همایش "چرا عقب ماندیم؟" در رشت برگزار شد

به گزارش ایلنا، سید مصطفی پورقاسمی مدرس مدیریت استراتژیک در این نشست گفت: نخبگان و اندیشمندان ما مرکز ثقل توسعه هستند اما با درگیر شدن در کشمکش‌های سیاسی به عنوان مانع توسعه عمل کرده‌اند چرا که همکاری با حاکمیت اگرچه با تفاوت دیدگاه باشد نهایتا به دستاوردهایی به سود کشور خواهد انجامید.

وی تاکید کرد: که وجه دومی نیز وجود دارد که عاملان قدرت و ثروت تلاش می کنند همواره از نخبگان و اندیشمندان استفاده ابزاری کنند و تنها تا آنجا از نخبگان بهره می‌برند که منافع شان تحصیل شود لذا همواره اندیشمندان را محدود می کنند.

حسین غلامین کارشناس تاریخ، دیگر سخنران این همایش رویکرد فرهنگی خلق و خوی ایرانیان را به عنوان علت عمده عقب ماندگی ایرانیان بیان داشت: احساسی گری و عاطفی بودن مردم ایران عامل عقب ماندگی آنهاست. ناکامی‌های تاریخی ایرانیان خاصه در دوره معاصر را می توان با این رویکرد فرهنگی توضیح داد.

وی گفت: فقدان تفکر در مسایل فرهنگی مردم ایران سبب عقب ماندگی آنها شده است و به عنوان مانع توسعه عمل کرده است. آنچنان که نسبت به مسایل خرد و کلان احساسی و عاطفی عمل می‌کنند و اینگونه عقلانیت کمرنگ شده است. تصمیمات و رفتارها تحت تاثیر چنین جوی قرار دارد و منجر به نتیجه مثبت نشده است. رویکرد فرهنگی خلق و خو در طرح علل عقب ماندن ایرانیان کارآمد است.

عباس نعیمی محقق جامعه شناسی ابتدا به نقد رویکرد خلق و خود پرداخت و ایرادات آن را در سه محور عمده معرفت شناختی (ذات انگارانه است ) و روش شناختی(ساختار نظری ندارد- ابزار تحقیق معتبر ندارد- کل گرایانه است و غیر قابل مقایسه) و گزاره ای (استاتیک است و روند را نشان نمی دهد) طرح کرد. سپس بحث خود را با تاکید بر رویکرد دولت-ملت به عنوان رویکرد تبیین عقب ماندن ارائه داد.

وی بیان داشت: دوره پیشامدرن ایران تلویحا دوره قاجار و پیش از آن با دو نظریه استبداد شرقی و پاتریمونیالیسم قابل توضیح است.

 نعیمی گفت که این ماهیت و ساختار حکومت و جامعه، عامل عقب ماندگی ایران به نسبت غرب بوده است. براساس همین ماهیت، هرگز طبقه مستقل در ایران شکل نگرفت لذا دولت نماینده طبقات نبود.