صلح پایدار در سایه مدیریت مشترک جهانی؛
اهداف جنبش غیرمتعهدها
تشویق کشورها به الحاق آزادانه توافقات میان کشورها برای ایجاد منطقهای عاری از سلاحهای هستهیی از اهداف این جنبش می باشد.
ایلنا: محکومیت همه اشکال یکجانبهگرایی و تلاشها برای اعمال سلطه در روابط بینالملل یکی از اهداف جنبش غیرمتعهدهاست.
به گزارش ایلنا، جنبش غیرمتعهدها فاقد یک ساختار سازمانی مشابه سازمانهای بینالمللی است، اما این جنبش دارای اهدافی است که به شرح زیر میباشند:
۱ـ تقویت و تحکیم چندجانبهگرایی و ارتقاء نقش کلیدی سازمان ملل
۲ـ ایفای نقش به عنوان یک مجمع هماهنگکننده سیاسی و کشورهای در حال توسعه برای تقویت و دفاع از منافع مشترک آنان در سیستم روابط بینالملل
۳ـ تقویت، اتحاد، انسجام و هماهنگی میان کشورهای در حال توسعه بر مبنای ارزشهای مشترک و اولویتهایی که به صورت اجماع مورد توافق قرار گرفته است
۴ـ دفاع از صلح و امینت بینالمللی و حل تمامی مناقشات بینالمللی به وسیله ابزار صلحآمیز در تطابق با اصول و اهداف منشور ملل متحد و حقوق بینالملل.
۵ـ تشویق روابط دوستانه و همکاری میان همه ملتها بر مبنای اصول حقوق بینالملل، به ویژه آن مواردی که الهام گرفته شده از منشور ملل متحد میباشد.
۶ـ ارتقا و تشویق توسعه پایدار از طریق همکاری بینالمللی و برای این منظور، هماهنگی مشترک در اجرای استراتژیهای سیاسی که تقویت و تضمینکننده مشارکت کامل همه کشورها، فقیر و غنی، در روابط اقتصادی بینالمللی، تحت شرایط و فرصتهای برابر، لیکن با مسئولیتهای مختلف باشد.
۷ـ تشویق، احترام، برخورداری و حفاظت از حقوق بشر و آزادیهای اساسی برای همه بر مبنای اصول جهان شمولی، عینیت، بیطرفی و غیرگزینشی، پرهیز از سیاسی نمودن مسائل حقوق بشر و تضمین اینکه حقوق بشر افراد و مردم از جمله حق توسعه در یک حالت برابر حفظ و تقویت شود.
۸ـ ارتقاء همزیستی مسالمتآمیز میان ملتها، صرفنظر از سیستمهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی
۹ـ محکومیت همه اشکال یکجانبهگرایی و تلاشها برای اعمال سلطه در روابط بینالملل
۱۰ـ هماهنگی اقدامات و استراتژیها به منظور مواجهه مشترک با تهدیدات علیه صلح و امنیت بینالملل از جمله تهدیدات برای استفاده از زور و اعمال تجاوزگرایانه، استعماری و اشغال خارجی و دیگر نقضهای صلح توسط هر کشور یا گروهی از کشورها
۱۱ـ ارتقاء تقویت و دمکراتیزه کردن سازمان ملل متحد با توجه به اعطای نقش به مجمع عمومی در تطابق با وظایف و قدرت مشخص شده در منشور و ارتقاء اصلاح جامع شورای امنیت سازمان ملل متحد به نحوی که نقش واگذار شده از طرف منشور را در شرایط شفاف و منصفانه، به عنوان نهادی که مسئولیت اولیه برای حفظ صلح و امنیت بینالمللی را دارا میباشد، اجرا کند.
۱۲ـ استمرار در پیگیری خلع سلاح هستهیی جهانی و غیر تبعیض آمیز و همچنین یک خلع سلاح عمومی و کامل تحت کنترل موثر و سختبینالمللی و در این ارتباط کار برای رسیدن به یک توافقنامه در مورد برنامه مرحلهبندی شده برای نابودی کامل سلاحهای هستهیی در یک چارچوب مشخص زمانی برای محو سلاحهای هستهیی و ممنوع کردن توسعه، تولید، اکتساب، آزمایش، ذخیره، انتقال، استفاده یا تهدید به استفاده آنها و آماده شدن برای انهدام آنها.
۱۳ـ مخالفت و محکومیت دستهبندی کشورها به عنوان خوب یا شرور بر مبنای غیر عادلانه و ناموجه و اتخاذ دکترین حمله پیشگیرانه، شامل حمله به وسیله سلاحهای هستهیی که مغایر با حقوق بینالملل، به ویژه ابزار لازم الاجرای حقوقی بینالمللی مرتبط با خلع سلاح هستهیی باشد و محکومیت و مخالفت بیشتر با اقدامات نظامی یکجانبه، یا استفاده از زور و تهدید به استفاده از زور علیه حاکمیت، یکپارچگی سرزمینی و استقلال کشورهای عدم تعهد
۱۴ـ تشویق کشورها به الحاق آزادانه به توافقات میان کشورها برای ایجاد منطقهای عاری از سلاحهای هستهیی طبق مقررات سند نهایی اولین نشست ویژه عمومی که به خلع سلاح اختصاص یافته بود (SSOD. ۱) و اصول تصویب شده توسط کمیسیون خلع سلاح سازمان ملل در سال ۱۹۹۹ شامل ایجاد منطقه عاری از سلاحهای هستهیی در خاورمیانه. ایجاد مناطق عاری از سلاحهای هستهیی یک گام مثبت و اقدام مهم در راستای تقویت خلع سلاح و عدم اشاعه هستهیی است.
۱۵ـ ارتقاء همکاری بینالمللی در استفاده صلحآمیز از انرژی هستهیی و تسهیل دسترسی به فناوری، تجهیزات و مواد هستهیی برای اهداف صلحآمیز که برای کشورهای در حال توسعه، لازم میباشد.
۱۶ـ تقویت ابتکارات واقعی برای همکاری جنوب ـ جنوب و ارتقاء نقش جنبش عدم تعهد در همکاری با گروه ۷۷ در آغاز مجدد همکاری شمال ـ جنوب جهت تضمین اجرای حق توسعه ملتهایمان، از طریق افزایش همبستگی بینالمللی.
۱۷ـ واکنش به چالشها و استفاده از فرصتهای ناشی از جهانی شدن و وابستگی متقابل با قوه ابتکار و حس هویت به منظور تضمین فواید آن برای همه کشورها به ویژه انهایی که متاثر از توسعه نیافتگی و فقر میباشند، با یک نگاه تدریجی برای کاهش شکاف عمیق میان کشورهای توسعه، یافته و در حال توسعه.
۱۸ـ افزایش نقشی که جامعه مدنی از جمله سازمانهای غیردولتی میتوانند در سطح منطقهای و بینالمللی به منظور ارتقاء اهداف و اصول و مقاصد جنبش ایفا نمایند.