دیگه دیره خیلی دیر...
تصاویر کودکان گرسنه غزه، صدای قاتلانشان را هم درآورد!
با گذشت چند هفته از وضعیت بحرانی غزه که هر روز شدیدتر می‌شود کم‌کم نهادها و جریان‌های مختلف سیاسی در کشورهای مختلف بر ضرورت پایان دادن به این جنگ و محاصره مردم غزه تأکید می‌کنند اما این تأکیدات تا امروز هیچ حاصلی نداشته و مردم غزه همچنان بر اثر گرسنگی، شلیک مستقیم نیروهای مسلح اسرائیل و حتی حمله‌های موشکی و پهبادی جان خود را از دست می‌دهند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، انتشار بیانیه‌های مختلف از سوی نهادهایی که در وضعیت امروز غزه نقش غیرقابل انکاری دارند، هر چند در بهبودی وضعیت مردم غزه بی‌حاصل بوده اما نشان از غیرقابل توجیه بودن وضعیتی دارد که ساکنان این منطقه در آن گرفتار شده‌اند. یکی از این بیانیه‌ها ازسوی برخی نمایندگان کشوری که دستش به خون هزاران فلسطینی آلوده است، نوشته شده است! روز جمعه ۲۵ ژوئیه اعضای کنگره آمریکا، وضعیت انسانی در غزه را غیرقابل قبول خواندند. در بیانیه این کنگره آمده است: شرایط انسانی در غزه وحشتناک و غیرقابل قبول است. ۷۵ درصد از جمعیت غزه پس از محاصره تحمیلی نتانیاهو با سطح فاجعه‌باری از گرسنگی روبرو هستند.
آنها تأکید کرده‌اند که گسترش عملیات نظامی اسرائیل در غزه، عملیات بشردوستانه را به خطر می‌اندازد.
گرچه همه آمریکایی‌ها در گناه سکوت دربرابر فجایع غزه با یکدیگر برابر نیستند از آن جمله است برنی سندرز، سناتور آمریکایی که خود یک یهودی است اما اعتقاد دارد که اسرائیل این روزها به طرز تراژیکی، توسط بنیامین نتانیاهو که یک نژادپرست مترجع است، اداره می‌شود. او در تازه‌ترین اظهاراتش درباره اتفاقاتی که در غزه می‌دهد، اعلام کرد که دولت افراطی اسرائیل از گرسنگی دادن جمعی به‌عنوان ابزاری برای پاکسازی قومی در نوار غزه استفاده می‌کند.
سندرز همچنین گفت: در حالی که این جنایات رخ می‌دهد، واشنگتن تاکنون ۲۲ میلیارد دلار به عملیات‌های نظامی اسرائیل اختصاص داده است.
روزنامه‌ی آمریکایی نیویورک تایمز نیز در مطلبی با عکسی از کودکان گرسنه، تأکید کرد که کودکان غزه بر اثر گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند.
به تدریج کاروان مخالفان نسل‌کشی در غزه، اعضای تازه‌تری را با خود همراه می‌کند؛ کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان. این سه کشور که در گناه نسل‌کشی در غزه کمتر از آمریکا دست‌شان آلوده نیست، خواستار پایان جنگ در نوار غزه شده و هشدار داده‌اند که فاجعه انسانی جاری در این منطقه باید بی‌درنگ متوقف شود. آنها همچنین مخالفت خود را با تلاش‌ها برای تحمیل حاکمیت رژیم صهیونیستی بر اراضی اشغالی فلسطین ابراز کرده و از این رژیم خواستند به تعهدات خود بر اساس قوانین بین‌المللی بشردوستانه پایبند باشد!
امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، کمی پا را فراتر گذاشته و از به رسمیت شناختن کشور فلسطین سخن گفته است! گرچه این موضوع، واکنش تند رئیس جمهور آمریکا را در پی داشت به گونه‌ای که ترامپ در واکنش به این اقدام مکرون، حرف‌های او را بی‌اهمیت خواند. البته مشابه چنین اقدامی ازسوی دولت انگلیس نیز درحال وقوع است چراکه بلومبرگ در مطلبی نوشت که کابینه انگلیس از نخست‌وزیر «استارمر» خواستار تسریع در حمایت از تشکیل کشور فلسطین شده است. در ایتالیا نیز آنتونیو تاجانی (وزیر خارجه) با انتقاد از اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه خواستار توقف قحطی و کشتار مردم در غزه شده است.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (اوچا) که تقریبا هیچ کاری _ بهتر است بگوییم قطعا هیچ کاری _ دربرابر این نسل‌کشی انجام نداده است، در تازه‌ترین اقدامش نسبت به وضعیت مردم غزه، هشدار داد و گفت که شرایط در این منطقه که از پیش بحرانی بود، اکنون با گسترش گرسنگی و ادامه حملات نظامی مرگبار، به‌سرعت رو به وخامت گذاشته است.
