اشتغال صفر در سیستان و بلوچستان و رنج کارگران مهاجر بلوچ

نماینده خاش، نصرت‌آباد و میرجاوه شرایط اشتغال در استان سیستان و بلوچستان را در حد «صفر» توصیف کرد.

«محمدرضا پشنگ‌ ریگی» در این باره به ایلنا گفت: صنعت در استان سیستان و بلوچستان رونقی ندارد و جوانان و تحصیل کرده‌های این استان عمدتا بیکارند به گونه‌ای که نرخ بیکاری در سیستان و بلوچستان بالای ۴۰ درصد است.

وی افزود: در حالی که سیستان و بلوچستان یک یازدهم از مساحت ایران را در بر گرفته و از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های خوبی در صنعت گردشگری، معادن سنگ و کشاورزی برخوردار است، از منظر شاخص‌های توسعه در قیاس با سایر استان‌ها در رتبه ۲۸ یا پایین‌تر قرار می‌گیرد.

وی با اشاره به بیش از ۳۰۰ کیلومتر مرز آبی سیستان و بلوچستان با دریای عمان و وجود منطقه آزاد چابهار در این استان تاکید کرد تا به امروز برای اشتغالزایی در سیستان و بلوچستان کار قابل توجهی صورت نگرفته است تا به شاخص‌های استاندارد در این رابطه نزدیک شویم.

به گفته پشنگ ریگی، جوانان بلوچ برای درآمد ماهانه ۱۰۰ یا ۲۰۰ هزار تومان اسلحه به دوش می‌گیرند و در مشاغل کاذب همانند قاچاق کالا و سایر فعالیت‌های غیر قانونی مشغول به کار می‌شوند، بنابراین اسامی آن‌ها به لیست اشرار می‌رود و راه بازگشتی ندارند در حالی که اگر دولت زمینه را برای اشتغال آنان با حداقل حقوق فراهم کند، این معضل به خودی خود حل می‌شود.

نماینده خاش، نصرت‌آباد و میرجاوه در پایان با اشاره به به پدیده مهاجرت کارگران بلوچ به مناطق صنعتی سایر استان ها از شرایط ناعادلانه کاری آنان انتقاد کرد.

شرایط ناعادلانه کاری علیه کارگران بلوچدر عسلویه

در همین رابطه، یک فعال مستقل کارگری از شرایط ناعادلانه بازار کار در بندر عسلویه(واقع در استان بوشهر) علیه کارگران «بلوچ» انتقاد کرد.

«ناصر آقاجری» با اشاره به مهاجرت کارگران بلوچ به عسلویه برای اشتغال در یکی پروژه‌های استخراج گاز یا نفت، به ایلنا گفت: کارگران بلوچ در پروژه‌های گازی و نفتی عسلویه تنها به صورت روز مزد برای کارهای سختی همچون کابل کشی در کانال‌ها، کلنگ زنی یا نظافت سرویس‌های بهداشتی استخدام می شوند و در طول مدت کار نیز مزایای قانونی همچون خوابگاه، شام و صبحانه تعلق به آنها نمی‌گیرد.

وی در خصوص نحوه پرداخت مطالبات مزدی این کارگران بیان کرد: بیشتر اوقات مزد کارگران بلوچ بر خلاف «روزمزد» بودن شان، هرچند ماه یکبار و بدون احتساب مزایای بیمه‌ درمانی و بازنشستگی تامین اجتماعی پرداخت می‌شود.

به گفته آقاجری، برخلاف سایر کارگرانی که طی تشریفات اداری در مشاغل ساده پروژ‌ه‌های پارس جنوبی مشغول کار می‌شوند، استخدام کارگران بلوچ دارای مدرک دیپلم در پروژه‌های پارس جنوبی به عنوان کارگر ساده از طریق امضاء قراردادهای موقت یک ماهه یا سه ماهه صورت نمی‌گیرد بلکه قراردادهای کار آنها شفاهی و یک روزه است.

وی ادامه داد: بنابراین همیشه این احتمال وجود دارد بخشی از دستمزد این کارگران به وسیله پیمانکاران پرداخت نشود که در صورت بروز چنین حالتی از عهده کارگر هیچ کاری برای پیگیری کردن در چارچوب قوانین کنونی مناطق آزاد تجاری برنمی‌آید.

این فعال مستقل کارگری در پایان با اشاره به شرایط نامناسب اشتغال در استان سیستان و بلوچستان، گفت: وضعیت کارگران بلوچ شاغل در این منطقه در حالی است که بیشتر جوانان بلوچ بعد از گذراندن دوره سربازی برای ورود به بازار کار هیچ گزینه مناسبی ندارند و بیشتر اوقات مجبورند تا از طریق مشاغل کاذب و غیر رسمی همچون کولبری در نواحی مرزی ارتزاق کنند.