مجمع گفتگوی تهران؛
تحریم‌ها روح جامعه بین‌الملل را از بین می‌برد
در روز دوم مجمع گفتگوی تهران، پنل تخصصی «تحریم‌ها، تروریسم اقتصادی، تحریم‌های یکجانبه» با حضور میهمانان برگزار شد.
به گزارش ایلنا، انا دوهن، گزارشگر ویژه حقوق سازمان ملل، در ابتدای این پنل گفت: قرار است تأثیرات اقتصادی و قانونی تحریم‌ها را بررسی کنیم که امیدوارم به نتایج مفیدی در این پنل دست یابیم. تحریم‌ها نه‌تنها علیه کشورهاست بلکه علیه ملت‌ها و شرکت‌های مورد هدف است. این تحریم‌ها زندگی مردمان عادی را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. تحریم‌ها، به شکل ناعادلانه‌ای، علیه ایران اعمال شده است تا حدی که کشورها همکاری خودشان را با ایران قطع کرده‌اند. دنیا باید بداند، تحریم‌ها چه بلایی را از منظر حقوق بشری، سر مردم می‌آورد. امروز تلاش می‌کنیم که موضوعاتی نظیر آثار تحریم‌ها را از منظر قانونی، اقتصادی و از منظر حقوق بشری مورد بحث قرار دهیم.
محسن بهاروند: تحریم‌ها روح جامعه بین‌الملل را از بین می‌برد
محسن بهاروند، سفیر سابق ایران در انگلستان هم در این نشست عنوان کرد: «باید در خصوص غیرقانونی بودن تحریم‌های یکجانبه علیه کشورم و همچنین راه‌حل‌هایی که می‌تواند آن‌ها را خنثی کند، صحبت کنم. تحریم‌های یکجانبه، کاملاً غیرقانونی هستند که این امر در منشور سازمان ملل نیز ذکر شده و مورد تأکید قرار گرفته است. بر اساس منشور سازمان ملل کشوری که علیه صلح و امنیت کشور دیگر خطر به حساب می‌آید می‌تواند مورد تحریم جمعی قرار بگیرد. اما تحریم‌های یکجانبه غیرقانونی است چون علیه روح منشور سازمان ملل است.
به گفته این دیپلمات کشورمان، وقتی کشوری علیه صلح و امنیت کشورهای دیگر عمل می‌کند باید اقدامات جمعی صورت گیرد. در حقیقت تحریم‌های یکجانبه، گونه‌ای از تنبیهات غیرقانونی علیه کشورها، مانند ایران است. وقتی صحبت از حقیقت یا ماهیت ذاتی می‌شود، باید گفت که تحریم، کل مردم یک کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تحریم‌ها در هر صورت برای اهداف مثبت نیستند بلکه برای اهداف شوم به کار گرفته می‌شوند.» بهاروند افزود: به عنوان راه حل، سازمان‌های بین‌المللی باید چاره‌ای برای این معضل بیندیشند. بگذارید مثالی بزنم. زمانی با یک مقام آمریکایی که پشت تحریم‌ها بود در نیویورک صحبت می‌کردم وی درباره اثرات تحریم‌ها گفت که «حتی خودمان هم فکر نمی‌کردیم که تحریم‌ها چنین اثری داشته باشند. بنابراین جامعه بین‌المللی باید تعریف درستی از موضوعات «تحریم‌شدنی» و «تحریم‌نشدنی» ارائه بدهد تا ابعاد انسانی این تحریم‌ها مشخص شود.
وی ادامه داد: آثار منفی این تحریم‌ها مثل اثر ان بر نقل و انتقال پول و سیستم‌های بانکی باید مشخص شود. جامعه بین‌الملل باید یک مکانیزم موازی برای مقابله با تحریم‌ها تعریف کند. در سال ۱۹۴۵ کسی فکر نمی‌کرد که آمریکا بتواند از فرصت تحریم‌ها برای کنترل بانکداری بین‌المللی استفاده کند. بنابراین در حال حاضر به یک سیستم موازی یا مکانیزم موازی برای معاملات و تجارت جهانی و بین‌المللی نیاز داریم.
