شاید بتوانیم با نشان دادن گذشته راه‌حلی برای مسایل امروز پیدا کنیم/ به هیچیک از پایان‌بندی‌های تحمیلی تن ندادم

به گزارش خبرنگار ایلنا، فیلم «ماجرای نیمروز، رد خون» چهارمین فیلم محمدحسین مهدویان است که به واسطه کارنامه فیلمسازی کارگردان خود ساخت آن از همان ابتدا با حواشی همراه بود. این فیلم که در سری اول خود به ماجرای قتل‌های تابستان سال 60 سازمان مجاهدین می‌پرداخت، در سری دوم به نوعی در حاشیه یک درام به موضوع حمله سازمان مجاهدین به مرزهای ایران و عملیات مرصاد پرداخته است.

 مهدویان در پاسخ به این پرسش که باتوجه به شبیه بودن کاراکترهای درون فیلم به آدم‌های امروز جامعه، چقدر می‌توان این قصه را نزدیک به زمان کنونی دانست، گفت: طبیعتا وقتی ما فیلمی را درباره یک موضوع تاریخی می‌سازیم، اگر کارکرد امروزی نداشته باشد، قاعدتا به درد نمی‌خورد. یعنی به اعتقاد بنده این نوع فیلم باید به یک نیاز، دغدغه، مسئله و تاملی در زندگی امروز ما پاسخ دهد.

وی افزود: همراه شدن تماشاگر با تجربه فیلم دیدن در یک قصه تاریخی، بایستی به درد زندگی امروز مخاطب بخورد و او به این وسیله بتواند برخی از مفاهیم داخل فیلم را با زندگی امروزش انطباق دهد. خواسته یا ناخواسته، طبیعتا ما در امروز زندگی می‌کنیم و فیلم باید در این زمان تاثیرات خود را بگذارد.

مهدویان درباره اشاره به نشانه‌هایی همچون بالا رفتن دلار و کاندیداهای مجلس شدن یکی از کاراکترها در فیلم را که می‌توان آنها را با زمان امروز تطبیق داد، توضیح داد: در واقع به اعتقاد بنده، ما در حال تجربه‌های مکرر اتفاقاتی هستیم که در سال‌های گذشته وجود داشته و نتایج آن هم معلوم شده است ولی گاهی اوقات چون نسل‌های جدید نمی‌دانند که این تجربه‌ها تکراری بوده و سال‌هاست که همچون یک دور تکراری در این مملکت اتفاق می‌افتد، فکر می‌کنند که برای اولین بار است که چنین وضعیتی را تجربه می‌کنند. 

وی ادامه داد: شاید ما بتوانیم به مثابه یک کارکرد، با نشان دادن گذشته نه چندان دور کشورمان، راه‌حلی برای بسیاری از مسائلی که به آنها مبتلا هستیم پیدا کنیم. چراکه شبیه بسیاری از این مسائل در گذشته وجود داشته و آدم‌هایی آنها را تجربه کرده و حتی تصمیماتی هم برای آنها گرفته‌اند. در نهایت باید بگویم که شاید این موضوع به آنها کمک کند تا برخورد بهتری با مشکلاتشان در زمان حال داشته باشند.

این کارگردان همچنین درباره تغییرات پایان‌بندی فیلم «ماجرای نیمروز، رد خون» بیان کرد: پایان‌بندی این فیلم در مرحله فیلمنامه بارها تغییر کرده است. ولی این موضوع خودخواسته نبوده است. خیلی از افراد می‌گویند که فیلم‌ من به راحتی اکران می‌شود و سختی چندانی ندارد؛ در حالی که واقعا ما در این فیلم مشکلاتی زیادی داشتیم که بخش مهمی از آن به پایان‌بندی فیلم مربوط می‌شود که به هر حال در تصویر کردن ماجرا با محدودیت همراه بودیم.

مهدویان افزود: به هر حال از پایان‌بندی که در نهایت در این فیلم به آن رسیدیم خیلی راضی هستم. یعنی به نوعی باید بگویم که به پایان‌بندی‌های تحمیلی تن ندادم. با وجود اینکه برای انتخاب پایان‌بندی آزاد نبودم ولی سعی کردم که در واقع لابه‌لای محدودیتی که برای پایان‌بندی فیلم ایجاد شده است، پایانی که خودم دوست دارم را طراحی کنم.

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره اینکه آیا از اینکه فیلم در ۱۱ بخش کاندیدا شده است، رضایت دارد، اظهار داشت: تجربه ساخت ۴ فیلم و ۴ حضور پی در پی در جشنواره فجر به من نشان داده که مسائل مختلفی در جایزه‌های جشنواره تاثیرگذار است. به هر حال طبق همین موضوع امسال تمام تلاشم را کردم که پیش‌بینی از جایزه و کاندیداها انجام ندهم.

کارگردان فیلم ماجرای نیمروز در ادامه بیان کرد: با همه این توضیحات، بعد از اعلام نامزد‌های جایزه، واقعا در چند بخش غافلگیر شدم. به عنوان مثال یکی از آنها نامزد نشدن آقای شجاعی در طراحی صحنه این فیلم است. از شما می‌پرسم مگر می‌شود که طراح صحنه همچین فیلمی در جشنواره نامزد نشود؟ یا مثلا از نظر من جواد عزتی یکی از دو نقش اصلی فیلم است ولی در بخش مکمل نامزد شده است.

مهدویان ادامه داد: همین موضوعات که اشاره کردم، کافی‌ست که من احساس کنم، با اینکه در ۱۱ رشته نامزد شدم، ولی لزوما همه روال، خیلی منطقی و طبیعی نبوده است. به هر حال تشخیص داوران، سلیقه آنها و مسائلی که داخل دبیرخانه جشنواره فجر و هیئات داوران وجود دارد، همه این موارد سبب می‌شود که نامزدی‌ها ترکیبی پیدا کنند. به همین دلیل برای جایزه نه خوشحال و نه ناراحت می‌شوم.

وی در پایان درباره تجربه جدید خود گفت: من نمی‌دانم که قصه بعدی چه چیزی خواهد بود ولی به هر حال یک سری از موارد در زمان فیلمسازی از ناخودآگاه ما می‌آید. به این ترتیب ممکن است در ادامه هم به همین صورت راه را ادامه دهیم. اما هنوز برای ساخت فیلم تازه تصمیم قطعی نگرفتم و هیچ چیز آن مشخص نیست.