تحریم گزارشگر ویژه سازمان ملل، آمریکا را فدای صهیونیسم کرد/ رفتار ترامپ یکجانبه‌گرایی و خلاف عقلانیت سیاسی است

جعفر قنادباشی، کارشناس مسائل بین‌الملل در تشریح دلایل و پیامدهای تحریم گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور فلسطین توسط آمریکا در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: پیش از آنکه بخواهیم تحریم گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور فلسطین را به دولت آمریکا نسبت دهیم، باید صراحتاً آن را به شخص دونالد ترامپ نسبت بدهیم. چون این‌ نوع رفتارها از جانب شخص او بروز پیدا کرده است. ترامپ حتی در مواجهه با خبرنگاران هم رفتاری توهین‌آمیز، ناپسند و خارج از عرف از خود نشان داده و تا جایی پیش رفته که دست به تحقیر آنها می‌زند. این نوع برخورد، نشانه یک منش شخصی است که تنها از شخص ترامپ دیده‌ایم و در میان دیگر رهبران جهان در سال‌های اخیر، نظیر آن را سراغ نداریم. اما نکته مهم‌تر، موضع‌گیری ترامپ در قبال رژیم صهیونسیتی است. در مقایسه با دیگر رؤسای جمهوری آمریکا، موضع او عجیب، افراطی و بی‌سابقه قلمداد می‌شود. درست است که همه رؤسای جمهوری آمریکا، پیش از انتخابات، به‌نوعی وفاداری خودشان را به صهیونیست‌ها نشان داده‌اند اما واقعیت این است که او بیشترین و عیان‌ترین حمایت را از اسرائیل انجام داده است. 

وی ادامه داد: ترامپ راهی را پیش گرفت که آشکارا از حد و مرز عبور کرده است. او به‌طور واضح و زننده، از صهیونیست‌ها دفاع کرد و رفتارهایی انجام داد که حتی سیاستمداران اسرائیلی هم آن‌گونه عمل نمی‌کردند. به عنوان نمونه، در موضوع فلسطین، نماینده ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر را فقط به خاطر انتشار یک گزارش واقعی و میدانی، تحریم کرد و این حرکت یعنی ترامپ کاملاً منافع ملی آمریکا را نادیده گرفته است. توجه داشته باشید که روسای جمهوری پیشین آمریکا، در ظاهر هم که شده، تلاش می‌کردند منافع ملی ایالات متحده را در کنار منافع صهیونیست‌ها حفظ کنند. آن‌ها به اسرائیل تسلیحات می‌فرستادند، از اسرائیل حمایت می‌کردند، حتی در صحنه سیاسی هم اقدامات همسو با تل‌آویو انجام می‌دادند، اما معمولاً طوری عمل نمی‌کردند که این هم‌سویی در تقابل آشکار با منافع ملی خودشان تلقی شود. آن‌ها حداقل تظاهر به استقلال داشتند اما ترامپ این ظاهر را هم کنار گذاشت. وقتی کسی را بابت بیان واقعیت، تحریم می‌کنند، یعنی منافع ملی ایالات متحده قربانی منافع گروهی خاص شده است 

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: ترامپ با رفتارش باعث شد که چهره آمریکا در جهان، به شدت آسیب ببیند. آمریکا دیگر آن چهره سابق را ندارد. کشوری که قبلاً مقصدی محبوب برای تحصیل، کار، مهاجرت و همکاری بود، اکنون برای بسیاری دیگر جذاب نیست. اکنون افراد بیشتر به کانادا، استرالیا یا اروپا فکر می‌کنند. ترامپ بدون توجه به نیازهای اساسی کشورش، تنها به دنبال رضایت لابی‌های خاص از جمله لابی صهیونیسم است؛ در حالی که اکنون آمریکا با بحران اقتصادی مواجه است. تعرفه‌های سنگین و افت جایگاه جهانی، همه و همه از نشانه‌های این سقوط هستند. ترامپ با اقداماتش، نه تنها آمریکا را به سمت انزوا کشاند، بلکه خطر درگیری داخلی را هم افزایش داد. وقتی او درباره کشورهای آفریقایی، با عبارت‌های توهین‌آمیز سخن گفت، عملاً به میلیون‌ها انسان توهین کرد. در حالی که بعدها خودش ناچار شد برخی از این کشورها را به جلسه دعوت کند و تمام این موارد نشان داد که رفتارهای او کاملاً برخلاف عقلانیت سیاسی است.

وی افزود: اگر واقعاً مجلس نمایندگان بخواهد وظیفه‌اش را انجام دهد، باید ترامپ را استیضاح کند؛ نه به خاطر مسائل اقتصادی صرف، بلکه به خاطر زیر پا گذاشتن منافع ملی و اصول اخلاقی. ترامپ با تحریم گزارشگر سازمان ملل، نه فقط به آن فرد یا آن نهاد توهین کرد، بلکه به کل سازمان ملل و به‌نوعی به اعتبار آمریکا هم لطمه زد. در گذشته نماینده اسرائیل در سازمان ملل، روزی در اقدامی عجیب، منشور سازمان ملل را در تریبون رسمی در دستگاه خردکن انداخت. حال آنکه آمریکا، به‌جای انتقاد از چنین رفتاری، از آن حمایت می‌کند. آمریکا سال‌هاست که در سازمان ملل، به‌ویژه در مجمع عمومی و شورای امنیت، قطعنامه‌های علیه اسرائیل را نادیده می‌گیرد یا وتو می‌کند. حتی اگر همه کشورهای دنیا قطعنامه‌ای علیه اسرائیل تصویب کنند، آمریکا حاضر نمی‌شود آن را اجرا کند. این بی‌احترامی مزمن به سازمان ملل، در دوران ترامپ به اوج رسیده و این سوال مطرح می‌شود که آیا کشوری که مدعی رهبری جهان است، حق دارد این‌چنین نهادهای بین‌المللی را تحقیر کند؟ 

قنادباشی در پایان خاطرنشان کرد: ترامپ با بی‌احترامی به خبرنگاران، نهادهای بین‌المللی، کشورهای دیگر و حتی شهروندان خودش، ثابت کرد که اساسا یکجانبه گرایی را دنبال می‌کند. آمریکا اکنون به جای آن‌که چهره‌ای پیشرو و انسانی از خود ارائه دهد، به‌واسطه عملکرد یک فرد، با بحران مشروعیت جهانی مواجه شده است. رفتارهای ترامپ باید نه به عنوان یک اتفاق شخصی، بلکه به عنوان نمونه‌ای از سیاست‌های ویرانگر فردمحور تحلیل شود. او چهره‌ای ساخت که نه مورد احترام، بلکه مایه نگرانی جهانی است.