دنیا بیش از هر زمانی در حال شناختِ ماهیت صهیونیست است؛
بازی مرگبار صهیونیست‌ها با کودکان غزه: یک روز سرها را می‌زنیم، یک روز گردن، یک روز شکم و یک روز ...
«من شاهد شلیک گلوله اصلی تانک مرکاوا به سمت جمعیت بودم که باعث شد یک خودروی غیر نظامی که صرفاً در حال فرار از محل بود، منهدم شود. شاهد شلیک خمپاره به سمت جمعیت برای کنترل آنها بودم. بدون شک، من شاهد جنایات جنگی بودم. بدون تردید، شلیک گلوله‌های توپخانه، خمپاره و گلوله‌های تانک به سمت غیرنظامیان غیرمسلح توسط ارتش اسرائیل، جنایت جنگی است.»
به گزارش خبرنگار ایلنا، یک سرهنگ سابق نیروهای ویژه آمریکا که برای همکاری با گروه مورد حمایت آمریکا و اسرائیل برای توزیع غذا در غزه حاضر شده بود، وضعیت غزه را اینگونه توصیف می‌کند: «هرگز شاهد چنین وحشیگری بی‌رحمانه‌ای علیه غیرنظامیان نبوده‌ام.»
یک جراح بریتانیایی که اخیراً از غزه بازگشته است، اما تصویر واضح‌تری از غزه به جهان مخابره می‌کند: «درحالیکه مردم غزه از گرسنگی در عذاب هستند، برای یافتن لقمه‌ای غذا وارد مناطق به اصلاح توزیع می‌شوند اما سربازان ارتش اسرائیل «تقریباً مانند یک بازی تمرینی تیراندازی» آنها را هدف می‌گیرند.»
نیک مینارد چهار هفته در بیمارستان ناصر کار کرده و از نزدیک شاهد بوده است که کمبود غذا باعث شده پزشکان برای درمان کودکان و نوزادان با مشکل مواجه شوند.
بیایید یکبار با دقت وضعیت این روزهای غزه و نحوه کشتار کودکان غزه را از زبان این پزشک انگلیسی بخوانیم:
«من با چندین پزشک ملاقات کردم که کارتن‌های شیر خشک در چمدان‌هایشان داشتند – و همه آنها توسط مرزبانان اسرائیلی مصادره شدند. هیچ چیز دیگری مصادره نشد، فقط شیر خشک. چهار نوزاد نارس در دو هفته اول بستری بودند که در بیمارستان ناصر فوت کردند – و اگر اسرائیلی‌ها اجازه ورود غذای مناسب به آنجا را ندهند، مرگ و میر بسیار بسیار بیشتری رخ خواهد داد.
تقریباً به همه کودکان در بخش کودکان بیمارستان ناصر آب قند داده می‌شود. آنها مقدار کمی شیر خشک برای نوزادان بسیار کوچک دارند، اما این کافی نیست.
ما کسانی را داشتیم که سال‌ها با آنها همکاری می‌کردم اما بعضی از آنها را دیگر نمی‌شناختم. دو همکارم به ترتیب ۲۰ و ۳۰ کیلوگرم وزن کم کرده بودند. آنها کاملاً گرسنه بودند. آنها هر روز سر کار می‌روند و سپس به خانه‌هایشان در چادرهایشان می‌روند، جایی که هیچ غذایی ندارند.
من پسرانی را که ۱۱ سال سن داشتند و «در نقاط توزیع غذا» که توسط بنیاد بشردوستانه غزه تحت حمایت ایالات متحده و اسرائیل اداره می‌شد، مورد اصابت گلوله قرار گرفته بودم، جراحی کردم. آنها برای تهیه غذا برای خانواده‌های گرسنه خود رفته بودند و مورد اصابت گلوله قرار گرفتند. من یک پسر ۱۲ساله را عمل کردم که به دلیل شدت جراحاتش روی تخت عمل جان باخت. چیزی که بیش از همه من را ناراحت می‌کرد الگوی اصابت گلوله بود، سربازان اسرائیلی تقریباً به نقاط خاصی از بدن افراد شلیک می‌کنند مثل یک جور تمرین تیراندازی.
یک روز آنها عمدتاً با زخم‌های ناشی از گلوله در سر یا گردن، روز دیگر در سینه، روز دیگر در شکم و روز دیگر در ناحیه بیضه مراجعه می‌کردند. دوازده روز پیش، چهار پسر نوجوان جوان مراجعه کردند که همگی از ناحیه بیضه مورد اصابت گلوله قرار گرفته بودند و این اتفاق عمدی بود. این تصادفی نیست.»
