خبرگزاری کار ایران

نمایشگاهی در قدیمی‌ترین بیمارستان روان‌پزشکی جهان؛

هنرمندان روان‌پریش چه می‌بینند و چگونه طراحی می‌کنند؟

هنرمندان روان‌پریش چه می‌بینند و چگونه طراحی می‌کنند؟

نمایشگاه «Kindred»/ «کایندرد» در موزه «Bethlem Museum of the Mind» واقع در قدیمی‌ترین بیمارستان روان‌پزشکی جهان در جنوب‌ شرق لندن برگزار می‌شود.

به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از گاردین، با هدف بررسی سلامت روان و پیوندهای اجتماعی، نمایشگاهی در لندن برگزار می‌شود. مکان برگزاری این رویداد قدیمی‌ترین بیمارستان روان‌پزشکی جهان است که در لندن واقع شده است.

در این رویداد،  مجموعه‌ای از آثار هنری با محوریت سلامت روان به بررسی پیوندهای اجتماعی در دوران تنش‌زده امروز می‌پردازد.    این آثار تصاویری از  اتاق‌های خالی جلسات گروهی و یک بوم رنگارنگ مملو از کاریکاتورها، تا طرحی از نوزادی که با طنابی شبیه بند ناف به یک غریبه متصل شده را شامل می‌شوند. در رابطه با برگزاری چنین رویدادهایی، هنرمندان از دیرباز از تجربه‌های شخصی‌شان در زمینه اختلالات روانی الهام گرفته‌اند و این رویه قبلا وجود داشته و اتفاقی جدید نیست.

هنرمندان روان‌پریش چه می‌بینند و چگونه طراحی می‌کنند؟

بنجی رید، «بابا را در آغوش بگیر»، ۲۰۱۶، یکی از آثار هنری به نمایش گذاشته شده در نمایشگاه آینده موزه ذهن بتلم، «خویشاوندی».

نمایشگاه «کایندرد» (Kindred) که در موزه «Bethlem Museum of the Mind» واقع در قدیمی‌ترین بیمارستان روان‌پزشکی جهان در جنوب‌شرق لندن برگزار می‌شود تا قدرت جوامع انسانی را، در ایجاد احساس آرامش یا احساس انزوا بررسی می‌کند. 

بازتاب تجربه‌های فردی در آثار هنری

تابلوی «Morning Group» اثر شارلوت جانسون واهل، مادر بوریس جانسون، که در دوران بستری بودن در بیمارستان «مودزلی» نقاشی شده، هراس او از جلسات گروه‌درمانی را نشان می‌دهد.

سه اثر دیگر از هنرمند معاصر «ماد» مسیر او از بی‌اعتمادی اولیه تا روند بهبودی از طریق درمان را روایت می‌کنند. 

عکس‌های گرت مک‌کانل از اتاق‌های خالی، فضاهایی را ثبت کرده‌اند که در انتظار‌ هستند؛ تا با جلسات درمانی پر شده و دگرگون شوند. 

هنرمندان روان‌پریش چه می‌بینند و چگونه طراحی می‌کنند؟

شارلوت جانسون وال، گروه مورنینگ، ۱۹۷۴. عکس: شارلوت جانسون-وال/ موزه ذهن بتلم

پشت‌صحنه شکل‌گیری یک نمایشگاه

ربکا ریبون (مسئول نمایشگاه‌های موزه)، در اینباره می‌گوید: این نمایشگاه نتیجه چالشی است که در بخش موزه‌ها برای کمک به انسجام اجتماعی و عدالت اجتماعی در زمانی مطرح شد که جامعه و سیاست در وضعیت قطبی‌شده، قرار دارد. فکر کردیم موضوع جالبی است که بررسی کنیم چگونه این وضعیت به سلامت روان و روند درمان روانی مرتبط می‌شود. جامعه گاهی می‌تواند باعث شود فرد احساس تنهایی کند، یا برعکس، باعث شود حس کند بخشی مهم از یک جمع است.

نام نمایشگاه «Kindred» به معنای «هم‌خویش» یا «هم‌پیوند»، برای بازتاب جنبه مثبت ایجاد ارتباط با دیگران انتخاب شده است. آنچه این رویداد را نسبت به اتفاقات مشابه متفاوت می‌کند، بررسی جنبه‌های منفی گروه‌ها نیز هست، که در قالب آثاری به تصویر کشیده شده است.

