وزارت ورزش بدنبال راهکار؛ حسن رنگرز آلترناتیو خطیب!

شرایط به هم ریخته فدراسیون کشتی در ماه‌های اخیر مدیران ارشد وزارت ورزش را به این نتیجه رسانده که حجت‌اله خطیب توان رساندن این فدراسیون عریض و طویل به ساحل امن را ندارد و از این رو در صدد نشاندن رنگرز بر صندلی او هستند.

به گزارش ایلنا، اگر ورزش ایران یک مقدار روی اصول و حساب و کتاب باشد و افراد سر جای خود قرار گیرند، ما از کسب 10 مدال در المپیک ذوق زده نمی‌شویم، چه اینکه کشور ما پر از استعدادهای ناب در همه رشته‌های ورزشی است و فقط برنامه می‌خواهد و مردانی که از جنس همین کار باشند.

متاسفانه اگر هم بعضا مدیران کاردان و کاربلدی پیدا می‌شوند که یک رشته ورزشی را به سر و سامان می‌رسانند و می‌توانند از شرایط موجود، بهترین بهره را ببرند، افراد کارنابلد چنان تیشه به ریشه‌اش می‌زنند که طرف را از کار کردن منصرف می‌کنند. یا کافی است رییس یک فدراسیون، بله قربان‌گو نباشد و اعتراضی کند و بخواهد از حق خود دفاع کند و سر تعظیم مقابل مدیریت کلان ورزش فرود نیاورد، آن‌موقع است که خیلی راحت او را برکنار می‌کنند و نمونه‌اش را در همین دوره مدیریت وزارت ورزش دیده‌ایم.

بدون شک مدیریت محمدرضا یزدانی‌خرم را در والیبال و در کشتی دیدیم و دیدیم وی وقتی خواست مقتدرانه کار کند و کشتی را به سر و سامانی مثل والیبال برساند او را خانه‌نشین کردند و مدیریتی را بر فدراسیون کشتی حاکم کردند که امروز اثرات آن را کشتی ما با این برو بیاها و هرج و مرج‌ها می‌بیند.

حجت‌الله خطیب که هنوز اثرات کج‌روی‌های او در مدیریتش بر کلانشهر تهران به چشم می‌آید و جامعه کشتی او را به هیچ عنوان نمی‌پذیرد جای یزدانی‌خرم را در آستانه المپیک گرفت و جالب اینکه آقایان موفقیت کشتی در المپیک را به پای خطیب می‌خواهند بنویسند اما کافی است از محمد بنا و همه مربیان و کشتی‌گیران و هیات‌های کشتی سوال کنید تا بگویند که کار اصلی را یزدانی‌خرم انجام داد و این را وجدان‌های آگاه و بیدار به عینه می دانند.

اکنون کشتی به هزار جزیره‌ای تبدیل شده که هر کس در آن ساز خود را کوک می‌کند و به فکر منافع خویش است و اگر چه بنا و رسول خادم حضورشان در راس تیم‌های ملی غنیمتی بزرگ برای این رشته ملی و مدال‌آور است اما همان‌ها نیز هر روز از بی‌برنامگی‌ها می‌نالند و تاکنون چند بار عطای ماندن را به لقایش بخشیده‌اند، ولی دوباره با هزار خواهش و تمنا برگشته‌اند، هر چند که بنا بارها نارضایتی خود را از وضعیت موجود اعلام کرده و الان هم به طور قطعی به کشتی بر نگشته است.

خطیب می‌خواهد کار کند و دوست هم دارد که قدم بردارد اما از حجب و حیا و عدم قاطعیت او سوء استفاده می‌شود، به گونه‌ای که نارضایتی تراشی علیه او در فدراسیون به اوج خود رسیده و جالب اینکه به گفته یکی از اعضای ارشد فدراسیون، خطیب کار از دستش در رفته و او درست برعکس دوران یزدانی‌خرم که کسی اجازه نداشت بدون اجازه او آب بخورد حالا آنجا دریا دریا بالا و پایین می‌کنند و کسی هم نمی‌تواند به دیگری تو بگوید.

در همین حال اخباری وحشتناک‌تر از اینها هر روز به وزارت ورزش و جوانان ارسال می‌شود و از این رو وزارت ورزش به این نتیجه رسیده که برای مجمع انتخاباتی فدراسیون کشتی بر روی نیروی دیگری سرمایه‌گذاری کند چراکه با این اوضاع معلوم نیست چه بلایی در بازی‌های آسیایی اینچوان و بدتر از آن در المپیک بر سر کشتی ما خواهد آمد.

عارف ربطی مدیری متعهد و متخصص که سال‌ها در بدنه کشتی حضور داشته و بدون شک یکی از ارکان موفقیت کشتی ما بوده هفته‌ای دو بار استعفا می‌کند و گفته می‌شود او نیز از این بی نظمی‌ها به ستوه آمده و اگر این یکی هم از فدراسیون جدا شود دیگر در آن فدراسیون سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

اما وزارت ورزش که مدیری جوان را در این فدراسیون به عنوان نایب رییس خود دارد، این روزها تلاش می‌کند با اجماعی کلی شرایطی را بوجود آورد تا بلکه اهالی کشتی و بزرگان کشتی که جوان بودن رنگرز را بعضا به عنوان یک نقطه ضعف برای ریاست می‌دانند او را بپذیرند، مانند دورانی که امیررضا خادم در سن جوانی- مشابه رنگرز - عهده‌دار ریاست فدراسیون شد و بر خلاف تصورات خوب کار کرد.

در هر حال اوضاع کشتی دورنمای خوبی ندارد و وزارت ورزش هر چه زودتر باید تصمیم بگیرد و کشتی را از این نابسامانی خارج کند چراکه در حال حاضر بسیاری از پرسنل فدراسیون، مربیان تیم‌های ملی، هیات‌ها و آنهایی که امور اجرایی فدراسیون کشتی را بر عهده دارند چندان دل به کار ندارند و حق هم با آنهاست چه اینکه اولا آنها خیلی به آینده فدراسیون با وجود خطیب امیدوار نیستند و ثانیا ثباتی در تصمیات و تفکرات خطیب نمی‌بینند، از این رو اوضاع فدراسیون به قول استاد بزرگ کشتی صدرالدین کاظمی شیر تو شیر یا  قمر در عقرب است.