یادداشتی از سیدرضا صدرالحسینی:
چرا اسرائیل فعالیت هسته‌ای در دیمونا را تشدید کرده است؟
تحلیلگر مسائل منطقه نوشت: عدم عضویت رژیم صهیونیستی در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و جلوگیری از ورود بازرسان آژانس، یکی از مهم‌ترین دلایل نبود واکنش‌های واقعی منطقه‌ای و بین‌المللی است.
سیدرضا صدرالحسینی، تحلیلگر مسائل منطقه طی یادداشتی برای ایلنا به تشریح ابعاد و دلایل فعالیت گسترده اسرائیل در نیروگاه اتمی دیمونا پرداخت که به شرح زیر از نظر می‌گذرد:
به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی پس از اعلام طرح «اسرائیل بزرگ» و همچنین دست‌اندازی به کشورهای پیرامونی از جمله سوریه و نابودی زیرساخت‌های این کشور (به‌ویژه در حوزه نظامی) و نیز تهدیداتی که اخیراً علیه لبنان ایجاد کرده است، دست به مجموعه‌ای از اقدامات تبلیغاتی در ارتباط با افزایش توان نظامی و حتی هسته‌ای خود زده است.
آنچه برخی رسانه‌های آمریکایی در برجسته‌سازی قدرت هسته‌ای رژیم صهیونیستی دنبال می‌کنند، یک اقدام دوگانه است. از یک سو، می‌توان تصاویر ماهواره‌ای، تحلیل‌ها و ادعاها در مورد تشدید فعالیت نیروگاه اتمی دیمونا از سوی اسرائیل را در راستای دامن‌زدن به وحشت در میان کشورهای غرب آسیا و به‌ویژه همسایگان سرزمین‌های اشغالی دانست و از سوی دیگر، این موضوع نشان‌دهنده عدم تمکین رژیم صهیونیستی به قوانین و قواعد بین‌المللی، به‌ویژه در زمینه عدم تولید سلاح‌های نامتعارف و عدم پایبندی به مقررات مربوط به منع اشاعه هسته‌ای است.
باید توجه داشت که این اخبار، تحلیل‌ها و تصاویر ماهواره‌ای می‌تواند مستمسکی برای فشار افکار عمومی جهانی و همچنین نهادهای حقوقی و قضایی بین‌المللی، از جمله دادگاه‌های بین‌المللی، قرار گیرد. بر همین اساس، اقدام رسانه‌های بین‌المللی آمریکایی را می‌توان دارای دو بُعد دانست. بعد نخست همان برجسته‌سازی تبلیغاتی و ایجاد هراس است، اما بعد دوم که اهمیت بیشتری دارد، فراهم کردن زمینه برای کنترل رژیم صهیونیستی در مجامع بین‌المللی و بهره‌برداری سیاسی و حقوقی از آن است.
در شرایط حساس منطقه و وضعیت کنونی نظام بین‌الملل، بسیاری معتقدند حرکت اسرائیل به سمت تشدید فعالیت‌های هسته‌ای خود می‌تواند دو پیامد مهم داشته باشد که نخست در سطح جهانی و دوم در سطح منطقه‌ای و امنیت خاورمیانه است. حال، این پرسش مطرح است که آیا ممکن است واکنشی جدی از سوی کشورهای منطقه دیده شود یا خیر، و چرا اساساً محکومیت مشخصی در این زمینه صورت نمی‌گیرد؟
واقعیت این است که تشدید فعالیت‌های هسته‌ای اسرائیل می‌تواند پیامدهایی در دو سطح فرامنطقه‌ای و منطقه‌ای داشته باشد. عدم اثبات قطعی این فعالیت‌ها، با توجه به عدم عضویت رژیم صهیونیستی در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و جلوگیری از ورود بازرسان آژانس، یکی از مهم‌ترین دلایل نبود واکنش‌های واقعی منطقه‌ای و بین‌المللی است.
اما آنچه مسلم است، عدم انسجام و هماهنگی میان سران کشورهای عربی منطقه است. این کشورها، با وجود ادعاهای ارضی رژیم صهیونیستی که در ماه‌های اخیر به‌روشنی از سوی مقامات ارشد آن بیان شده، تنها به برگزاری نشست‌های کم‌خاصیت و صدور بیانیه‌های غیرالزام‌آور بسنده کرده‌اند و هیچ اقدام عملی و واقعی در این خصوص انجام نداده‌اند. این امر نشان‌دهنده ضعف و ناتوانی این مقامات در برابر اقدامات رژیم صهیونیستی و نیز آینده‌نگری این رژیم در ترسیم چشم‌اندازی برای آینده منطقه است که می‌تواند مورد تحلیل قرار گیرد.