مسئول نمایشگاه‌های موزه  می‌گوید: سلامت روان یک سفر است، نه یک مسیر دو طرفه. مهم است که هر فرد راهی را که برایش کارآمد است، پیدا کند! چراکه در این زمینه حالت دیگری وجود ندارد. 

هنرمندان روان‌پریش چه می‌بینند و چگونه طراحی می‌کنند؟

گرت مک‌کانل، انجمن جهانی فورث، نیویورک، ۲۰۰۵، از مجموعه‌ای از عکس‌های اتاق‌های جلسات جامعه. عکس: گرت مک‌کانل/ سوریکا

بازنمایی تجربه درمان

ریبون درباره اثر جانسون واهل می‌گوید:  این اثر کاملاً بازتاب تجربه‌ای منفی از گروه‌ درمانی است. او به‌شدت از این جلسات هراسان بود و آنها را بسیار مداخله‌گرانه و حتی بی‌ثمر می‌دید. بر همین اساس جانسون واهل، خود را با موهای قرمز نقاشی کرده و چهره‌ای وحشت‌زده و تقریباً شبح‌گون  را از خود به تصویر کشیده است.

مک‌کانل که عکس‌هایش اتاق‌های پیش از حضور اجتماع را نشان می‌دهد، می‌گوید: نخستین جلسه‌ام در انجمن معتادان گمنام را در سال ۱۹۹۹ در خانه «Wickham Park»/ «واحد سم‌زدایی سابق بیمارستان»، گذرانده‌ام. آن اتاق نیز شبیه همان فضایی است که حال در آن به سر می‌بریم. صندلی‌های پلاستیکی شکسته، کف‌پوش‌ها، مدل نورپردازی به همان شکل هستند. البته بعدا فهمیدم آن فضا در راستای برگزاری جلسات، تحت تاثیر نیرو و انرژی مثبت افراد، موقتا دگرگون شده بود.

«ماد» یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در نمایشگاه که تجربه زیسته اختلال شخصیت مرزی و روان‌پریشی دارد نیز می‌گوید: من عمیقاً به مزایای شفابخش حمایت از سوی جامعه‌ای باور دارم که درک می‌کند و تجربه‌ای مشابه داشته است. اگر دیگران در این مسیر کمکم نکرده بودند، امروز در مسیر بهبودی نبودم.» 

آثار دیگر نمایشگاه

آثار دیگر نمایشگاه عبارتند از: تابلوی بزرگ «The Group» اثر چارلز لوینز، هنرمند و هنر درمانگر. اثری با عنوان «پیچیده» محصول سال  ۱۹۸۶، از دیوید چیک. عکس «Holding on to Daddy» اثر بنجی رید محصول سال ۲۰۱۶  که برنده جایزه عکاسی «Wellcome Trust» در بخش سلامت روان شد و سرامیک‌های پررنگ‌ و بوی شیلیاییِ بیبی هررا، هنرمند و زندانی سابق که مدتی در «بثلهم» تحت درمان بوده است. 

هنرمندان روان‌پریش چه می‌بینند و چگونه طراحی می‌کنند؟

پایان گروه‌درمانی/ عکس: موزه ذهن بتلم

پیوند جامعه و سلامت روان

کالین گیل، مدیر موزه «Bethlem Museum of the Mind» می‌گوید: در روزگار فعلی انسجام اجتماعی به مقوله‌ای دست نیافتنی تبدیل شده است.  در هنگام چالش‌های سلامت روان، آسیب‌پذیری جامعه به شدت احساس می‌شود و هنرمندانی که آثارشان در مجموعه‌های موزه حضور دارد، این موضوع را با دیدگاه‌های متنوع خود بازتاب می‌دهند. گویی آنها می‌گویند؛  «به حرفم گوش کن»، «با من حرف بزن»، «مرا درک کن» و تنها کاری که می‌کنی این باشد که به من دارو ندهی!

زمان برگزاری نمایشگاه «Kindred»  از ۱۶ ژانویه تا ۲۷ ژوئن ۲۰۲۶ در «Bethlem Museum of the Mind» خواهد بود.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز