دانش‌آموزان ما عقده غرب رفتن و غربی پوشیدن را دارند/ فارغ‌التحصیلان از کارگران روزمرد ناکارآمد‌تر هستند

به گزارش خبرنگار ایلنا نخستین نشست تخصصی کمیسیون تعلیم و تربیت شورای عالی سازمان بسیج مستضعفین با حضور حمیدرضا حاجی بابایی وزیر سابق آموزش و پرورش، برخی از معاونان وی و حسن رحیم پور ازغدی عضو شورای عالی فرهنگی و برخی از نخبگان کشوری در لانه جاسوسی برگزار شد.

رحیم پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در باب گفتمان سازی انقلاب در آموزش و پرورش گفت: درحوزه اهداف تکلیف ما روشن است و کمتر کشوری در اهداف آموزش و پرورش به اندازه ما حرف برای گفتن دارد. آیات و روایات در این زمینه واضح هستند و راه را روشن کردند.

وی افزود: در حال حاضر شاهد هستیم دختران ما در آموزش و پرورش با پوشش مناسب در مدارس حضور دارند اما پس از این که دیپلم می‌گیرند، می‌بینند علاقه ای به پوشش درست ندارند و یا آگاهی کاملی از آن ندارند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: ما باید ببینیم و بررسی کنیم که آموزش و پرورش با عدم کارآمدی  فارغ التحصیلان ، طلاق، اعتیاد، و... چه نسبتی دارد و اینکه آیا مسوولیتی متوجه آموزش و پرورش در این رابطه وجود دارد یا خیر؟

رحیم پور ازغدی با بیان اینکه دوگانگی میان نظام آموزشی مذهبی با نظام آموزشی مدنی نداریم، گفت: به طور مثال تربیت مدنی می‌گوید روابط دختر و پسر آزاد است و محدودیتی در این رابطه وجود ندارد در حالی که تربیت مذهبی ما براین باور است که روابط جنسی نامشروع حرام است زمانی که به واسطه این روابط نامشروع هر انسانی متولد می‌شود، رابطه‌های خویشاوندی و مفهوم پدر و مادر و خانواده فروپاشیده می‌شود و این روابط باعث می شود نسل بعد درست تربیت نشود.

وی ادامه داد: اگر حدود جنسی معلوم نمی باشد در پی آن خشونت فروپاشی خانواده ، قتل و اختلال در نظام تعلم و تربیت در نسل بعد را شاهد خواهیم بود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی خاطرنشان کرد: از هزار و صد سال پیش نظریه‌های بسیاری در خصوص تنبیه و تشویق کودک، علت و حدود و نوع مطلوب آن و حتی زنگ ورزش، مهارت‌های دینی و ریاضیات وجود داشته است و در حال حاضر نیاز است که این نظریه‌ها احیا شوند. فارابی نیز نظریه‌های بسیاری از جنبه حقوقی و اخلاقی و تربیت معاش داشته است که باید به آن توجه شود.

پورازغدی با بیان اینکه زمانی برخی افراد از دانشگاه‌ها فارغ التحصیل می‌شوند از یک کارگر روزمزد ناکارآمدتر هستند، ادامه داد: این افراد اعتماد به نفس لازم و آمادگی برای کار در جامعه را ندارند.

وی تصریح کرد: 150 سال پیش زمانی که جامعه شناسی مدرن پیدا شد، 150 قانون قطعی برای جامعه شناسی ظرف 20 سال ارایه شد و در حال حاضر تقریبا این 150 قانون یا پس گرفته شده و یا تخریب و تعدیل شده است. در آن زمان حتی برای مزخرف‌ترین مسئله در حوزه آموزش و پرورش تلاش می‌شد و جدول برنامه ترسیم می‌کردند در حالی که آموزش و پرورش ما این کار را نمی‌کند و ما در برنامه استمرار نداریم.

وی افزود: در سی و چند سال  اخیر برنامه آموزش و پرورش ما چندین بار تغییر کرده و متاسفانه کسی نبوده که در این خصوص بحث کند که آیا این تغییرات درست بوده یا خیر؟ نظام دبیرستانی ما چندی بار تغییر کرد اما بحث نشد که چرا و به چه دلیلی این نظام تغییر کرد.

پورازغدی با تاکید بر اینکه من اعتقاد ندارم از الف تا ی آموزش و پرورش صددرصد با نظرات شرقی و غربی ها تناقض داشته باشد گفت: حتی پیغمبران ما نگفته اند که قبل از ما هرچیزی وجود داشته باطل است بلکه آنها برخی از موارد را تثبیت،  اصلاح و یا منع کردند وبه این نکته باید توجه داشت که هر کسی بخواهد نظام سازی کند روش درست همین روش است .

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: آموزش و پرورش ما باید به گونه‌ای باشد که فرد پس از پایان تحصیل قادر باشد مشکلات شخصی خود را حل کند یعنی به طور مثال به فرد یاد دهیم چگونه با دیگران معاشرت داشته باشد.

وی تصریح کرد: چند روز پیش مسوولان اجرایی ما گفته اند که حتی آب خوردن هم به مساله تحریم‌ها مربوط است و با برداشتن تحریم‌ها مشکل ما حل می‌شود. این‌ها محصول این آموزش و پرورش هستند و یک نسل بزرگ اینگونه تربیت شده‌اند.

وی ادامه داد: دانش آموزان ما از ابتدای تحصیل متاسفانه عقده غرب رفتن و غربی پوشیدن را دارند و این زهری است که از 150 سال پیش در بنیاد آموزش و پرورش ریخته شده است.

پورازغدی با بیان اینکه ماهنوز نتوانسته‌ایم مساله «ما می توانیم» را در آموزش و پرورش حل کنیم گفت: در حال حاضر یک فکر می‌گوید مشکلات در داخل حل می‌شود و عده‌ای دیگر با افکار متفاوت می‌گویند مشکلات به وسیله دیگران حل شدنی است.

وی افزود: ما نمی‌توانیم گفتمان سازی انقلاب را در آموزش و پرورش نهادینه کنیم مگر این که به دانش آموزان آموزش دهیم که پس از 12 سال بدانند که چه کسی هستند، در برابر چه چیزهایی مسوول هستند، چه توانایی برای حل مشکلات شخصی و جامعه دارند و این که به این باور برسند که می‌توانند.