یادداشت احمد مازنی درباره "به وقت شام"؛
از حاتمی‌کیا انتظار بیشتری داشتم
احمد مازنی، نماینده مردم تهران در مجلس، پس از تماشای فیلم به وقت شام ساخته ابراهمی حاتمی کیا، یادداشت کوتاهی درباره آن نوشت و از توقع خود برای تولید یک فیلم بهتر سخن گفت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، متن یادداشت حجت‌الاسلام احمد مازنی (عضو کمیسیون فرهنگی مجلس) درباره فیلم "به وقت شام" که در اختیار ایلنا قرار گرفته، به شرح زیر است:
به وقت شام فیلم خوبی است اما از حاتمی کیا انتظار بیشتری داشتم. در کنار مردم و در سینما استقلال به تماشای فیلم سینمایی"به وقت شام" نشستم. دوستان خبرگزاری خانه ملت زودتر از من آن جا بودند و گفتگوی کوتاهی درباره سی و ششمین جشنواره فیلم فجر داشتیم.
موضوع فیلم حضور داعش در سوریه و تلاش رزمندگان، به ویژه دو خلبان ایرانی برای نجات اهالی محصور یک روستا از حصر داعش است. در این فیلم نقش اصلی را پدر و پسر خلبان ایرانی دارند که پدر به نسل دفاع مقدس تعلق دارد و پسر جوانی است علیرغم تنهایی و بارداری همسرش برای همراهی با پدر و به رغم مخالفت پدر اورا تنها نمی‌گذارد که ارتباط دو نسل بعد از انقلاب اسلامی با اینکه ربطی به متن فیلم ندارد اما حاشیه برجسته و قابل توجهی است. علی حاج یونس را تنها نمی‌گذارد و حاج بونس نبرد شام را امتداد دفاع مقدس بین ایران و عراق، حوادث بوسنی در بالکان، و جدال حزب‌الله با اشغالگران می‌داند و معتقد است اگر امروز در اینجا یعنی سوریه نجنگیم فردا باید در خیابان‌ها و کوچه‌های ایران بجنگیم. ویژگی دیگر این فیلم معرفی چهره چند ملیتی و به خصوص غربی داعش است، مساله‌ای که درست فهمیده نشد.
مطالعات من نیز حاکی از جذب گسترده جوانان سرخورده آمریکایی و اروپایی به گروه داعش است، گزارش آقای تودن هوفر، روزنامه‌نگار برجسته اروپایی را از زندگی ده روزه با داعش خوانده بودم. همچنین فیلم سینمایی به وقت شام جهل، خشونت، تعصب کور و بلندپروازی عناصر وابسته به داعش را تا حدی به تصویر می‌کشد. اما آنچه از ابتدای تماشای فیلم ذهن من را درگیر کرد و تا پایان با من همراه بود این بود که "شام، عروس خاورمیانه چگونه در آتش جهل، خشونت و توسعه طلبی سوخت؟
سوریه کشور زیبایی بود، با آثار تاریخی و فرهنگ و تمدن کهن، چگونه و بدون دخالت اراده مردم این کشور از یکسو عناصر سرخورده غربی، پس‌مانده‌های حزب بعث عراق، تربیت‌شدگان مکتب طالبان و القاعده و جمعی از معارضان و ناراضیان سوری و اعراب با طرح خلافت اسلامی، رویای سلطه‌گران شرقی و غربی را برای تخریب منابع و زیرساخت‌های این کشور تعبیر می‌کنند و شهرها و روستاهای زیبای شام را به ویرانه‌ای تبدیل می‌کنند تا صهیونیست‌ها خواب آرامی داشته باشند.
حاتمی کیا را به نگاه عمیق به مسائل و موضوعات در فیلم‌هایش می‌شناسم ولی در این اثر کمی درگیر شعارزدگی شده است، نمی‌دانم شاید دچار محدودیت‌هایی بوده که من نمی‌دانم. به هر حال برای ابراهیم حاتمی کیا و دیگر عوامل به وقت شام آرزوی توفیق دارم اما از حاتمی کیا انتظار بیشتری داشتم.
