در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
با طرح بحثِ «سایر سطوح» می‌خواهند از منافعشان دفاع کنند/لزوم ایستادگیِ نمایندگان کارگران
حسین حبیبی اعتقاد دارد بحث «سایر سطوح مزدی» با هدف دفاع از منافع سرمایه‌داران طرح شده و باید با آن از اساس مخالفت کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نگرانی‌های مزدی برای بسیاری از کارگران شاغل در کارخانجات بزرگ و صنایع مادر هنوز تمام نشده؛ چراکه مشخص نیست دستمزد آنها که حداقل‌بگیر هستند، چقدر زیاد خواهد شد. حسین حبیبی (دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور) در ارتباط با مقوله «سایر سطوح مزدی» و میزان افزایش آن در سال جدید گفت: با «سایر سطوح مزدی» از اساس مخالفم، چراکه همچین مقوله‌ای از اساس نباید در مذاکرات مزدی طرح و پیگیری شود.
وی در ادامه با اشاره به تلاش‌هایی که در سال‌های گذشته در مخالفت با عدم ترمیم یکسان مزدی صورت گرفته، گفت: نمایندگان کارگری همواره با پلکانی کردن افزایش دستمزد و تغییرات نرخ ترمیم، مخالف بوده‌اند. در مذاکرات مزدی ۹۴ و ۹۵ هم بحث سایر سطوح مزدی مطرح نشد؛ بسیار جای تاسف دارد که دوباره امسال بعد از دو سال، این بحث طرح شده‌است و قصد دارند عده زیادی از کارگران را از افزایشی که «حق‌شان» است، محروم کنند.
حبیبی اعتقاد دارد؛ کارگران متخصص و شاغل در کارخانجات بزرگ و صنایع مادر، غیرِحداقل‌بگیر هستند و این فشر صنعتی از طرح بحثِ «سایر سطوح مزدی» متضرر می‌شوند.
او ادامه می‌دهد: با ترفندهایی که برای «نپرداختن» و طفره رفتن در پیش گرفته‌اند، در آینده‌ای نه چندان دور کارگر متخصص و فنی به این نتیجه می‌رسد که تخصص و مهارت حرفه‌ای بی‌فایده است و نباید به کسب علم و دانش بپردازد. چراکه اگر همه «حداقل‌بگیر» باشند و در محدوده خاص و تقریبا یکسانی دستمزد بگیرند، دیگر توانمندی‌های حرفه‌ای معنایی نخواهد داشت.
او به قانون کار و الزامات آن نیز اشاره می‌کند: در قانون کار فقط در ارتباط با افزایش حداقل دستمزد آن هم براساس دو معیار مشخصِ ماده ۴۱ بحث شده؛ دیگر حرفی از سایر سطوح یا پلکانی نیامده؛ با این حساب، باید حداقل مزد، مقدار مشخصی زیاد شود و بقیه سطوح نیز به همان میزان و براساس همان درصد حداقل مزد، افزایش پیدا کند.
به اعتقاد حبیبی، ۱۹.۸ افزایش مزدی گرچه بسیار قلیل و غیرکافی است، اما همین هم در چشم کارفرمایان و دولتی‌ها حکمِ خار را دارد و به همین دلیل است که با طرح بحثِ «سایر سطوح» می‌خواهند از منافعشان و از انباشت سودشان که فکر می‌کنند در خطر افتاده، دفاع کنند.
او در نهایت نتیجه‌گیری می‌کند که نمایندگان کارگران هنوز هم «جای ایستادگی» دارند و باید در مذاکرات سایر سطوح مزدی بر ردِ بحث، پافشاری کنند و نگذارند سایر سطوح کمتر از حداقل مزد افزایش پیدا کند.
