علی معلم عنوان کرد:
جشنواره فجر جریانی برای رصد سینمای ایران است
اکران دیجیتال اگر مطابق با تکنولوژی‌های روز باشد خوب است، چون مسیری است که امروزه در دنیا هم طی می‌شود
ایلنا: علی معلم تهیه کننده و منتقد سینما در گفت‌و‌گو با ستاد خبری سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر گفت: جشنواره فیلم فجر به عنوان نخستین جشنواره‌ای است که در ایران در حوزه سینما برگزار شد و همانند سال‌های گذشته دارای تاریخچه‌ای شده است.
به گزارش ایلنا وی افزود: دلیل اهمیت آن هم بیشتر بخش ملی این جشنواره است؛ به دلیل آنکه یک زمانه و جریانی را برای رصد کردن سینمای ایران فراهم می‌کند البته در طول این سال‌ها فراز و نشیب‌های فراوانی را طی کرده است و همین که تا به امروز تعطیل نشده، نشان دهنده این است که موثر بوده است.
وی افزود: مهم‌ترین اولویت در جشنواره به نظم و فیلم‌های تولید شده آن بستگی دارد. هر جشنواره‌ای در دنیا یکی به دلیل ساختارهای حرفه‌ای، نحوه برگزاری و فرصت فراهم کردن برای دیدن فیلم‌های خوب و دیگری انتخاب آثار مهم و عرضه کردن دقیق آثاری که جنبه‌های هنری سینما را پوشش می‌دهد، اهمیت دارد. بنابراین اولویت اصلی هر سال برگزاری خوب، درست، حرفه‌ای و انتخاب خوب از بین آثار است.
معلم درخصوص اهمیت برگزاری بازار فیلم گفت: بازار فیلم برای جشنواره فیلم فجر یک ضرورت محسوب می‌شود؛ به دلیل فرصتی که برای مبادله آثار سینمایی و آشنایی با شرکت‌ها و ساز و کارهای مارکتین‌گمان فراهم می‌کند اما اینکه با چه توانی این بازار برگزار شود و اینکه تا چه اندازه بتواند جذب سرمایه کند و در مبادلات موفق باشد، متاسفانه این چیزی است که ما هنوز به آن نقطه ایده آل نرسیده‌ایم. شاید این موضوع به مشکلات سیاسی و مشکلاتی که در طول این سال‌ها در جهان سینما داریم برگردد؛ بنابراین نمی‌توان انتظار داشت با وجود همه این مشکلات بازار فعالی داشته باشیم اما اینکه این بازار حفظ شود، حرکت بسیار مثبتی است. بازار فیلمی که سال گذشته برپا شد تمرینی بود برای بازاریابی سینمای ایران تا خود دستگاه‌های سینمایی ایران هم این موضوع را جدی بگیرند اما متاسفانه به دلیل تسلط ساختارهای دولتی این بخش تجارت سینمای ایران رشد نکرده است.
این تهیه‌کننده سینما با اشاره به اکران دیجیتالی فیلم‌ها در جشنواره فجر اظهار داشت: اکران دیجیتال اگر مطابق با تکنولوژی‌های روز باشد خوب است، چون مسیری است که امروزه در دنیا هم طی می‌شود و اکران دیجیتال هم بخشی از اکران است که در سینمای جهان اتفاق افتاده است و مشکل این است که ما در انتقال این تکنولوژی و ارتباط صحیح با تکنولوژی دچار مشکل هستیم. بنابراین زمانی که یک تکنولوژی جدیدی می‌آوریم آنقدر با آن بد برخورد می‌شود که آدم عطایش را به لقایش می‌بخشد و ترجیح می‌دهد همان شکل سنتی‌اش باقی بماند اما بنده خودم علاقمند به نمایش فیلم به صورت ۳۵ میلی متری هستم. فکر می‌کنم این شکل از نمایش از نظر هنری ارزشمند‌تر است، مگر فیلم‌هایی که اساسا بر روی تکنولوژی دیجیتال باید نمایش داده شوند.
