در نشست تشکلهای چاپ و کاغذ مطرح شد؛
تا فتنهای بهپا نشود؛ میخواهند مقابلمان بایستند/ دولت افزایش تعرفه را از جیب خود بپردازد؛ نیم درصدش را هم نمیپردازیم
نشست نمایندگان تشکلهای چاپ، نشر، مطبوعات و کاغذ در پی صحبتهای مجدد درباره افزایش تعرفه کاغذ صبح امروز دوشنبه چهارم بهمن ماه برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بابک عابدین (رییس اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ) در این نشست؛ کاغذ را یک کالای استراتژیک خواند و گفت: مسئله کاغذ و مصرف آن مستقیم بر فرهنگ و مردم تاثیرگذار است. کاغذ یک کالای استراتژیک است که باید به آن به صورت استراتژیک هم نگاه کرد. اینکه با اعمال تعرفههای بالا و ایجاد رانت به اسم حمایت از تولید داخلی بر مصرفکنندگان کاغذ فشار بیاوریم نهایتا مردم را با گرانی مواجه میکند. وقتی از حمایت ار کاغذ تولید داخلی صحبت میکنیم باید مشخص شود در بیست سال گذشته چه اقداماتی اضافهای برای بالا بردن کیفیت و کمیت کاغذ انجام شده است؟ آیا افزایش تعرفههای مشابه در بهبود شرایط این کارخانهها موثر بوده است؟
او افزود: کاغذ کالایی لوکس یا تزئینی نیست و با فرهنگ و سلامت مردم ارتباط دارد. با نگاهی به تجربیات کشورهای توسعه یافته میبینیم کالاهایی مثل کاغذ که با واسطه یا بی واسطه در سایر صنایع نیز کاربرد دارند اگر با افزایش تعرفه و قیمت مواجه شوند نهایتا مردم را با مشکل مواجه میکند. صنایع چاپ، نشر و بستهبندی مصرفکنندگان اصلی کاغذ هستند و بالا رفتن قیمت این کالا سایر کالا را هم دچار تورم میکند. برای اینکه به صادرات برسیم و اقتصاد مقاوتی را اعمال کنیم نباید کالاهایی مثل کاغذ تعرفهای بیش از 5 درصد داشته باشند.
عابدین سپس افزایش 5 درصدی تعرفه کاغذ را بسیار مشکلساز دانست و اظهار داشت: به راحتی میگویند فقط 5 درصد افزایش تعرفه خواهد بود اما واقعیت تاثیر این افزایش تا بیش از 10 درصد است. اصولا اگر کارخانهای نمیتواند به قیمت چین و هند و با کیفیت آنها کاغذ تولید کرده و در اختیار مصرفکننده بگذارد چرا باید تولید داخلی داشته باشیم؟ چرا باید حمایت از تولید بشود که توجیه اقتصادی هم ندارد. باید دنبال صنایعی باشیم که بازار مصرف برای خارج داشته باشد.
رییس اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ اضافه کرد: هندوستان و ترکیه هنوز هم واردات فیلم پلیمری دارند در حالی که این ماده را تولید هم میکنند. حمایت از تولید داخلی با ضرر زدن به مصرفکننده و صنایع زیردستی نمیتواند محقق شود. بیش از 20 هزار میلیارد سرمایه تنها در صنعت چاپ ما خوابیده که با افزایش تعرفه و این حمایت ناهمگون آسیب جدی خواهند دید. دوستان برای تعامل هم که شده پاسخی به چاپخانهداران نمیدهند چون با تعرفه نه نیاز به بالا بردن کیفیت دارند و نه کمیت. مگر مصرفکننده پراید توانسته به سایپا بگوید کیفیت تولید این ماشین بالا ببرد.
عابدین تاکید کرد: چرا هزینه این حمایت را باید مصرفکنندگان و مردم پرداخت کنند. افزایش تعرفه برای کارخانههای کاغذ ما تنها یک مسکن است و درمان نیست. اگر واقعا میخواهند از تولید کاغذ داخل حمایت کنند باید هزینههای انرژی، مالیات و ... را کاهش بدهند، هزینه واردات کالاهای اولیه تولید کاغذ را پاین بیاورند و سهم سود بانکی برای تهیه ماشینآلات را کم کنند. علاوه بر اینها اگر کیفیت و قیمت کاغذ داخلی قابل قبول باشد من مصرفکننده اصلا سمت واردات نمیروم.
