراز هویت را انجام میداد. مدارک را به دفتر کاریابی تحویل میداد. این مدارک اسکن شده و در سامانه مربوطه ثبت میشد؛ از متقاضی اثر انگشت هم گرفته میشد که این کارها نهایتاً در عرض ده دقیقه یا یک ربع ساعت انجام میشد. بعد هم بین یک هفته تا ده روز طول میکشید تا مراحل طی شود و مقرری پرداخت شود. فقط یکبار حضور به کاریابی لازم بود و متقاضیان فقط ۲۷ هزار تومان به دفاتر کاریابی میپرداختند؛ این دفاتر علاوه بر ثبت نام برای مقرری بیکاری، هم کار مشاوره شغلی را انجام میدادند و هم متقاضی را هدایت و راهنمایی میکردند. این ۲۷ هزار تومان نیز مصوبه دولت و مجلس و شورای نگهبان را داشت. همه مردم هم از این فرایند کار راضی بودند.
مردم برای گرفتن یک کد احراز هویت باید یک روز یا گاهی دو روز در صفهای دفاتر پیشخوان منتظر بمانند. این تغییر روش، از دفاتر کاریابی به دفاتر پیشخوان، موجب علافی و سردرگمی بیشتر مردم شده است.
این فعال صنفی کاریابیها، با بیان اینکه "وزارت کار با این آنلاینسازی یک مرحله جدید اضافه کرده است: احراز هویت در دفاتر پیشخوان"؛ ادامه میدهد: وقتی مردم راحت به دفاتر کاریابیها میرفتند و خیلی زود کارشان تمام میشد، چرا روند را تغییر دادید؟! الان باید متقاضی برای احراز هویت حتماً باید به دفاتر پیشخوان مراجعه کند. دفاتر پیشخوان هم به شدت شلوغ است و کار متقاضی را با تاخیر بسیار انجام میدهد؛ گاهاً این دفاتر متقاضیان را سر میدوانند و معطل میکنند. در دفاتر پیشخوان هزار جور خدمت انجام میدهند و همیشه شلوغ هستند؛ بنابراین مردم برای گرفتن یک کد احراز هویت باید یک روز یا گاهی دو روز در صفهای این دفاتر منتظر بمانند. این تغییر روش، از دفاتر کاریابی به دفاتر پیشخوان، موجب علافی و سردرگمی بیشتر مردم شده است.
به گفته وی، هر متقاضی باید چند ساعت برای دریافت یک کد ساده در صفهای دفاتر پیشخوان منتظر بماند و بدیهیست که این انتظار هیچ تناسبی با آنلاین شدن کار و حذف مراجعات حضوری ندارد.
دردسرهای ثبتنام در سامانه جامع روابط کار
کریمی با بیان اینکه بعد از دریافت کد، کار تمام نمیشود و متقاضی باید در سامانهی جامعه روابط کار ثبت نام کند؛ ادامه میدهد: از ۲۵۰ هزار نفر متقاضی مقرری بیکاری، بیش از نیمی حداقلبگیر هستند و بسیاری از این کارگران ساده، اطلاعات اینترنتی چندانی ندارند و گاهاً در ثبت نام در سامانه با مشکل مواجه میشوند. خیلی از این کارگران در خانه امکانات اینترنت ندارند و برای ثبتنام در سامانه باید به کافینت یا دفاتر کاریابی مراجعه کنند. این مراجعه مجدد، هم برای متقاضی هزینه دارد و هم احتمال ابتلا به کرونا را افزایش میدهد؛ وزارت کار ابتدا ادعا میکرد قرار است از مراجعات حضوری مردم به خاطر خطر ویروس کرونا کاسته شود اما حالا بسیاری از متقاضیان مجبور شدهاند بهجای یکبار مراجعه، دو بار یا حتی چند بار به دفاتر مختلف مراجعه کنند!
متقاضیان گاهی مجبور میشوند برای اسکن مدارک یا ثبت نام، بارها و بارها به دفاتر کافی نت یا کاریابیها مراجعه کنند؛ چراکه هر بار به یک اشکال تازه برمیخورند.
او هزینه این مراجعات را برای کارگر بیکار زیاد میداند: هر متقاضی در مرحلهی اول، ۶ هزار تومان برای احراز هویت میپردازد؛ در مراحل بعدی، کافینتها مقادیر متفاوتی از متقاضیان میگیرند چراکه تعرفه مشخصی وجود ندارد؛ گاهی دیده میشود بین ۳۰ تا ۱۰۰ هزار تومان از متقاضیان میگیرند. از سوی دیگر، سامانه جامع روابط کار از آنجایی که سامانه کامل و بیعیبی نیست و هنوز نواقصی دارد که برطرف نشده، متقاضیان گاهی مجبور میشوند برای اسکن مدارک یا ثبت نام، بارها و بارها به دفاتر کافی نت یا کاریابیها مراجعه کنند؛ چراکه هر بار به یک اشکال تازه برمیخورند.
چرا روند کار را تغییر دادند؟!
چرا روند کار را تغییر دادند؛ نه تعداد مراجعات حضوری کم شده و نه از میزان هزینه دریافتی از متقاضیان کاسته شده؛ علاوه بر این، بعد از ماهها انتظار، مقرری متقاضیان نیز برقرار نشده است.
دبیر کانون عالی کاریابیهای کشور در ادامه نقد اصلی خود به وزارت کار و دولت را مطرح میکند: به بهانه الکترونیکی کردن خدمات، خدمات را پیچیدهتر کردهاند، از ۸۰۰ هزار متقاضی بیمه بیکاری که در شش ماه گذشته ثبت نام کردهاند، میتوانند سوال کنند که هر کدام برای ثبت پرونده، چقدر وقت صرف کرده است؛ بسیاری از آنها میگویند دو روز، سه روز یا حتی یک هفته فقط برای ثبت پرونده معطل بودهاند؛ مساله اینجاست که بعد از شش ماه به چه نیتجهای رسیدهاند؛ اگر بعد شش ماه، حصول نتیجه برای مقرریبگیر ممکن بوده، به ما بگویند تا بدانیم؛ اینها هنوز هیچ نتیجهای نگرفتهاند. در صورتیکه در فرایند قبلی، کل کار یک هفته تا ده روز طول میکشید و نهایت مراجعه حضوری متقاضی، فقط یک بار مراجعه به دفاتر کاریابی بود. زمانی که برای انجام کار متقاضی در دفاتر کاریابی صرف میشد، یک ربع ساعت تا بیست دقیقه بود و بدون نوبت کارش انجام میشد. متقاضی نیازی به ایستادن در صفهای طولانی دفاتر پیشخوان یا مراجعه چندباره به کافی نتها نداشت.
او در پایان یک سوال اساسی مطرح میکند: چرا روند کار را تغییر دادند؛ نه تعداد مراجعات حضوری کم شده و نه از میزان هزینه دریافتی از متقاضیان کاسته شده؛ علاوه بر این، بعد از ماهها انتظار، مقرری متقاضیان نیز برقرار نشده؛ پس چرا وزارت کار اقدام به غیرحضوری کردن و مثلاً آنلاین کردن ثبت نام برای مقرری بیکاری کرده است؛ ما هرچه پرسیدیم، پاسخ روشنی از آقایان نگرفتیم!