به مناسبت روز جهانی کارگر مطرح شد؛
«افزایش سن بازنشستگی» چراغ امید کارگران را کم‌سو کرد/ حقوق کارگران هنوز به ۲۰ میلیون تومان نرسیده
پرویز زعیمی گفت: امنیت شغلی و تامین معیشت، دو دغدغه‌ی مهم کارگران است؛ امروز کارگران امید به آینده ندارند چرا که شغل‌شان پایدار نیست، چون بدون عذر موجه اخراج می‌شوند.
«پرویز زعیمی» نماینده کارگران شرکت ایران پوپلین رشت و دبیر جامعه مطالبه‌گر کارگری استان گیلان در گفتگو با خبرنگار ایلنا، به مناسبت روز جهانی کارگر گفت: امنیت شغلی و تامین معیشت، دو دغدغه‌ی مهم کارگران است؛ امروز کارگران امید به آینده ندارند چراکه شغل‌شان پایدار نیست، چون بدون عذر موجه اخراج می‌شوند؛ بسیاری از کارگران قراردادهای موقت و کوتاه مدت و حتی سفید امضا دارند یعنی عملاً کارفرما می‌تواند در هر زمان که اراده نماید قرارداد کار را تمدید یا لغو کند و مثل آب خوردن کارگری را اخراج کند.
او افزود: از طرفی فقدان حمایت قانونی و فرایند سخت رسیدگی به مطالبات معوق کارگران، آنان را بی‌انگیزه نموده و اخیراً هم افزایش سن بازنشستگی چراغ امیدشان را کم‌سو و بعضاً خاموش کرده است.
زعیمی با بیان اینکه «همچنین خصوصی سازی بدون نظارت دراین سالها باعث شده که برخی صنایع اخراج نیرو یا تعدیل گسترده داشته باشند» ادامه داد: وضعیت بد معیشتی کارگران موجب شده که آنان نتوانند از پسِ تامین نیازهای اولیه خود مثل مسکن، غذا، پوشاک و مهم‌تر از همه آموزش و درمان برآیند. هنوز طی این سالها حقوق کارگران در کشور ما به ۲۰ میلیون تومان نرسیده و متاسفانه کشورهای همسایه ما دراین موضوع از ما سبقت گرفتند درحالیکه منابع خدادادی و استراتژیک‌شان از ایران ما کم‌تر است!
فعال صنفی کارگران ایران پوپلین رشت تصریح کرد: امروز افزایش لحظه‌ای تورم، هزینه‌های درمانی بالا و مسکن گران، از چالش‌های مهم و اساسی و البته لاینحل جامعه کارگری ایران است. متاسفانه دستمزد کارگران با تورم همخوانی ندارد؛ نبود بیمه‌های پایه خوب و بیمه تکمیلی با پشتیبان قوی و خدمات رفاهی مناسب، مشکل دیگر جامعه کارگری است که بسیاری از کارفرمایان با رفاقت و دور زدن قانون تامین اجتماعی، کارگران را بیمه نمی‌کنند و اگر هم بیمه پایه انجام پذیرد، کارایی چنانی ندارد.
زعیمی با تاکید بر اینکه «متاسفانه تشکل‌های صنفی کارگری قوی و مستقل وجود ندارد و بسیاری از اعتراضات صنفی کارگران توسط کارفرمایان سرکوب می‌شود» گفت: در واقع، بسیاری از کارفرمایان قوانین کار را رعایت نمی‌کنند و عملاً قانون کار سلیقه‌ای اجرا می‌شود؛ در نهایت، عدم بازرسی کار به موقع و عدم رعایت قانون ایمنی و بهداشت کار، موجب شده که دراین سالها شاهد حوادث تلخ کارگاهی برای کارگران باشیم و آمار مرگ و میر در اثر حوادث کار افزایش یابد.