او در پایان یادآور شد: صادرکنندگان چاپ با هرگونه افزایش تعرفه برای کاغذ و هر کالای که حکم کالای واسط برای دیگر صنایع را دارد مخالف است.
ایرج استاد علینقی (رئیس اتحادیه چاپخانهداران) نیز با اشاره به سیاستها جهانی و سازمان تجارت جهانی درباره کاهش تعرفهها گفت: اصولا سیاست جهانی اقتصاد و سازمان تجارت جهانی کاهش و یکسانسازی تعرفهها است تا مصرفکنندگان نهایی با قیمت پایینتری کالاها را تهیه کنند. تمام کارخانههای دنیا هم تاتش دارند تا کالاهای خود را با کیفیت استاندارد ولی با قیمیتی معتدل به دست مصرفکننده برسانند.
رئیس اتحادیه چاپخانهداران همچنین بر لزوم توجه به مسئله محیط زیست و سلامت در بحث تولید کاغذ داخلی تاکید و بیان کرد: کشور ما از نظر آب و درخت با کمبود واجه است. این یک واقعیت است که ما آب و درخت لازم برای تولید کاغذ را ندارم و به همین دلایل هم کارخانههای ما 13درصد تولید خود را کاهش دادهاند. در کنار این موارد خود تولیدکنندگان و مسئولان هم میدانند که کیفیت کاغذ داخلی چندان مطلوب نیست و به اصطلاح تخصصی از نظر اسیدی و قلیایی خنثی نیست و میتواند سلامت مصرفکننده را به خطر بیندازد.
او افزود: همچنین کیفیت پایین کاغذ داخلی ماشینهای چاپ را هم درگیر میکند و به دلیل قلیایی بودن این کاغذها باید در از 1000 یا 1500 چاپ ماشینها شستشو شوند که این مسئله سرعت کار را هم به شدت پایین میآورد. تازه قیمت کاغذ داخلی ما هم 3 برابر کاغذهای خارجی است که هم کیفیت بهتری دارند و سرعت کار را بیشتر میکنند.
علینقی تاکید کرد: بحث ما اصلا حذف تولید داخلی نیست و اگر مطلبی را مطرح میکنیم برای بهبود شرایط اقتصادی کشور است. بهترین تولید، تولیدی است که صادر شود و ارز به همراه بیاورد و باید تلاش کنیم سطح تولیدات خود را بالا ببریم.
محمدمهدی داودیپور (نماینده اتحایده ناشران) نیز در این نشست گفت: ما در بحث تولید مشکلات فراوانی داریم که مشخصا در حوزه تولیدات فرهنگی بیشتر هم میشوند. قصد تعطیلی هیچ کارخانهای را نداریم. ما هم میخواهیم کارخانههایی مثل چوب و کاغذ مازندران سایپا و ... به کار خود ادامه دهند. بیشتر از یک سال است که با تولیدکنندگان کاغذ صحبت میکنیم که با آمارهای اشتباه و گمراهکننده بحث افزایش تعرفه را مطرح نکنیم. تولیدکنندگان کاغذ ظرفیت اسمی تولید کاغذ را واقعی جلوه میدهند تا در ذهنها اینگونه باقی بماند که از نظر کیفیت و کمیت پاسخگوی نیاز کاغذ کشور هستند در حالی که این چنین نیست.
داودی پور افزود: کاغذ تولید داخل حتی کاغذهای کارخانه چوپ مازندران که جزو بهترینهای ما محسوب میشود به سبب آنکه مکانیکال هستند کیفتی قابل مقایسه با نمونههای خارجی که شیمیکال هستند؛ ندارند. تمام اتکای ما به جنگلهای شمال است و دائما هم مشکل قطع درختان است. کارخانه چوپ و کاغذ مازندران نیز از روسیه چوب وارد میکند سایر کالاهای مورد نیاز مثل سفیدکننده، چسب و ... نیز وارداتی هستند و ما تنها در این کارخانه مونتاژ کاغذ را شاهد هستیم.
