مدیرعامل شرکت "آوان تاواتاو" در گفتگو با ایلنا:
تجارت قربانی چندنرخی بودن ارز و کارتهای بازرگانی یکبار مصرف شده است
مدیرعامل شرکت "آوان تاواتاو" با اشاره به وابستگی ۷۰ درصدی کشور به واردات پنبه، محدودیتهای ثبت سفارش، چندنرخی بودن ارز و تخصیص منابع به افراد فاقد اهلیت مالی این روند را به زیان فعالان اقتصادی عنوان کرد.
محمود محمدپور، مدیرعامل شرکت "آوان تاواتاو"، در گفتگو با خبرگزاری ایلنا در تشریح حوزه فعالیت این مجموعه اظهار کرد: مجموعه بازرگانی ما متمرکز بر واردات مواداولیه تولیدکنندگان است و اساساً وارداتی برای عرضه مستقیم به بازار مصرف نداریم. فعالیت ما عمدتاً در حوزه نساجی و نهادههای دامی است و در کنار آن، بخشی از مجموعه نیز در زمینه صادرات مواد غذایی فعالیت میکند که بازار هدف آن بیشتر روسیه است.
وی افزود: این مجموعه در قالب سه شرکت «آوان تاواتاو»، «نیک تاواتاو ایرانیان» و « بهین تدبیر ایرانیان» فعالیت میکند. تمرکز اصلی واردات ما بهصورت تخصصی بر پنبه است، هرچند در حوزه مواد اولیه پت، الیاف مصنوعی، جو و ذرت نیز فعالیت داریم.
۷۰ درصد پنبه کشور وارداتی است
محمدپور با اشاره به وضعیت تولید و مصرف پنبه در کشور گفت: کل مصرف سالانه پنبه در ایران حدود ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزار تن است که حداکثر ۵۰ تا ۶۰ هزار تن آن از تولید داخل تأمین میشود و مابقی، یعنی حدود ۷۰ درصد نیاز کشور، از طریق واردات انجام میگیرد.
وی ادامه داد: واردات پنبه نیز عمدتاً از کشورهای آسیای میانه از جمله ازبکستان، تاجیکستان، قزاقستان و قرقیزستان انجام میشود. نهادههای دامی هم بیشتر از برزیل و بخشی از روسیه تأمین میشود که واردات روسیه هم از بنادر جنوبی و هم شمالی کشور صورت میگیرد، هرچند حجم واردات از شمال بسیار محدودتر است.
قاچاق پنبه عملاً امکانپذیر نیست
مدیرعامل شرکت "آوان تاواتاو" با رد موضوع قاچاق در این حوزه تصریح کرد: قاچاق پنبه، جو و ذرت اساساً معنا ندارد. این کالاها حجیم هستند و نه امکان کولبری دارند و نه قابلیت ورود غیررسمی به شکل معمول. قاچاق بیشتر مربوط به کالاهایی است که حجم و ارزش آنها چنین امکانی را فراهم میکند.
وی افزود: در حوزه پنبه نیز بیش از ۹۷ درصد فروش ما بهصورت مستقیم به کارخانههای ریسندگی انجام میشود و عملاً دلالی در این بازار موضوعیت ندارد. صنعت نساجی صنعتی فشرده است و مبادلات آن عمدتاً مستقیم میان واردکننده و تولیدکننده انجام میشود.
کیفیت پنبه داخلی پایینتر از نمونههای وارداتی
محمدپور با مقایسه کیفیت پنبه داخلی و خارجی گفت: اگرچه در برخی مناطق کشور پنبه با کیفیت مناسب تولید میشود، اما در مجموع کیفیت پنبه ایران نسبت به پنبه آسیای میانه پایینتر است. ممکن است حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد تولید داخلی قابل رقابت باشد، اما در مقیاس کلان چنین نیست.
وی با اشاره به وابستگی کشور در سایر محصولات کشاورزی نیز اظهار کرد: در کالایی مانند ذرت، حدود ۹۰ درصد نیاز کشور از طریق واردات تأمین میشود و در محصول جو نیز نزدیک به ۶۰ درصد وابستگی به واردات وجود دارد و این نشان میدهد تولیدات داخل در کالاهای اساسی پاسخگوی نیاز کشور نیست.
محدودیت ثبت سفارش، رقابت را تضعیف کرده است
مدیرعامل شرکت "آوان تاواتاو" با انتقاد از روند فعلی ثبت سفارش گفت: امروز امکان ثبت سفارش برای همه فعالان اقتصادی وجود ندارد و صرفاً افرادی که سابقه فعالیت دارند میتوانند وارد این چرخه شوند. این مسئله رقابت را تضعیف میکند و ما با وجود سابقه بیش از ۱۵ ساله در واردات، موافق چنین محدودیتهایی نیستیم.
وی افزود: به نظر میرسد باید امکان واردات برای همه تجار فراهم باشد تا انحصاری شکل نگیرد، محدود کردن ثبت سفارش به نام سابقه، در نهایت به ضرر تولید و بازار تمام میشود.
چندنرخی بودن ارز، ریشه رانت و فساد
محمدپور بزرگترین چالش واردات را چندنرخی بودن ارز عنوان کرد و گفت: اگر نرخ ارز حتی دو نرخی هم باشد، بهتر از شرایط فعلی است. چندنرخی بودن ارز بهطور مستقیم زمینه رانت و فساد را ایجاد میکند، در حالی که واردکننده شفاف تفاوتی در نرخ ارز ندارد و کالا را بر همان اساس عرضه میکند.
وی تأکید کرد: افزایش قیمتها زمانی رخ میدهد که عرضه محدود شود و اگر واردات روان باشد، بازار خودبهخود متعادل میشود و نیازی به مداخلات دستوری نیست.
کارتهای یکبارمصرف، ضربهای مستقیم به تجارت شفاف
مدیرعامل شرکت آوان تاواتاو با اشاره به معضل کارتهای بازرگانی یکبارمصرف گفت: متأسفانه به افرادی بدون احراز اهلیت مالی، ارز تخصیص داده میشود، در حالی که احراز اهلیت مالی امروز در سیستم بانکی کمتر از یک دقیقه زمان میبرد. این موضوع بیشترین آسیب را به شرکتهایی میزند که سالها شفاف کار کردهاند.
وی افزود: در صادرات نیز همین مشکل وجود دارد. شرکتهای باسابقه موظف به بازگشت ارز هستند و ریسک نمیکنند، اما افرادی که بهصورت مقطعی و بدون اهلیت وارد بازار میشوند، تعهدات ارزی را انجام نمیدهند و در نهایت انگیزه صادرات شفاف کاهش پیدا میکند.