بدون شک آنچه که موجب موضع‌گیری‌های کشورهای مختلف و به خصوص کشورهایی که تا امروز در برابر جنایات اسرائیل سکوت کرده یا با آن همدست بوده‌اند، شده است حاصل تلاش جانفرسای ساکنان غزه و فلسطین برای رساندن صدای خود به جهانیان است. عملکرد رسانه‌ای همان اندک خبرنگاران و افراد تأثیرگذار فلسطینی یا حامیان فلسطین که این روزها در غزه مستقرند، روزنه‌های امیدی برای پایان بخشیدن به وضعیت حاکم در غزه ایجاد کرده است. افرادی چون محمود بصل (سخنگوی سازمان دفاع مدنی غزه) که از اعتصاب غذای خود برای رساندن پیام مردم غزه به جهانیان خبر داده است.
اظهارات تاسف‌برانگیز سخنگوی سازمان دفاع مدنی غزه درباره بی‌تفاوتی کشورهای عرب‌زبان تنها یک کنایه ساده نیست بلکه او خیلی آگاهانه به دیگر کشورهای عربی اشاره می‌کند. اشاره‌ای بجا که حتی می‌تواند اعتراضی باشد به دامنه این بی‌تفاوتی‌ها. آنهم وقتی ویدئوهایی از آنها منتشر می‌شود که موجی از خشم جهانیان را نسبت به این اندازه از بی‌تفاوتی و قساوت به دنبال دارد.
از عربستان نیز ویدئویی حاوی اظهاراتی عجیب به رسانه‌ها سرازیر شده است. شیخ عبدالرحمن السدیس (امام جماعت مسجد الحرام) در سخنانی تاسف‌انگیز سعی دارد تحمیل قطحی و نسل‌کشی عامدانه در غزه را توجیه کند. او با اشاره به اینکه در جریان اخبار گرسنگی غزه است، می‌گوید: در گرسنگی فرصت بزرگی است برای تصفیه روح و تهذیب نفس و پاکسازی بدن و شاید این گرسنگی برای آنان خوب باشد. گرسنگی یک فرصت طلایی، رژیم خوب غذایی، ورزش بدن و زهد روح است. در دل سختی ها، برای آنها مزایایی نهفته است. عربستان سعودی اقدامی نمی‌کند، مگر به دستور ولی امر (ابو ارّه، بن سلمان) و مسائل بزرگ حکومتی حساب و کتاب دقیقی دارد که فقط بزرگان از آن آگاه هستند. پس هیاهوی مادیات و کمک‌های مالی را کنار بگذارید و بیایید روی امداد غیبی تمرکز کنیم. ما چیزی جز سلاح دعا در اختیار نداریم. با تضرع دستانمان را بسوی آسمان بلند کنیم، بلکه خدا با قدرتش گرسنگی را از آنان رفع کند!
دیگر کشورهای عربی هم هیچ کاری نمی‌کنند، مصر گذرگاه رفح را بازنمی‌کند و سیاست‌هایش بر این گذرگاه مانع مهمی در رسیدن کمک‌های بین‌المللی به گرسنگان فلسطینی است. درحالیکه سیاستمداران این کشور و دیگر کشورهای عربی فریادهای خاموش ساکنان غزه به گوش‌شان می‌رسد:
_ سلیم اویس (سخنگوی یونیسف): ما با وضعیت وخیمی رو‌به‌رو هستیم، به طوری که منابع درمانی ما رو به اتمام است. اگر تغییری ایجاد نشود، ذخایر غذای درمانی آماده مصرف (RUTF) در غزه تا اواسط ماه اوت به پایان خواهد رسید.
_ گزارش طبقه‌بندی یکپارچه امنیت غذایی (IPC) که به تازگی منتشر شده، آشکار کرد ۴۷۰ هزار نفر در غزه با گرسنگی فاجعه‌بار (فاز ۵ IPC) مواجه هستند و کل جمعیت با ناامنی غذایی حاد مواجه است. این گزارش همچنین پیش‌بینی می‌کند که ۷۱ هزار کودک و بیش از ۱۷ هزار مادر به دلیل سوءتغذیه حاد به درمان فوری نیاز دارند. گرچه در آغاز سال ۲۰۲۵، سازمان‌ها تخمین زده بودند که ۶۰ هزار کودک در غزه به درمان نیاز دارند.