سفیر سابق ایران در انگلستان تصریح کرد: ما به شکل قانونی باید جلوی این اقدامات خصمانه را بگیریم. برخی سازمان‌های بین‌المللی با وجود اشراف به غیرقانونی بودن تحریم‌ها جلوی آن را نمی‌گیرند و منفعلانه عمل می‌کنند. برخی از سازمان‌های بین‌المللی با سکوت در مقابل تحریم‌های آمریکا ماهیت خود را زیر سوال برده‌اند. آن‌ها چاره‌ای جز مقابله با این امر ندارند چرا که امور بانکی و انتقال پول و حقوق بشر با مشکلات متعددی مواجه شده است. چطور زمانیکه امور بانکی شما در بخش بین‌المللی به خاطر اعمال تحریم‌ها با مشکل مواجه است، می‌توان تجارت انجام داد یا از خارج از کشور درخواست کمک کرد. تحریم‌ها فقط ابعاد سیاسی و اقتصادی ندارند بلکه فراتر از آن ابعاد روانی و روحی دارند. بهاروند گفت: کشورها نباید به دلایل منافع داخلی و ملی‌شان صرفاً سکوت کنند. لااقل می‌توانند ابراز کنند که این تحریم‌ها غیرقانونی است. باید عقاید قانونی خودشان را بیان کنند. چون تحریم‌ها روح جامعه بین‌الملل را از بین می‌برد. پس نباید منفعل عمل کنیم.
سفیر اسبق ایران، در پاسخ به این پرسش که شرکت‌ها در برابر تحریم‌ها چه وظایفی دارند، گفت: مشاغل در ابعاد بزرگ‌تر، از منظر حقوق بشری مسئول و پاسخگو باید باشند. اگر کسب و کاری حقوق افراد را نقض کند، مثلاً تولید تنباکو که سلامت جامعه را با خطر مواجه می‌کند، باید پاسخگو باشد. می‌خواهم بگویم که کسب‌کارها مسئولیت دارند. تحریم‌ها هم همین‌طور هستند، که حق افراد را در خصوص ابعاد اقتصادی، سلامت، سیاسی، روح و روان که بنیادی‌ترین حقوق افراد هستند، تحت تأثیر قرار می‌دهند. حداقل، کسب‌وکارهایی که محصولات اساسی برای نیازهای اساسی انسان‌ها تولید می‌کنند، باید در مقابل تحریم‌ها موضع بگیرند.
بهاروند خاطر نشان کرد: باید در نظر بگیریم، که تحریم‌ها فقط حقوق جمعی را تهدید نمی‌کنند. حقوق افراد است که در اثر تحریم‌ها نقض می‌شود. اگر ملتی از نیازهای اولیه یا کالای اساسی محروم باشد، چطور می‌تواند حقوق مدنی و سیاسی را تأمین کرد؟ قانون‌گذاران و وکلای حقوق بشری باید به این نکته توجه کنند. دیپلمات پیشی ایران در انت‌ها تأکید کرد که نباید امیدمان را نسبت به مردم و مدافعان حقوق بشر از دست بدهیم. نباید بگوییم که قدرت‌هایی در جهان چون فلان کار را انجام می‌دهند باید منفعل باشیم. باید تلاش‌مان را بکنیم برای ایجاد یک وضعیت بهتر.
رائول رودریگز: تحریم‌ها تأثیرات فراسرزمینی دارند
رائول رودریگز، مدیر دانشگاه هاوانا دیگر مهمان در این پنل گفت: ابتدا باید اقدامات ضروری جهت خنثی کردن تحریم‌ها اتخاذ شود. تحریم‌ها تأثیرات فراسرزمینی دارند. هیچ کشور یا ملتی حق اعمال تحریم علیه دیگران را ندارد. کوبا و ایران توسط آمریکا تحریم شده‌اند. این موضوع «کاملا» و «کاملا» غیرقانونی است. آمریکا یکی از بزرگ‌ترین کشورهایی است که بیش‌ترین تحریم‌ها را علیه کشورها اعمال می‌کند و باید به سرعت جلوی آن گرفته شود.
