دی استفانو، گیگز، کانتونا: 15 اسطوره که هرگز در جام جهانی بازی نکردند

به گزارش ایلنا، ارلینگ هالند ممکن است بدون حضور در جام جهانی به خوبی در راه ستاره شدن باشد.

ماشین گلزنی منچسترسیتی زمان زیادی پیش رو دارد تا بتواند با نروژ به موفقیت برسد، اما بسیاری از مشهورترین بازیکنان تاریخ دوران حرفه‌ای خود را بدون حضور در بزرگترین نمایش دنیای فوتبال پشت سر گذاشتند.

برخی با مصدومیت بدشانس بودند. تعدادی از آن‌ها توسط سرمربیان حذف شدند. برخی دیگر از دسته اسطوره‌های تنها در تیم‌های ضعیف بودند. و برخی توسط مقررات مخفیانه نادیده گرفته شدند.

در اینجا لیست 15 ستاره‌ای که هرگز جام جهانی را تجربه نکرده‌اند مشاهده می‌کنید:

نویل ساوتهال: دروازه بان برنده چندین جام برای اورتون توسط مجله ورلد ساکر در بین 100 بازیکن قرن بیستم قرار گرفت اما تیم ولز همراه او هرگز در یک تورنمنت بزرگ بازی نکرد.

کازویوشی میورا: هنوز در سن 55 سالگی به صورت حرفه‌ای بازی می‌کند. چهل سال پیش، او ژاپن را ترک کرد تا شانس خود را به عنوان یک فوتبالیست در برزیل امتحان کند. این دوران حرفه‌ای را چنین آغاز کرد که در سانتوس، پالمیراس، جنوا و 89 بازی ملی برای ژاپن انجام داد – البته هیچ دیداری در جام جهانی تجربه نکرد.

لیام بردی: اسطوره آرسنال. دوران حرفه‌ای باشگاهی او شامل حضور در یوونتوس، سمپدوریا و اینتر بود و دوره ملی او ممکن بود با حضور در جام جهانی ایتالیا 90 به پایان برسد اما جک چارلتون پس از لغو تصمیم بازنشستگی، از فراخواندن او خودداری کرد.

یاری لیتمانن: 12 سال کاپیتان فنلاند بود اما نتوانست آن‌ها را به جام جهانی برساند. دوران باشگاهی او در آژاکس، بارسلونا و لیورپول پر از جام بود.

برند شوستر: ملقب به فرشته بلوند. با رئال مادرید و بارسلونا از موفقیت باشگاهی لذت برد. در سال 1980 با آلمان غربی قهرمان اروپا شد، اما در سن 24 سالگی از رده ملی بازنشسته شد.

دانکن ادواردز: 177 بار برای منچستریونایتد بازی کرد و دو بار با آن‌ها قهرمان لیگ شد و خود را به عنوان یک بازیکن بزرگ معرفی کرد، اما وقتی تنها 21 سال سن داشت در سانحه هوایی مونیخ جان باخت.

ایان راش: دومین گلزن برتر تاریخ لیورپول، راجر هانت، در سال 1966 با انگلیس قهرمان جام جهانی شد اما بازیکنی که در صدر لیست است یعنی یان راش، هرگز در آن حضور نداشت.

گونار نوردال: بهترین گلزن المپیک 1948.  بهترین مهاجم تاریخ آث میلان. دارنده پنج دوره جایزه بهترین گلزن در لیگ برتر ایتالیا.  با این حال به دلیل قوانین سوئد علیه بازیکنان حرفه‌ای در آن زمان، از بازی در جام جهانی منع شد.

لازلو کوبالا: از مجارستان تحت اشغال شوروی با یک کامیون فرار کرد. از طریق اتریش و ایتالیا به بارسلونا نقل مکان کرد و به یکی از بزرگان این باشگاه تبدیل شد اما او هرگز طعم جام جهانی را نچشید.

اریک کانتونا: بیشترین تأثیر را در سال‌های اولیه لیگ برتر انگلیس داشت، اما مهاجم منچستریونایتد یک حرفه ملی عجیب داشت.  او پس از سال‌ها گفت که در نهایت به جای فرانسه از انگلیس در جام جهانی حمایت کرد!

عبدی پله: قهرمان جام ملت‌های اروپا با مارسی، یکی از بزرگان تاریخ آفریقا که در لیگ امارات با العین هم قهرمان شد اگرچه جام جهانی در رزومه او وجود ندارد.

رایان گیگز: 13 بار قهرمان لیگ برتر در المپیک بازی کرد اما ولز همراه با او هرگز جام جهانی را از تجربه نکرد.

جورج بست: همانطور که اغلب نقل قول می‌شود: پله خوب، مارادونا بهتر، اما جورج بست(به معنای بهترین در انگلیسی). سی و هفت بازی ملی برای ایرلند شمالی. داشت اما هیچ کدام از آن‌ها در جام جهانی نبود.

جورج وآه: رئیس جمهور لیبریا - و ستاره سابق لیگ امارات با الجزیره - در میان برندگان توپ طلا حضور دارد اما هرگز در بزرگترین رویداد بین المللی فوتبال حضور نداشته است.

آلفردو دی استفانو: یکی از هم تیمی‌های سابقش به سید لو، نویسنده، گفت: «هر چه مردم درباره او به شما گفته اند، آن را نادیده بگیرید. هر چقدر هم که می‌گفتند او خوب است، حتی از آن هم بهتر بود.» برای آرژانتین، اسپانیا و کلمبیا بازی کرد، اما هرگز در جام جهانی بازی نکرد.