اما از این سوی دنیا، کشورهایی که دوستی و همراهی خود را غزه را نشان داده و به اثبات رسانده‌اند، در تلاش هستند تا با ساکنان غزه همراهی کرده و به کمک آنها بیایند اما چگونه؟
_ آیت‌الله سیستانی از وضعیت فاجعه‌بار انسانی ابراز نگرانی شدید کرد: صحنه‌های تکان‌دهندۀ گرسنگی فراگیر در نوار غزه که رسانه‌ها آن را مخابره می‌کنند، نباید اجازه دهد که هیچ انسان باوجدانی در آرامش، غذا یا نوشیدنی‌ای بر زبان بگذارد؛ چنان‌که امیرالمؤمنین علی‌بن ابی‌طالب (علیه السّلام) در وصف ستم به یک زن در سرزمین‌های اسلامی فرمود: «اگر مسلمانی پس از این ماجرا از غصه جان دهد، نکوهیده نیست، بلکه در نظر من سزاوار است.
_ در ایران چهره‌ها و شخصیت‌های مختلف برای رساندن صدای مردم غزه به گوش جهانیان اقدامات رسانه‌ای مختلفی انجام داده‌اند. آیت‌الله نوری‌همدانی اخیرا نامه‌ای به پاپ نوشته و در آن متذکر شده است: در شرایط فاجعه‌بار و هولناک غزه، اگر پیامبران الهی همچون حضرت عیسی (ع) و حضرت محمد (ص) حضور داشتند، آیا تاب دیدن این همه رنج، ظلم و مصیبت را داشتند؟ آیا در برابر این وقایع خشن، ضدبشری و دردناک، تنها نظاره‌گر باقی می‌ماندند و هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دادند؟
_ انور ابراهیم (نخست‌وزیر مالزی) نیز اظهار کرد: پنجاه سال پیش، آفریقای جنوبیِ آپارتایدی از سازمان ملل اخراج شد. جنایات اسرائیل فراتر از درد و انسانیت است. جهان باید اقدام کند: تحریم، تعلیق، اخراج.
آنچه که این روزها از زندگی مردم غزه به چشم می‌خورد، آنها (و به خصوص کودکان) را در وضعیتی جسمانی نشان می‌دهد که به شدت دلخراش است و میزان رذالت صهیونیست‌ها را در سطحی غیرقابل باور نشان می‌دهد. کودکان فلسطینی در برابر چشم جهانیان در قرن ۲۱ به دلیل گرسنگی یا جان خود را از دست می‌دهند یا در حال دست‌وپنجه نرم کردن با مرگ هستند:
_ روز گذشته زینب ابوحولیب، کودک ۱۱ ماهه، پس از اینکه درخواست‌های خانواده‌اش برای انتقال وی به خارج از غزه نادیده گرفته شد، به دلیل عوارض ناشی از سوءتغذیه شدید درگذشت.
_ درمانگاه ناصر در غزه اعلام کرد که یک نوزاد شش ماهه از ساکنان خان یونس به دلیل شدت گرسنگی و سوءتغذیه به شهادت رسید.
_ ماریا شیخ‌العید، زن ۴۰ ساله فلسطینی و مادر هفت کودک، درحالیکه برای دریافت کمک غذایی به یکی از مراکز توزیع کمک‌های آمریکا در غرب رفح مراجعه کرده بود، با گلوله نظامیان اسرائیل به شهادت رسید.
اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر صورت واقعی رژیمی را به جهانیان نشان داده که جز وحشیگری، توحش و غارت و تجاوز کاری نمی‌داند و در این مسیر دولت آمریکا دوست و شریک این قاتل جنایتکار برای همیشه تاریخ است.
باید دید در روزهای آینده با تلاش‌های رسانه‌ای صورت گرفته، آیا وجدان‌های خاموش برای جلوگیری از گسترش بیشتر فاجعه در نوار غزه نتیجه‌بخش خواهد بود و اظهارات و اعتراضات صورت گرفته جنبه‌ای عملی پیدا می‌کند یا جهانیان این وضعیت را همچون روزهای گذشته به نظاره خواهند نشست. گرچه حتی اگر این وجدان‌ها بیدار هم شوند باید باور کرد که دیر است خیلی دیر...
