پادکست­‌ها، پایان آزار و اذیت گویندگان رادیویی است

به گزارش ایلنا، سعید مظفری در این نشست درباره نحوه ورودش به کار دوبله گفت: ورودم به دوبله کاملا اتفاقی بود، سال 1345 سال اول دانشکده بودم، پسرخاله‌­ام دوستی به اسم زرندی داشت که ایشان به جای نقش کمدینی صحبت می‌کردند، به توصیه ایشان اولین دوبله را تجربه کردم. جایی که برای اولین بار رفتم یک جای تاریک و کثیف بود که مرا دلزده کرد، کارم آن روز بسیار سخت بود، اما به اصرار ایشان کار را ادامه دادم.

وی افزود: آقای جلیلوند نقشی را به من دادند، که باید یک متن یک خطی را دوبله می­‌کردم، کار بسیار سختی بود، اگر تپق می­‌زدی دوباره از اول ضبط می­‌شد، باید به حالت ایستاده اجرا می‌کردیم، ناگهان اتاق روشن شد، من فکر کردم اشتباهی از من سر زده، یکباره گفتند برو بیرون، با خودم گفتم حتما عذرم را خواسته­‌اند. از من پرسیدند که آیا قبلا هم این کار را انجام داده‌­ای که در پاسخ گفتم خیر، آنها با رضایت گفتند که کارت بسیار عالی بود و همین موجب ادامه همکاری و ورودم به انجمن دوبله ایران شد.

مظفری با تاکید بر اهمیت آموزش هنرجویان دوبله تصریح کرد: دوبله تا نقطه‌­ای مشخص حرکت می­‌کند و به دلیل نبود اسپانسر و آموزش‌­های لازم به کارآموزان ناگهان متوقف می­‌شود، این شرایط باعث می‌­شود، علاقمندان جوان دوبله نتوانند آینده‌­ای برای خود در این شغل متصور شوند.

دوبلور صدای ریوزو در فیلم «سال­های دور از خانه» با انتقاد از نبود شرایط آموزش علاقمندان هنر دوبله، اظهار داشت: کسی به فکر آموزش جوانانی که از ساعت 9 صبح تا 6 بعد از ظهر کار دوبله  انجام می­دهند، نیست، به دلیل تراکم کار و سرعت زیاد، هنرجو باید بلافاصله کار را یاد بگیرد و این امر مستلزم هوش بالاست، آموزش این هنرجویان هزینه­ زیادی هم برای صداسیما به دنبال ندارد، و با امکاناتی که هم اکنون نیز دارد، می‌تواند اینکار را انجام دهد.

مظفری درباره ویژگی­‌های یک دوبله خوب گفت: درک و احساس نقش در کار دوبله بسیار اهمیت دارد و همین ویژگی باعث شده که کار دوبله بسیار سخت­‌تر از بازیگری باشد، در بازیگری فرصت برای اینکه درباره نقش فکر کنید و بعد آن را اجرا کنید، وجود دارد، اما در دوبله چنین زمانی وجود ندارد و باید در همان لحظه نقش را صحبت کنید.

وی در پاسخ به این پرسش که کدام یک از کارهای دوبله ایرانی مورد علاقه شماست؟ گفت: در فیلم «کمال‌الملک»، دوبله صدای کامران میرزا، یکی از بهترین دوبله‌­های من است، به نظرم اغلب فیلم‌­های فارسی دوبله‌های بسیار خوبی داشت که بعضی‌­ها نیز بی‌نظیر بود. بازیگر باید صدای خودش را داشته باشد، اما بر خلاف کشورهای دیگر، تربیت صدا نداریم و این دوره برای بازیگر اجرا نمی‌شود، به همین دلیل فیلم کال است.

این صداپیشه پیشکسوت درباره تجربه کاری همزمان خود در رادیو و دوبله نیز یادآور شد: من اول با دوبله شروع کردم و بعد از آن وارد عرصه رادیو شدم، حدود یکسال در رادیو پیام کار کردم و بعد از آن شرایطی پیش آمد که مجبور به انتخاب شدم، بنابراین دوبله را انتخاب کردم.

مظفری درباره مولفه‌های موفقیت رادیو در جذب مخاطب گفت: صدا، اجرا و متن خوب از عواملی است که می تواند به جذب و حفظ مخاطب کمک کند، اما این فرایند، زمان‌بر است و به مرور رخ می‌دهد.

وی همچنین با اشاره به اهمیت پادکست­هایی مثل رادیو آکواریوم برای توسعه گویندگی، اظهار داشت: توسعه پادکست از یک سو بسیار لذت بخش است و از سوی دیگر آزار و توهین به گویندگان را به دنبال ندارد، من از تولید پادکست­‌های اینترنتی استقبال می­کنم و منتظر روزی هستم که پادکست‌­ها زمینه را برای تولید محتوای رادیویی فراهم سازد.

وی در پایان در واکنش به انتقاد مجری از کوتاهی متولیان در تجلیل از پیشکوستان صدا، تاکید کرد: صدا بخشی از وجود انسان است، باید پذیرفت که با صدا می‌­توان آشنا شد، آنچه که اهمیت دارد عشق و علاقه است و با هر دو می­‌توان راه موفقیت را پیمود. من هیچ گلایه­‌ای ندارم، این راهی بود که خودم در آن قدم گذاشتم، و سختی­‌های زیادی متحمل شدم، یادتان باشد که وقتی موفق می‌شوید که با خودتان روراست و عاشق کارتان باشید.

