استاد دانشکده ارتش آمریکا:
مهار ایران از طریق نزدیک شدن به روسیه ممکن نیست/ همپوشانی عجیبی بین منافع تهران و مسکو در منطقه وجود دارد
استاد دانشکده ارتش آمریکا در مقاله‌ای مدعی شده که با توجه به همگرایی‌های جدی تهران-مسکو در منطقه سیاست‌گذاران آمریکایی باید به جای تلاش برای از بین بردن موارد همکاری بین روسیه و ایران بر روی منافع جدی‌تر آمریکا در این منطقه تمرکز کنند و مدعی شده ائتلاف روسیه و ایران بدون شک به تدریج از هم خواهد پاشید.
به گزارش ایلنا، فدریک کاگان استاد دانشکده وست پوینت(دانشکده ارتش آمریکا) در رشته تاریخ ارتش آمریکا در مقاله‌ای با عنوان «اختلاف‌افکنی میان روسیه و ایران در سوریه ممکن نیست» نوشت: مقامات دولت ترامپ مدعی‌اند که آمریکا می‌تواند از ضعف ائتلاف ایران و روسیه و از روسیه برای مهار ایران در سوریه و خاورمیانه استفاده کند. گفتی است که دولت اوباما هم ایده‌ای مشابه داشت ولی معلوم شد که اشتباه می‌کند.
او در این گزارش که در پایگاه خبری «موسسه اینترپرایز آمریکا» منتشر شده است، نوشت: شرایط جدید ممکن است شرکا را از هم جدا کند اما آمریکایی‌ها با توسعه روابطشان با مسکو نمی‌توانند به این هدف یعنی جدایی شرکای منطقه‌ای مثل ایران و روسیه دست پیدا کنند. سوال اصلی این است که آیا آمریکا می‌تواند کشورهای دیگر را در جهت منافع حیاتی آمریکا از حرکت به سمت مدار جدید ایران و روسیه منصرف کند؟
در ادامه این مقاله امده است: به برخی دلایل فانتزی قرار گرفتن روسیه در برابر ایران جذاب است. یکی این که تنش‌های تاریخی بین ایران و روسیه واقعی است. روسیه خود را ابرقدرتی می‌داند که می‌تواند برای هر کشوری تهدیدآمیز باشد. ایران نیز خودش را یک هژمون در خاورمیانه و رهبر جهان اسلام می‌داند. به حاشیه رانده شدن شیعیان در طول تاریخ سبب شده جمهوری اسلامی ایران امروز برای اعتماد کردن به قدرت‌های خارجی محتاطانه‌تر عمل کند. از طرفی تهران و مسکو در دریای خزر و نفت این ناحیه با هم تنش‌هایی دارند.
این مقاله همچنین مدعی شده که روسیه و ایران اهداف مشترک زیادی در منطقه دارند. هر دو از ارمنستان در آذربایجان حمایت می‌کنند. روسیه از زمان پایان جنگ سرد تاکنون پایگاه‌های نظامی‌اش را در ارمنستان حفظ کرده و ایران نمی خواهد آذربایجان به جدایی‌طلبی آذری‌ها در غرب ایران دامن بزند. هر دو به دنبال ثبات در افغانستان هستند و ترجیح می‌دهند که با تاجیک‌ها، ازبک‌ها و هزاره‌ها کار کنند تا با پشتوها.
نویسنده این مقاله بر این باور است که تنها شرایط حاد می‌تواند ائتلاف تهران-مسکو را از هم بپاشد. شکست اسد در سوریه می‌تواند یکی از این شرایط باشد. ولادیمیر پوتین خیلی پیش از سران ایران از اسد دست کشیده اما در حال حاضر پوتین به دولت اسد برای اینکه به او اجازه دهند پایگاه‌های نظامی‌اش را در مدیترانه داشته باشد نیاز دارد. سران ایران نیز به اسد برای مقابله با اسرائیل نیاز دارند. در نهایت باید تاکید کرد که روسیه به ایران در سوریه به همان اندازه نیاز دارد که ایران به روسیه.
همپوشانی عجیبی بین منافع ایران و روسیه دیده می‌شود. مصر اخیرا از بلوک سعودی خارج شده و به سمت مسکو و حتی تهران گرایش پیدا کرده است. عبدالفتاح السیسی رییس‌جمهور مصر به طرح‌های روسیه درباره سوریه در سازمان ملل رای داد و حتی نیروهای مصری را برای کمک به ائتلاف ایرانی-روسی به سمت سوریه گسیل کرد. از سویی باید گفت ایرانی‌ها هیچ درگیری با السیسی ندارند و هرگز به طور مستقیم علیه او موضع‌گیری نکرده‌اند. روسیه و ایران، قاهره را یک مدعی قابل قبول برای رهبری جهان عرب در منطقه در مقابل ریاض و ابوظبی می‌دانند. این امر می‌تواند چالش جدید برای استراتژی های آمریکایی باشد.
نویسنده در نهایت با تاکید بر همگرایی‌های جدی تهران-مسکو در منطقه مدعی شده سیاست‌گذاران آمریکایی باید به جای تلاش برای از بین بردن موارد همکاری بین روسیه و ایران بر روی منافع جدی‌تر آمریکا در این منطقه تمرکز کنند. او مدعی شده ائتلاف روسیه و ایران بدون شک به تدریج از هم خواهد پاشید . شرایط خاورمیانه و جهان جای تصور هیچ چشم‌اندازی را برای این تحولات دست کم در کوتاه مدت باز نگذاشته است.