شاید بهتر باشد فقط به سخنان این جراح بریتانیایی که ۱۵ سال گذشته را دایم در رفت و آمد به غزه سپری کرده، بسنده نکنیم. سراغ یک آمریکایی می‌رویم. "آنتونی آگولا" افسر بازنشسته آمریکایی است. او این‌بار نوع دیگری از کشتار را پیش چشم جهانیان می‌گذارد. در غزه با تانک و خمپاره به آدم‌ها شلیک می‌کنند:
«من شاهد شلیک گلوله اصلی تانک مرکاوا به سمت جمعیت بودم که باعث شد یک خودروی غیر نظامی که صرفاً در حال فرار از محل بود، منهدم شود. شاهد شلیک خمپاره به سمت جمعیت برای کنترل آنها بودم. بدون شک، من شاهد جنایات جنگی بودم. بدون تردید، شلیک گلوله‌های توپخانه، خمپاره و گلوله‌های تانک به سمت غیرنظامیان غیرمسلح توسط ارتش اسرائیل، جنایت جنگی است.»
در چنین شرایطی مصر که خود نژادش عرب است، گذرگاه رفح را بازنمی‌کند تا به مردم غزه غذا برسد! و امام جماعت مسجدالحرام از فرصت گرسنگی برای تصفیه روح و تهذیب نفس و پاکسازی بدن سخن می‌گوید و آن را برای مردم غزه خوب و مناسب می‌داند! الازهر هم در اقدامی شرم‌آور بیانه‌ای که در محکومیت کشتار در غزه منتشر کرده بود را پاک می‌کند! در امارات از سینی غذا به اندازه یک تابوت رونمایی می‌کنند! و سازمان ملل هم مانند همه تمام ۸۰ سال کارنامه حقارت‌بار خود، همچنان در خواب مرگ فرو رفته است!
وقتی نهادهای بین‌المللی و کشورهای عربی و غربی با بی‌آبرویی تمام چشم‌های خود را به روی غزه می‌بندند، چاره‌ای نیست جز آنکه جوانان و مردمان آگاه به پا خیزند حتی با اطمینان از اینکه کاری از پیش نخواهند برد اما دست‌کم پرده از خشم و غیرت خود برداشته و ننگ را برای تصمیم‌گیران جهان آرزو می‌کنند:
در لندن چند جوان معترض در حمایت از حقوق فلسطینیان و اعتراض به نسل‌کشی رژیم منحوس صهیونیست، محاصره غزه و بی‌توجهی دولت‌های اسلامی، درهای سفارت مصر را به روی ساکنان آن بستند.
در استکهلم سطل‌های حاوی رنگ قرمز به نشانه خون مردم غزه در مقابل سفارت مصر می‌ریزند تا به صاحبان این سفارتخانه بگویند که می‌دانیم دستان شما به خون مردم غزه آلوده است.
مردم لبنان به مرز رفح می‌روند و با پلیس آنجا درگیر می‌شوند. حتی ساکنان سرزمین‌های اشغالی به خیابان‌ها می‌ریزند و خواستار تمام شدن این شیوه از کشتار انسان‌ها می‌شوند.
در این میان خبری هم از ربوده شدن نماینده مجلس ملی فرانسه توسط صهیونیست‌ها منتشر شد. گابریل کاتالا که همراه با تعدادی از مخالفان نسل‌کشی در غزه سوار بر کشتی حنظله شده بود تا خود را غزه برساند، یک ویدیوی از پیش ضبط شده از خودش منتشر و اعلام کرد:
«اگر این ویدیو را مشاهده می‌کنید، به این معناست که من به طور غیرقانونی ربوده شده‌ام. من توسط ارتش نسل‌کش نتانیاهو یا نیروهایی که در نسل‌کشی فلسطینی‌ها در غزه شریک هستند، ربوده شده‌ام. از همرزمانم و مردم درخواست می‌کنم که فشار را بر امانوئل ماکرون و وزیر امور خارجه فرانسه وارد کنند تا برای آزادی من و ۲۰ عضو دیگر خدمه کشتی حنظله هر چه زودتر اقدام کنند.»
در بین ویدئوهایی که این روزها از سراسر دنیا در اعتراض به اقدامات اسرائیل منتشر می‌شود، یکی از جالب توجه‌ترین آنها به فارسی شعار دادن مردم اسپانیا بود که «مرگ بر اسرائیل» می‌گفتند. یادآور جمله‌ای از رهبر انقلاب که فرمودند: «دنیا به زبان ما حرف خواهد زد» و اینک در یکی از دانشگاه‌های اسپانیا به زبان فارسی فریاده زده می‌شود: «مااارگ بار اییسرائیل».
نفرت شکل‌گرفته علیه صهیونیست‌ها مسئله‌ای است که می‌تواند دستاوردهای آنها در این نسل‌کشی را به کامشان تلخ کند به همین سبب آنها هرازگاهی تلاش می‌کنند صورت حیوانی خود را پنهان کرده و خود را صلح‌طلب نشان بدهند از این رو خبرهایی به دروغ از ورود کمک‌ها به غزه منتشر می‌کنند که هربار این خبرها ازسوی دفتر اطلاع‌رسانی دولتی در غزه تکذیب شده است. این دفتر از مرگ ۱۲۷ فلسطینی از جمله ۸۵ کودک به دلیل گرسنگی خبر داده است.
