واکنش نوری بیلگه جیلان به حضورش در جشنواره جهانی فیلم فجر؛
هنر فراتر از سیاست است/ تحریم جشنواره مردم را محروم میکند
نوری بیلگه جیلان، در پاسخ به واکنشها به حضورش در جشنواره جهانی فیلم فجر در شیراز بیانیه داد.
نوری بیلگه جیلان، در بیانیهای در پاسخ به انتقادات به حضورش در جشنواره فیلم جهانی فجر گفت: تحریم یک جشنواره را میتوان نوعی مقاومت دانست اما محروم کردن مردمی که در این سرزمین زندگی میکنند از فیلمهایی که قرار است نمایش داده شوند یا از هنر و رویدادهای هنری، به هر دلیلی، مانند مجازات کردن آنهاست و این به نظر من درست نیست.
متن کامل بیانیه جیلان به این شرح است: جشنواره فیلم فجر دست کم ۴۰ سال قدمت دارد. من هم مثل بسیاری از فیلمسازان، بارها به ایران آمدهام. [تئو] آنجلوپولوس را اینجا ملاقات کردم و از هیات داوران بلاتار در جشنواره جایزه گرفتم. همین چند ماه پیش، من هم یک مسترکلاس در تهران برگزار کردم، جایی که متوجه شدم چنین ملاقاتهایی چقدر برای فیلمسازان جوان و دانشجویان فیلمسازی که در ایران زندگی میکنند ارزشمند است.
من شاهد جرقهای خارقالعاده در جوانان بودم، چیزی که به ندرت در جای دیگری دیدهام. ایران جامعهای پویا است و سینمای ارزشمندی دارد که از آن چیزهای زیادی آموختهام.
فیلمسازانی که در ایران زندگی میکنند که فارغ از اینکه شرایطشان چقدر دشوار و پیچیده باشد، به تلاش برای ساختن فیلم و جستجوی راهی برای پیشرفت ادامه میدهند و حتی بیشتر از دیگران به امید و گردهماییهایی از این دست نیاز دارند.
تحریم یک جشنواره البته میتواند به عنوان نوعی مقاومت تلقی شود اما محروم کردن مردمی که در این سرزمین زندگی میکنند از فیلمهایی که قرار است نمایش داده شوند یا از رویدادهای هنری، به هر دلیلی، مانند مجازات کردن آنهاست و این به نظر من درست نیست.
هر جشنوارهای با پویاییهای سیاسی پیچیده شکل میگیرد. در دنیای امروز، تقریباً هیچ جشنوارهای وجود ندارد که بدون حمایت قابل توجه دولت برگزار شود اما رد مشارکت به دلایل سیاسی به نظر من مانند قربانی کردن هنر برای سیاست است.
اگر بار تحریم قرار باشد جشنوارهها و هنردوستانی که در یک کشور زندگی میکنند، آنگاه تعداد بسیار کمی از جشنوارهها در جهان از تحریم معاف خواهند بود. از نظر من، شرکت در جشنوارهها نباید به عنوان حمایت از دولتها تفسیر شود، بلکه راهی برای عبور از مرزهایی است که رژیمهای سیاسی بین مردم ایجاد میکنند و تأیید فرهنگ و هنر به عنوان چیزی که فراتر از سیاست است.