بازیگر نمایش «راهی به رهایی» در گفت‌وگو با ایلنا
نبود امکانات فنی تمرکز بازیگر تئاتر را می‌گیرد/چالش‌های تئاتر کار کردن در شهر رامیان
تئاتر شهرستان دچار کمبود مخاطب است
کیمیا کوچک، بازیگر نمایش «راهی به رهایی»، گفت: تمرین‌ها را در رامیان برگزار کردیم چون سالن مناسبی در اختیارمان نبود. بچه‌ها از گنبد، گرگان و روستاهای اطراف می‌آمدند. بالا آوردن و پایین آوردن دوستان ویلچری از پله‌ها واقعاً سخت بود
به گزارش خبرنگار ایلنا، نمایش «راهی به رهایی» به نویسندگی و کارگردانی حمیدرضا میرزایی‌زاده، چهارشنبه، تا جمعه، ۷ تا ۹ آبان‌ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۸ در سالن اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی رامیان روی صحنه می‌رود.
نمایش «راهی به رهایی» با موضوع توانمندی و حضور افراد دارای معلولیت در تئاتر، فرصتی برای تجربه‌ای انسانی و هنری فراهم کرده است. کیمیا کوچک، بازیگر تئاتر متولد ۱۹ آبان ۱۳۸۲ اهل گنبدکاووس و دانشجوی معماری است. وی این روزها، با نمایش «راهی به رهایی»، به کارگردانی «حمیدرضا میرزایی‌زاده» در «رامیان» روی صحنه است.
کیمیا کوچک در ابتدای صحبت‌هایش درباره فعالیت‌هایش گفت: بیش از دو سال است به شکل جدی در عرصه تئاتر فعالیت می‌کنم و در چند اثر صحنه‌ای و خیابانی حضور داشته‌ام.
او افزود: همیشه به تئاتر علاقه داشتم اما از دو سال پیش به‌طور حرفه‌ای وارد این حوزه شدم. در چند کار صحنه‌ای و خیابانی شرکت کرده‌ام و در بخش‌های معمولی و ویژه جشنواره‌ها هم حضور داشته‌ام
وی تئاتر را مجالی برای آموختن دانسته و گفت: «راهی به رهایی برای من تجربه‌ای تازه بود چون با دوستانی آشنا شدم که مثل خانواده هستند و روی صحنه واقعاً زندگی می‌کنیم.»
تمرین‌ها برای ما حکم کلاس درس داشت
کوچک با تأکید بر اینکه حضور حمیدرضا میرزایی‌زاده به عنوان کارگردان گروه برایش الهام‌بخش بوده است، افزود: حضور استاد در تمرین‌ها به ما نظم، تمرکز و اعتمادبه‌نفس می‌دهد و هر جلسه تمرین، برایمان حکم کلاس درس دارد.
وی با اشاره به نزدیکی شخصیتش با نقش نمایش، خاطرنشان کرد: با استاد صحبت کردم و تصمیم گرفتیم من این نقش را بازی کنم، چون شخصیت به من خیلی نزدیک بود و می‌توانستم حسش را منتقل کنم.
این بازیگر با اشاره به فرایند انتخاب اعضای گروه و محک اجراها، یادآور شد: برای محک گروه و بالا رفتن سطح کار، از هنرمندان زیادی دعوت کردیم تا کارمان از نظر فنی و بازی بهتر شود.
وی با تأکید بر اینکه روند تمرین‌ها با جدیت و اشتیاق دنبال شد، ادامه داد: بخش زیادی از اعضای گروه از مناطق محروم می‌آمدند. بعضی‌ها حتی تئاتر ندیده بودند اما با شور و انگیزه فراوان تمرین می‌کردند.
بالا آوردن بچه‌های ویلچری از پله‌ها دشوار بود
کوچک با ابراز تأسف از نبود امکانات مناسب در محل تمرین، اظهار داشت: تمرین‌ها را در رامیان برگزار کردیم چون سالن مناسبی در اختیارمان نبود. بچه‌ها از گنبد، گرگان و روستاهای اطراف می‌آمدند. بالا آوردن و پایین آوردن دوستان ویلچری از پله‌ها واقعاً سخت بود، اما عشق به تئاتر باعث می‌شد هیچ‌کس خسته نشود.»
نبود امکانات فنی تمرکز ما را می‌گیرد
وی با تصریح بر اینکه نبود امکانات فنی در سالن‌های شهرستان کار را دشوار می‌کند، اضافه کرد: سالن‌ها امکانات کافی ندارند؛ نور و صدا به درستی تنظیم نمی‌شود و گاهی حتی پرده‌ها هم مشکل دارند. این مسائل تمرکز گروه را می‌گیرد، اما یاد گرفتیم با شرایط کنار بیاییم.»
استقبال از تئاتر در شهرستان کافی نیست
این بازیگر با تأکید بر کمبود مخاطب در تئاتر شهرستان، خاطرنشان کرد: مردم هنوز تئاتر را آن‌طور که باید نمی‌شناسند. تبلیغات کم است و اطلاع‌رسانی به‌درستی انجام نمی‌شود. با این حال، همان مخاطبان اندک، برای ما سرمایه‌اند.
تداوم اجراها فرهنگ تئاتر را ارتقا می‌دهد
کوچک پیوستگی اجراهای نمایشی را یکی از عوامل رشد فرهنگ دانسته و افزود: وقتی تئاتر به شکل مداوم اجرا شود، مردم به دیدن عادت می‌کنند، سطح توقع‌شان بالا می‌رود و همین باعث ارتقای کیفیت آثار می‌شود.
همکاری با بچه‌های متفاوت تجربه‌ای انسانی است
وی ضمن ابراز خرسندی از همکاری با گروه‌های دارای معلولیت، تأکید کرد: کار با این بچه‌ها تجربه‌ای انسانی است. روی صحنه از انزوا بیرون می‌آیند و حس خلق و دیده‌شدن را تجربه می‌کنند.»
رسانه‌ها بیشتر به تئاتر شهرستان توجه کنند
کوچک با انتقاد از کمبود توجه رسانه‌ها به تئاتر شهرستان‌ها، یادآور شد: تنها زمانی که به جشنواره استانی راه پیدا کردیم، خبر اجرای ما منتشر شد. رسانه‌ها باید بیشتر کنار تئاتر شهرستان باشند.
تئاتر نیازمند آگاهی و جدیت است
وی گفت: تئاتر هنری است که نیازمند شناخت و ممارست است. برای رسیدن به استانداردهای مطلوب، باید آموزش دید و جدی کار کرد. بعضی گروه‌ها تئاتر را تفریحی می‌بینند و همین باعث می‌شود رشد نکنند.
کیمیا کوچک در پایان با تأکید بر اهمیت خلاقیت در هنر افزود: در هر حرفه‌ای، به‌ویژه هنر، باید متفاوت بود. اگر آگاهی، تلاش و عشق وجود داشته باشد، اثر ماندگار می‌شود.
