آثار موفق دفاع مقدس، شعار زده نیستند/ مرور جنگ تحمیلی با زبانی لطیف

به گزارش خبرنگار ایلنا، «پروا آقاجانی» که یکی از پرکارترین بازیگرهای زن سال گذشته بود و در نقش‌های متفاوتی روی صحنه رفت. او این روزها با نمایش «برونسی» نوشته و کار مرتضی شاه‌کرم درمجموعه تئاترشهر حضور دارد. نمایشی که اجرای خود را از دوم بهمن در تالار سایه آغاز کرده است، شنبه ۱۱ بهمن ساعت ۱۵ در بخش میهمان جشنواره تئاتر فجر نیز به صحنه می‌رود و پس از پایان جشنواره به تئاترشهر باز می‌گردد.

پروا آقاجانی در گفتگو با ایلنا، با اشاره به کاراکتر مادر که نقش آن را در برونسی اجرا می‌کند، جذابیت مادر را در منفور بودنش دانست و گفت: نقش‌های منفی را خیلی دوست دارم چون برایم نوعی کلاس آموزشی است و ایجاد چالش می‌کند. همیشه تلاش می‌کنم که نقش منفور را طوری بازی کنم که تماشاگر دوستش داشته باشد و حس‌اش را درک کند. هرچند این نقش در ذات منفی نیست بلکه مادری است که به خاطر فرزندش هرکاری می‌کند و به هر ریسمانی چنگ می‌زند که به نظرم مخاطب درگیرش می‌شود.

او ادامه داد: در ابتدا کارگردان به من گفت پیرزنی می‌خواهم که شبیه یک عجوزه باشد و کمی نگران بود که این نقش با ظاهر من فاصله دارد! اما من تمام تلاشم را کردم که به لحاظ میمیک و فرم بدن خودم را به نقش نزدیک کنم. با وجودی که من دو هفته مانده به اجرای جشنواره کارگردان به گروه پیوستم نمایش مرتضی شاه‌کرم خیلی در رسیدن من به نقطه دلخواه کمک کرد و با دادن نظرات درست به فرم صحیح ایستادن و حرکت دست و بدن رسیدیم و همین باعث شد این نقش از حالت تیپ خارج شود. البته ویژگی‌های تیپ را دارد ولی من تیپ شخصیت بازی می‌کنم و این شخصیت ویژگی‌ها و رفتارهای خاص خودش را دارد.

این بازیگر به تمرین در شرایط سخت کرونایی اشاره کرد و گفت: ما بیشتر اوقات با ماسک تمرین می‌کردیم؛ می‌دانید که برای بازیگر، کار روی میمیک چهره با ماسک دشوار است اما عشق به صحنه و شوق همراهی و حضور تماشاگران به ما نیروی مضاعف می‌داد که بتوانیم کار را به اجرا برسانیم.

آقاجانی که تجربه حضور در آثار بسیاری با موضوع دفاع مقدس را دارد، جنگ را دغدغه خود خواند و گفت: با این وجود تلاش کرده‌ام هیچوقت آثار دفاع مقدسی را که شعار زده باشد، انتخاب نکنم. بعضی از کارهای ضد جنگ، یک دردمندی درون خود دارند که باعث می‌شود از شعار فاصله بگیرند. دردمندی جنگ را نه تنها ایران بلکه مردم تمام جهان به نوعی تجربه کرده‌اند و با تبعاتش درگیر بوده‌اند.

او با تاکید بر اینکه ماجرای دفاع مقدس به طور کلی از سیاست جداست، گفت: شهدا و بزرگانی که رفتند و در برابر تجاوز دشمن به خاک میهن از آن دفاع کردند، انسان‌های بی‌نظیری بودند که می‌توانستند جهان را زیباتر از این کنند. کسانی مثل شهید همت، جهان‌آرا و شهید برونسی؛ اما اگر می‌خواهیم از این شهدا و کاری که برای وطن کردند در قالب نمایش به خوبی و با اثرگذاری سخن بگوییم، باید بتوانیم از شعار پرهیز کنیم و چهره زشت جنگ را نشان دهیم.

آقاجانی همچنین ویژگی آثار شاه‌کرم را قلم شعرگونه او دانست و گفت: او در «برونسی» هم در مقام کارگردان سعی کرده اثر را تلطیف کند.

این بازیگر در مورد نمایش برونسی تصریح کرد: دانستن تاریخ خوب است و برای همین هر چیزی که مربوط به آن باشد، شنیدنی است. از دفاع مقدس ۴۰ سال می‌گذرد؛ سال‌هایی که به نوعی تاریخ نانوشته ماست. در نمایش «برونسی» ما در قالب نمایشی شیرین، تلاش کردیم رویدادهای واقعی جنگ را نشان دهیم.

آقاجانی با اشاره به فعالیت دوباره گروه‌های تئاتری پس از ماه‌ها دوری از صحنه، اجرا در حضور تماشاگر را بعد از یکسال امری خوشایند توصیف کرد و با اشاره به استقبال خوب تماشاگران از نمایش «برونسی» گفت: در این اثر بازیگرانی از همه رده‌های سنی حضور دارند؛ از بازیگر پیشکسوت تا بازیگر تازه‌کار. فکر می‌کنم تماشای این نمایش به‌خصوص برای دانشجوهای تئاتر تاثیرگذار است تا ببینند که برای ارائه نمایشی دیدنی، نیازی به حضور چهره‌ها ندارند. بلکه اگر کارگردان و گروه هم‌دل باشند، نتیجه کار هم مورد استقبال مخاطب قرار می‌گیرد.

او همچنین درباره برگزاری سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر، گفت: جشنواره‌ها همواره برای بازیگرها مهم هستند؛ من معتقدم جشنواره، به‌خصوص جشنواره فجر ویترین یک سال تلاش بازیگران تئاتر است. اما اینکه جشنواره چگونه برگزار شود هم مهم است و باید به طور ویژه مورد توجه و نقد قرار بگیرد. در مورد حضور نمایش برونسی در جشنواره هم هرچند دوست داشتیم در بخش مسابقه روی صحنه برویم، اما همین‌که اکنون در بخش مهمان حضور داریم هم اتفاق خوبی است.

آقاجانی که دریافت جوایز متعددی از جشنواره‌های مختلف تئاتری را در کارنامه دارد، درباره بخش رقابتی جشنواره یادآور شد: هر آدمی جایزه و تشویق را دوست دارد و من هم همینطور. هربار کاندیدا شدن برایم یک خوشحالی جدید و تازه دارد و تکراری نمی‌شود. برای ما که حمایتی از سمت دولت نمی‌شویم، این جوایز یک دلگرمی است. هرچند که هر بار جایزه‌ای گرفتم، احساس کرده‌ام مسئولیتم در برابر تماشاگران و همکاران هنرمندم، سخت‌تر شده است. چون باور دارم که این جایزه را برای عالی بودنم نگرفته‌ام، بلکه این جایزه نشان می‌دهد که داورها مرا دیده‌اند و باید برای بهتر بودن، تلاشم را بیشتر کنم.