یادداشتی از سیدرضا صدرالحسینی:
جدایی سویدا از سوریه، آغاز فروپاشی نظام سیاسی دمشق
تحلیلگر مسائل منطقه نوشت: با وجود تأکید مکرر رئیس موقت دولت سوریه بر ضرورت حفظ تمامیت ارضی این کشور، به نظر می‌رسد او توان یا اراده مقابله جدی با گرایش‌های استقلال‌طلبانه و خودمختاری برخی مناطق را ندارد.
سیدرضا صدرالحسینی، تحلیلگر مسائل منطقه طی یادداشتی برای ایلنا به تشریح ابعاد مواضع اخیر مقامات اسرائیل در خصوص آغاز روند جدایی استان سویدا از سوریه پرداخت که به شرح زیر از نظر می‌گذرد:
پس از فروپاشی نظام سیاسی سوریه و نابودی زیرساخت‌ها، به‌ویژه توانمندی‌های نظامی این کشور، رژیم صهیونیستی بار دیگر موضوع «اسرائیل بزرگ» را مطرح کرده است. این طرح در قالب اشغال و تسلط بر برخی مناطق جغرافیایی، با عنوان خودمختاری و آزادسازی جلوه داده می‌شود؛ به‌ویژه که در جنوب سوریه و در منطقه سویدا، چنین سناریویی با جدیت دنبال شده است.
با توجه به اینکه بخشی از دروزی‌های سوریه از سال‌های گذشته روابط حسنه‌ای با دروزی‌های ساکن سرزمین‌های اشغالی و نیز با ساختار سیاسی اسرائیل داشته‌اند، این موضوع کاملاً قابل پیش‌بینی بود که اسرائیل به‌منظور افزایش و تعمیق حریم امنیتی خود، تلاش کند از طریق جداسازی مناطق جنوبی سوریه، یک منطقه حائل در مرزهای سرزمین‌های اشغالی ایجاد کند.
در این راستا در هفته‌های اخیر، این طرح وارد مرحله عملیاتی شده و برخی از رهبران دروزی سوریه، رسماً از جامعه بین‌الملل خواستار حمایت از استقلال نسبی این منطقه شده‌اند. این اقدام در واقع نوعی مظلوم‌نمایی و نمایش سیاسی است؛ زیرا مقامات ارشد رژیم صهیونیستی از ماه‌ها پیش چنین نقشه‌ای را طراحی کرده بودند و به احتمال زیاد در ماه‌های آینده شاهد اعلام جدایی این منطقه از دولت مرکزی دمشق خواهیم بود. بر همین اساس، روند حرکت دروزی‌ها به سمت ایجاد یک منطقه مستقل دروزی در سال‌های آینده دور از انتظار نخواهد بود.
اما پرسش اصلی این است که پیامد چنین تحولاتی برای نظام سیاسی مستقر در دمشق چه خواهد بود و آیا واکنشی نشان داده خواهد شد یا خیر؟ واقعیت این است که در حال حاضر در دمشق حاکمیت منسجمی وجود ندارد. اگرچه کنترل نسبی بر پایتخت و ریف دمشق برقرار است، اما در جنوب کشور، دروزی‌ها و در شمال، کردها و همچنین در سواحل، بخشی از علوی‌ها مخالفت جدی خود را با حاکمیت مرکزی ابراز کرده‌اند.
بر این اساس به نظر می‌رسد حتی ابومحمد الجولانی نیز، با وجود تأکید مکرر بر ضرورت حفظ تمامیت ارضی سوریه در مصاحبه‌ها و مواضع اخیرش، توان یا اراده مقابله جدی با گرایش‌های استقلال‌طلبانه و خودمختاری برخی مناطق را نداشته باشد. آنچه در سناریوهای ابتدایی درباره فروپاشی نظام سیاسی سوریه مطرح بود، امروز بیش از پیش به واقعیت نزدیک شده است. در سال‌های آینده احتمالاً شاهد تجزیه سوریه و شکل‌گیری حاکمیت‌های جداگانه در مناطق جنوب، شمال و شرق خواهیم بود؛ مسیری که عملاً به زوال یک کشور مستقل به نام «سوریه» منتهی می‌شود.