اما اگر قرار باشد دست خداوند از آستین بیرون آید و کاری انجام شود، آن کار شدنی خواهد بود چراکه خداوند خود می‌فرماید: «ید الله فوق ایدیهم». اگر همه اعراب در جهان؛ تن به سازشکاری و سکوت شرم‌آور داده باشند، یک ملت عرب دربرابر ظلم تسلیم نخواهد شد و آن ساکنان یمن هستند. یمن که همواره با عملیات‌های متعدد از دریا و آسمان، صداقت و جدیت خود را در دفاع خود از ملت فلسطین نشان داده است، این‌بار از تهدید تازه خود پرده برداشت: «گذرگاه باب المندب بسته خواهد شد اگر به مردم غزه غذا نرسد.»
پیش‌تر صهیونیست‌ها و دولت‌های ستمگر حامی او در آمریکا و غرب و جهان عرب با تهدیدات یمن آشنا شده‌اند. آنها می‌دانند که یمن بلوف نمی‌زند و وقتی تهدید می‌کند، تا آن را عملی نکند، دست‌بردار نخواهد بود. چراکه باب المندب یکی از مهم‌ترین کریدورهای جهانی و ترانزیت کشتی‌ها محسوب می‌شود زیرا دریای سرخ، خلیج عدن و اقیانوس اطلس را به هم متصل می‌کند. کشتی‌هایی که سالانه از آن عبور می‌کنند حدود ۷ درصد از ارزش ناوبری جهانی را تشکیل می‌دهد. از این رو، تهدید به تعطیلی آن پیامدهای منفی بر تجارت جهانی خواهد داشت و بر قیمت نفت نیز تأثیر می‌گذارد و منافع کشورهای منطقه و جهان را مختل می‌کند. و در این میان عربستان سعودی و مصر در صورت اجرای تهدید مبنی بر بستن تنگه باب المندب بیشترین آسیب را خواهند دید و این خیلی بد است!!!
درواقع پیامدهای همین تهدید؛ سران سرسپرده عرب را وادار کرد تا صهیونیست‌ها را وادار کنند غذا وارد خاک غزه شود. متعاقب تهدید یمن و ترس و وحشت دولت‌های عرب، نوع دیگری از تصاویر از رسانه‌ها سردرآوردند: ورود کامیون‌های حامل مواد غذایی به غزه و تصاویری از مردمی که کیسه‌های آرد بر دوش؛ به سمت چادرهای محل سکونت خود می‌دوند.
باید بدانیم که حتی با شکل‌گیری جریان‌های رسانه‌ای مختلف در جهت حمایت از مردم فلسطین و انتشار تصاویری از ورود مواد غذایی به این منطقه، ارتش اسرائیل همچنان مشغول جنایت است؛ همانطور که به تازگی خبری از یک جنایت هولناک در غزه منتشر شده است.
منابع فلسطینی اعلام کردند که اشغالگران در منطقه‌ای در غزه که مشمول آتش بس موقت ادعا شده از سوی تل آویو است، مرتکب کشتار شدند. این منابع به تیراندازی مستقیم نظامیان اشغالگر به سر جویندگان غذا اشاره کرده که بر اثر آن ۱۱ نفر به شهادت رسیدند و ده‌ها نفر دیگر زخمی شدند.
درحالیکه ارتش رژیم صهیونیستی مدعی اجرای آتش‌بس انسانی از صبح دیروز در غزه به منظور تسهیل توزیع کمک‌های بشردوستانه شده، دقایقی بعد از همین ادعا؛ جنایت هولناک دیگری علیه منتظران دریافت کمک‌ها رقم خورد: در پی تیراندازی نظامیان صهیونیست به سوی گروهی از شهروندان فلسطینی که در منطقه «وادی غزه» در انتظار دریافت کمک‌های غذایی بودند، دست‌کم ۱۱ نفر از جمله دو زن به شهادت رسیدند و بیش از صد تن دیگر مجروح شدند.
این حمله در منطقه‌ای انجام شده که رژیم اشغالگر ادعا می‌کرد شامل مناطق اجرای آتش‌بس انسانی است.
منابع بیمارستانی از شهادت ۱۲ نفر از جمله چهار کودک و زخمی شدن ۱۰۷ نفر در جریان این جنایت هولناک خبر دادند.
همزمان خبرنگار روسیاالیوم از شهادت ۵۳ فلسطینی بامداد دیروز خبر داد که ۳۲ نفر از آنها را افرادی تشکیل می‌دادند که منتظر دریافت کمک غذایی بودند.
بیایید بخش کوتاهی از گفتگوی یک فعال رسانه‌ای آمریکایی با یک افسر اسرائیلی را مرور کنیم، وقتی خطاب به او می‌گوید:
«تو مرد نیستی... تو با بچه‌ها جنگیدی، نه با ارتش! وقتی ایران وارد صحنه شد، "ارتش شکست‌ناپذیر اسرائیل" فرار کرد... همون‌ها که کودکان غزه رو می‌کُشن، جلوی ایران فقط بلد بودن التماس کنن: "آمریکا کمک کن، B2 بفرست، ما کم آوردیم!"»
