تبعیض در مستمری فرهنگیان بازنشسته در سه دهه/هزینه‌های سنگین درمانی و بیمه تکمیلی ناقص
یکی از نمایندگان فرهنگیان بازنشسته در اعتراض به تبعیض در حقوق کارکنان مشاغل مختلف گفت: با توجه به کهولت سن بازنشستگان و بروز بیماری‌های مختلف، ارائه خدمات بیمه تکمیلی ناقص است و بازنشستگان به آن معترضند.
میرزا سیدی، یکی از نمایندگان بازنشستگان معترض به وضعیت معیشت بازنشستگان آموزش و پرورش درباره مشکلات این گروه از فرهنگیان که منجر به تجمعات اعتراض‌آمیز شده در گفتگو با خبرنگار ایلنا، از تبعیض‌های موجود به عنوان بزرگ‌ترین دغدغه قشر فرهنگی یاد کرد.
وی با تقسیم این تبعیض‌ها به ۲ بخش داخلی و خارجی، افزود: تبعیض داخلی این است که در حال حاضر نسبت به خود بازنشستگان به انحای مختلف تفاوت رفتار وجود دارد. اگر بازنشستگان را به ۳ دستهٔ دهه هفتادی‌ها، دهه هشتادی‌ها و دهه نودی‌ها تقسیم کنیم، شاهد یک اختلاف حقوق فاحش و محسوسِ ۵۰ درصدی تا ۱۰۰ درصدی هستیم.
این بازنشسته فرهنگی ادامه داد: از آنجا که به واسطه جلسات حضوری و مجازی با خیلی از بازنشستگان در تماس هستیم؛ می‌دانیم که بازنشستگان دهه هفتادی اکنون میانگین حقوقشان یک میلیون تومان، دهه هشتادی‌ها حدود ۱ میلیون ۵۰۰ تا یک میلیون و ۶۰۰ هزارتومان و دهه نودی‌ها هم حدود ۲ میلیون تومان است. می‌بینید که بین همین بازنشسته‌ها، با میزان خدمت و مدرک تحصیلی یکسان، در جایی حدود ۵۰ درصد و ۵۰۰ هزارتومان و در جایی حدود ۱۰۰ درصد و حدود یک میلیون تومان اختلاف دریافتی وجود دارد که این نشان دهندهٔ تبعیض و نگاه غافل مسئولین در آموزش و پرورش و سایر نهادهای ذیربط به این موضوع مهم است.
وی در ادامه تشریح تبعیض موجود گفت: درحال حاضر اگر براساس مدرک تحصیلی یکسان و در نظر گرفتن سابقه نزدیک به پایان خدمت مثلا ۲۷ – ۲۸ و یا ۲۹ سال سابقه، مقایسه‌ای صورت دهیم، بین شاغلین آموزش و پرورش و سایر نهادهای دولتی باز هم به یک اختلاف حدود ۱ میلیون تا ۱ میلیون و ۲۰۰ هزارتومان، یعنی چیزی حدود همان اختلاف پرداختی میان بازنشسته‌های دهه‌های ۷۰ – ۸۰ و ۹۰ آموزش و پرورش برخورد می‌کنیم که این تبعیض باید به یک شکلی برطرف بشود. ما بار‌ها و بار‌ها این تبعیض‌های آزاردهنده را به گوش مسئولین رسانده‌ایم حتی با خود آقای فانی جلسه داشته‌ایم اما متاسفانه تا این لحظه بررسی و اقدام عملی صورت نگرفته است.
وی در ادامه توضیحات خود پیرامون مشکلات بازنشستگان فرهنگی گفت: متاسفانه ما از یک بیمه بسیار ناقصی برخورداریم. بازنشستگان فرهنگی بخصوص دهه هفتادی‌ها و نیمه اول دهه هشتادی‌ها اکنون در سن کهولت و بالطبع با انواع بیماری‌ها و دردسرهای پزشکی دست به گریبان هستند. حتما همه مطلع هستند اگر یک بازنشسته نیاز به یک عمل جراحی قلب باز داشته باشد، حداقل ۳۰ -۴۰ میلیون تومان هزینه دربردارد و این درحالیست که بیمه تکمیلی ما برای چنین مواردی سقف تعیین کرده است. این یعنی یک مشکل بسیار بزرگ نه فقط پیش روی بازنشستگان که حتی شاغلین است، چراکه بیماری خبر نمی‌کند.
میرزا سیدی در توضیح بیشتر اظهار داشت: متاسفانه بیمه برای اعمال جراحی به خصوص قلب و ستون فقرات سقف تعیین و عنوان کرده که حداکثر ۳۰ -۴۰ درصد از هزینه‌های اینگونه موارد را پوشش می‌دهد و مابقی هزینه‌ها را خود فرد باید بپردازد! با توجه به این حقوق‌های ناچیز واقعاً چطور باید از زیر بار این هزینه‌های سنگین به سلامت بیرون آمد؟! ما به این تبعیض‌ها معترض هستیم و این درحالیست که کارکنان سایر وزارتخانه و نهادهای دولتی اغلب حقوق‌های خیلی خوب دریافت می‌کنند و از بیمه‌های تکمیلی مناسب هم برخوردار هستند.
این معلم بازنشسته در ادامه افزود: البته مشکلات ریز و درشت دیگری هم وجود دارد از جمله مزایای ناچیز، نبود حق مسکن هم برای شاغلین و هم بازنشستگان، نبود حق ایاب ذهاب و نبود حق خواربار که در مقایسه با رئوس مشکلاتی که به آن‌ها اشاره کردم؛ گم هستند.