پایان رادیو در هجوم پادکست­‌ها

یاسین حجازی، نویسنده و سردبیر رادیو آکواریوم در نشست "پایان رادیو در هجوم پادکست­ها"، درباره تعریف پادکست و تفاوت آن با رادیو، با اشاره به صداها و همهمه فضای نمایشگاه رسانه­های دیجیتال هنگام پخش اذان ظهر در غرفه­‌های مختلف گفت: پادکست مثل صدای من است در هجوم صداهای اطراف که زیاد می‌شنوید. اینترنت فضایی کاملا شخصی است، می­توانید در آن بنویسید و عکس خود را بارگذاری کنید و در هجوم صداها و عکس­ها، صدا و عکس خودتان را داشته باشید.

وی سپس با تجلیل از سعید مظفری، اظهار داشت: تفاوت من با آقای مظفری این است که ایشان یک اثر هنری فاخر مثل شبستان مسجد شاه در اصفهان را بالا برده است و من تنها یک کاشی را منتشر کرده­ام. پادکست در واقع انتشار کاشی­های کوچک با ابعاد یک بند انگشت در یک بند انگشت به تعداد زیاد است که در آن «انتشار بر حسب تقاضا» صورت می­‌گیرد.

حجازی در ادامه با بیان اینکه «آکواریوم» روایت‌­­ها و تاویل­‌های عاشقانه کسانی است در زندگی روزمره شهری، تصریح کرد: رادیو آکواریوم حاصل تلاش جمعی از دوستان ماست، ما در روزگار مدرنیته امروز در حبس هستیم و لاجرم گویی که در یک آکواریوم زیبا و فانتزی حبس شده­ایم، این آکواریوم حصارها و دغدغه‌­های نو به همراه دارد، ما در رادیو آکواریوم تلاش می‌کنیم صدای خود را داشته باشیم و نوری به سویه‌­ای از زندگی امروز بتابانیم که تا بحال آن نقطه را ندیده باشیم.

نویسنده کتاب­‌های «آه» و «قاف» افزود: در این رادیو صدای ماست که بنا به تقاضا می­‌تواند شنیده شود و بنا به تقاضا قطع شود، اگر من سریال «اوشین» را از دست می­دادم دیگر نمی­توانستم صدای گرم آقای مظفری را بشنوم، اما این پادکست را می‌­توان در هر لحظه و در هر مکان دانلود کرد و گوش داد. صدای مظفری مثل فرش کاشان است، اما صدای من فقط یک صداست برای شنیده شدن. به جبر تکنولوژی امروز، صدای من و صدای آقای مظفری یکسان شنیده می­شود و با همین جبر رسانه، هر چقدر پادکست بیشتری تولید شود، پادکست هم قد رادیو می‌­شود. هرچند این رشد قد پادکست در کشورهای جهان سوم کندتر است.

حجازی در پاسخ به این پرسش که آیا هجوم پادکست­ها به معنای پایان رادیو هست یا تداوم همان مسیر رادیو، گفت: هیچ کدام. من در این ساعت نمی­‌توانم از این همهمه و صدای محترم نمایشگاه که چند بار اذان پخش کرده، خواهش کنم ساکت باشد؛ طبیعتا من هم صدای خودم را دارم، نه قرار است صدای من مزاحم صدای اطراف باشد و نه صدای اطراف، مزاحم صدای من باشد.

به گفته سردبیر «رادیو آکواریوم» با تکنولوژی امروز هر کسی می­‌تواند، صدای خودش را داشته باشد، قرار نیست منزلی با دکوراسیون خاص، تخت جمشیدی را از رونق بیاندازد، شما می‌­توانید برای راحتی کارتان، دفتر کارتان را به منزل منتقل کنید، این محدودیتی ایجاد نمی­کند برای اینکه مسجد شاه اصفهان دیده نشود. با تکنولوژی امروز می­توان فایل اصلی «کلینت ایستوود» را به زبان اصلی دانلود و در یک سفر درون شهری گوش کرد، اما قرار نیست این فایل، جای کسی را تنگ کند و جلوی پخش فیلم با دوبله صدای مظفری را بگیرد، قرار است در فضای مدرنیته امروز هر کس صدای خودش را داشته باشد.

وی همچنین درباره این سوال که پادکست چگونه می‌تواند مخاطب خود را افزایش دهد و رادیو آکواریوم آیا مخاطب عام دارد یا خاص؟ گفت: قرار نیست من چیزی تولید کنم که همه مردم بپسندند، قرار است در هجوم این همه صدا، صدای خودم را داشته باشم، آشنا شدن با آدم‌­ها حبس ما در آکواریوم دنیای امروز را بازتر می‌کند، من تلاش نمی­‌کنم صدایم شنیده شود، من یک صدای منفرد هستم در دهکده جهانی مک لوهان.

حجازی درباره تاثیر صدا، امکانات و محتوا در موفقیت یک پادکست گفت: من در هر لوکیشنی می‌­توانم پادکست تولید کنم اصلا آکواریوم با نرم افزار پیش­‌فرض ضبط صدای گوشی تولید می­‌شود و نیازی به استودیوهای گرانقیمت نیست، در پادکست جنس صدا مهم نیست، قصه‌­ای که پشت این صداست، اهمیت دارد.

وی همچنین یکی از اهداف این نشست را تجلیل از سعید مظفری به عنوان صدای گرم دوبله ایران خواند و گفت: ما در این جلسه می­‌خواهیم از کسی که برایمان خاطره و رویا ساخته است، تقدیر کنیم، زمانی صدای گرم گوینده­ای با قد الف را می‌­شنیدیم که تهران موشک باران بود. تقدیر از ایشان را دیگران بایست می­‌کردند؛ نگفتم باید، به لحاظ ویراستاری به کاری که در گذشته باید انجام می‌شد، باید گفت بایست. امروز تجلیل ما از ایشان بردن ران ملخی است به نزد استادی که سلیمان خاطره‌­های ماست.