مدیر دانشگاه هاوانا بیان داشت: آمریکا، کشورها را از منظر اقتصادی و سیاسی مجبور به تحریم کشورهای مورد هدف خود می‌کند. ایران به لحاظ حجم مبادله اقتصادی از کوبا بزرگ‌تر است اما آثار تحریم‌ها علیه ایران مشاهده می‌شود. در خصوص سلامت، باید بگویم که این موضوع کاملاً انسانی است و اگر کشوری مورد تحریم اقتصادی و سلامت قرار بگیرد، مانند کوبا متأسفانه شرایط بسیاری بدی را تجربه می‌کند. تحریم‌ها کارکرد و سیستم سلامت از جمله تولید مواد بهداشتی و داروها را به طور وحشتناکی تحت تأثیر قرار می‌دهد.
وی تاکید کرد: تحریم‌ها همچنین چالش‌های زیادی را در خصوص نقل و انتقلات، واردات و صادرات ایجاد کرده است، آمریکا رژیمی است که شرکت‌هایی که قصد همکاری با شرکت‌های کوبایی دارند را در لیست سیاه خود قرار داده و این امر کاملاً آن‌ها را خلاء سلاح می‌کند. در نتیجه کشورها با مشکلات بزرگی نظیر اعمال جریمه‌های سنگین مواجه هستند.
فواد ایزدی: ایرانیان یاد گرفتند که با وجود تحریم‌ها به روند طبیعی خود ادامه دهند
فواد ایزدی، استاد دانشگاه تهران، در این پنل به فعالیت‌های النا دوهن اشاره کرد و گفت: خانم دوهن شما در خصوص آثار مخرب تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران، در سال ۲۰۲۲ یا ۲۰۲۳ گزارش ارائه کردید و آن را به جهانیان نشان دادید. مسئله بعدی من آن است که تحریم‌ها با وجود غیرقانونی بودن‌شان هیچ راه حلی برای خنثی شدن ندارند.
این کارشناس افزود: آمریکا یک کشور استثمارگر است و در نسل‌کشی فلسطینی‌ها سهم عظیمی را برعهده دارد. بر اثر تحریم مشکلات متعددی برای کشورها به وجود می‌آید و آن‌ها قربانیان زیادی می‌دهند. تحریم‌ها می‌تواند منجر به جنگ شود و از این لحاظ قربانی بگیرد. " مثال آن کوبا و ایران است. تحریم‌ها در هر صورت باید برداشته شوند. زمانیکه کشورهای عضو برجام در سال ۲۰۱۵ می‌خواستند تحریم‌ها را رفع کنند، ترامپ از برجام خارج شد و بانک مرکزی ایران، نفت و دارو و اقتصاد ایران را مجدداً تحریم کرد. چرا؟ به بهانه حمایت از تروریسم. بنابراین ایرانیان یاد گرفتند که با وجود تحریم‌ها به روند طبیعی خود ادامه داده و روی پاهای خود بایستند.
ایزدی گفت: اگر تحریم‌ها موثر عمل کرده بود، آمریکا سایر کشورها را نیز مورد تحریم قرار می‌داد. البته تحریم‌ها، فرصت‌های اقتصادی نابی را از بین برد. مثلاً ایران و ایتالیا که دو شریک تجاری خوب بودند، به خاطر تحریم‌ها، شراکت‌شان نابود شد. اگر حمایت اقتصادی آمریکا از اسراییل نبود، نسل‌کشی در فلسطین ادامه پیدا نمی‌کرد. این‌ها مسائل جدی هستند.
وی تأکید کرد: اگر تحریم‌ها علیه ایران موفق باشند، آمریکا آن‌ها را علیه کشورهای دیگر نیز اعمال خواهد کرد. "تحریم‌ها فقط برای کشور تحریم‌شده بد نیستند بلکه برای جهان بین‌الملل مشکلات ایجاد می‌کنند. » ایزدی درباره اثر تحریم‌ها بر شخص خود، گفت: دانشگاهیان با مشکل چاپ مقالات علمی مواجه هستند. وی گفت آمریکایی‌ها برای شرکت در سمینارهای آنلاین با حضور یک ایرانی مشکل دارند. درحالیکه در منشور یونسکو حق تبادلات علمی نباید از افراد گرفته شود.
وی خاطرنشان کرد: برخی به ایران توصیه می‌کنند که مدل لیبی را دنبال کند. اما کشور لیبی وقتی با مطالبات غیرقانونی آمریکا سازش کرد سقوط کرد و هرج و مرج زیادی ایجاد شد. "پیشنهادهای آن‌ها پیشنهادهایی نیست که کشورهای دیگر بتوانند انجام بدهند.