نماینده اتحادیه ناشران ادامه داد: از آنجا که ماده سفیدکننده موردنیاز در تولید کاغذ تا حدودی به مصارف دیگری در حوزه انرژی نزدیک است هر زمان که رابطه سیاسی ما با دنیا مختل میشود در واردات آن با مشکل مواجه میشویم یعنی با تولید کاغذ داخلی بحث خودکفایی مطرح نیست چون سررشته مورد نیاز آن از خارج کشور وارد میشود. حتی کاغذهای رولی که در کتابهایی مثل کتابهای درسی و آموزشی مورد استفاده قرار میگیرد؛ نیز چندان با کیفت تولید نمیشود. چاپ با کاغذ داخلی 30 درصد زمانبرتر و هزینهبرتر از کاغذهای خارجی است.
داودی پور تاکید کرد: اگر دولت کمیسیون فرهنگی و اقتصادی مجلس میخواهند از تولید کاغذ داخلی حمایت کنند چرا در جیب اهالی چاپ و نشر دست میکنند و بعد میگویند ما از کارخانه تولید کاغذ حمایت کردیم. اگر دولت میخواهد حمایت کند بهتر است از جیب خودش پرداخت داشته باشد در غیر اینصورت حتی نیم درصد افزایش تعرفه را قبول نمیکنیم و واکنش نشان میدهیم. از سال 85 که حمایتهای این چنینی از کاغذ ایرانی صورت گرفته؛ چه کیفتی از آنها بالا رفته؟ چرا باید اعتماد کنیم و دوباره بازار در شوک کاغذ و کتاب فرو برود؟
او به مشکلات صنعت نشر نیز اشاره کرد و گفت: صنعت نشر ما تقریبا مرده است و چگونه از کسی که خودش نیاز به خون دارد میخواهند خون بگیرند؟ از پارسال همه حرفها زده شد و نهایتا در دولت و مجلس تصمیم بر تزریق بستههای حمایتی گرفته شد اما نمیدانیم چرا دوباره دوستان بحث تعرفه کاغذ را مطرح میکنند. به نظر میرسد تا دوباره فتنهای به پا نشود و بازار مثل سال 91 در شوک فرو نرود؛ میخواهند مقابل ما بایستند. البته کارخانههای کاغذ این افزایش تعرفه را برای بهبود کیفیت نوسازی ماشینآلات صرف نمیکنند بلکه به قدری مشکل وجود دارد که از آن برای پرداخت هزینههای برق، انرژی و کالاهای وارداتی استفاده میکنند. مدیرعامل جدید کارخانه چوب مازندران؛ آقای محمد شیخ مونسی باید به این موارد توجه کنند.
عضو اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران ادامه داد: ما برای افزایش کیفیت و کمیت کاغذهای داخلی فشار آوردهایم و حالا از این طریف میخواهند به ما فشار بیاورند که حتما کاغذ بیکیفیت و گران چاپ داخل بخرید اما ما حتی با نیم درصد افزایش تعرفه مخالفیم.
جلیل غفاریرهبر (نماینده اتحادیه صحافان) نیز مخالفت صد در صدی صنف صحافان با افزایش کاغذ را اعلام و بیام کرد: تولید کاغذ داخلی تنها 20درصد نیاز کاغذ کشور را پاسخ میدهد و به دلیل کیفیت پایین کاغذهای داخلی بعضا حتی در تولید دفتر هم نمیتوانیم از آن استفاده کنیم. هر زمان ایران توانست کاغذ سفید اندونزیایی تولید کند آن وقت صحبت از عدم نیاز به کاغذ واردانی بزنند.
همچنین احمد ابوالحسنی (نماینده اتحادیه لیتوگرافان) در این نشست ضمن ابراز مخالفت صنف خود با افزایش تعرفه کاغذ گفت: وقتی ما رقابت و توان تولید نداریم حرف زدن از تولید بیمعنی است و ما هم با افزایش تعرفه واردات کاغذ مخالف هستیم.
مهدی صدر عضدی نیز در این نشست به نمایندگی از واردکنندگان و فروشندگان کاغذ و مقوا اظهار داشت: ما هنوز فن و فرمول تولید کاغذ شمیکال را در اختیار نداریم. باید بازار کاغذ را ثابت و آرام نگاه داریم و در این میان افزایش تعرفه و گرانشدن کاغذ به نفع هیچکس نیست. اگر این انرژی و زمانی که صرف بالا بردن افزایش تعرفه شده و میشود را برای بهبود کیفیت کاغذ تولید داخل داشتیم قطعا نتایج بهتری میگرفتیم.