در میان ویرانی و باران، مردم به کارهای روزمره مشغولند؛
تراژدی عکاس ساکن غزه از این روزهای جنگزدگان+عکسها

دو سال آوارگی و ویرانی
اِناس تنتش تا پیش از آغاز جنگ در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، هرگز به عکاسی فکر نکرده بود. او در آستانه پایان دبیرستان بود و مانند پدرش – مربی محبوب و شناختهشده شنا در منطقه – به آموزش شنا به کودکان در شهر زادگاهش بیتلاحیا مشغول بود. اما جنگ مسیر زندگی او را تغییر داد.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از «گاردین»، اِناس تنتش یکی از عکاسان خبری است که در جنگ چندصد روزه غزه حضور داشته و به صورت میدانی شاهد قتل عام شهروندان و شهادت مسلمانان بیگناه بوده است.
خبرنگار «گاردین» پس از توقف جنگ در غزه گزارشی از عملکرد این عکاس و آثارش در این رسانه منتشر کرده است.
ملک تنتش و پدرش، امجد، در ویرانههای خانهشان در بیت لاهیا واقع در شمال غزه/ عکس اِناس تنتش
با خواندن این گزارش و دیدن عکسهای تنتش درخواهیم یافت که جنگ در ظاهر متوقف شده و با وجود شادیهای بازگشت غزهایها ویرانیها همچنان باقی است. او نوشته است: عکاسی اِناس تنتش نهتنها ناامنی مردم غزه را به تصویر میکشد، بلکه لحظات اندکی از عادی بودن و ارتباط انسانی را نیز ثبت کرده است.
ویرانی بیوقفه در برابر چشمان جهان
در دو سال گذشته، جهان شاهد یکی از شدیدترین حملات به غیرنظامیان در تاریخ معاصر بوده است؛ حملهای که جامعه جهانی یا نخواست یا نتوانست جلوی آن را بگیرد. در این مدت بیش از ۶۶ هزار و ۲۰۰ نفر کشته و نزدیک به ۱۶۹ هزار نفر زخمی شدهاند؛ یعنی تقریباً از هر ده فلسطینی در غزه، یک نفر قربانی مستقیم این حملات بوده است.
پس از آن که ارتش اسرائیل مسجدی را ویران کرد و بر دیوار آن عبارتی به زبان عبری نوشت، یکی از اهالی غزه بر گنبد آن نوشت: «قول میدهیم آن را دوباره بسازیم.»/غزه ۲۴ فوریه ۲۰۲۵/عکاس: اِناس تانْتِش
اسرائیل هدف خود را نابودی حماس اعلام کرده، اما بیش از ۸۰ درصد تلفات این جنگ، غیرنظامیان بودهاند. بر اساس گزارش کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، اقدامات اسرائیل در غزه جنایت نسلکشی محسوب میشود.
مردم در خانیونس پس از آنکه چادرهای پیشینشان در اثر بالا آمدن آب از بین رفت ، در انتظار دریافت چادرهای جدید هستند/ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴/ عکاس: اِناس تنتِش
گرسنگی، آوارگی و سرزمین غیرقابل سکونت
بازماندگان این فاجعه با قحطی طولانیمدت روبهرو شدهاند؛ نتیجه سیاست آگاهانه اسرائیل در قطع کامل منابع غذایی. بخش عمدهای از نوار غزه دیگر قابل زندگی نیست. طبق پژوهشی از دانشگاه عبری اورشلیم، حدود ۷۰ درصد ساختمانهای غزه آسیب شدید دیدهاند؛ اما این آمارها، چهره انسانی رنج را نشان نمیدهد. بنا به همین دلایل ، اِناس تنتش با دوربین خود روایتگر معنای واقعی این ارقام شده است: اینکه چگونه خانه و جامعهای در برابر چشم انسان فرو میپاشد.
زندگی در میان ویرانیهای اردوگاه جبالیا ادامه دارد/ فوریه ۲۰۲۵/ عکاس: اِناس تنتش
تولد یک عکاس از میانه ویرانهها
اِناس تنتش پیش از آغاز جنگ در هفتم ماه اکتبر ۲۰۲۳، هرگز به عکاسی فکر نکرده بود. او در حال اتمام تحصیلات دبیرستان بود و مانند پدرش (مربی محبوب و شناختهشده شنا در منطقه) به آموزش شنا به کودکان در شهر زادگاهش بیتلاحیا مشغول بود. اما با تشدید بمباران و کشته یا فراری شدن خبرنگاران، خواهر بزرگترش ملک شروع به نوشتن برای روزنامه گاردین و چند رسانه اروپایی کرد. در بهار ۲۰۲۴، اِناس نیز با یک گوشی سامسونگ و چند راهنمایی ساده از پدرش، عکاسی از ویرانیهای اطراف را آغاز کرد.
کودکان در بیتحنون به دنبال آب آشامیدنی میگردند/ ۳ فوریه ۲۰۲۵/ عکاس: اِناس تنتش
خواهر و دیگر اعضای خانواده اِناس تنتش/ عکاس: اِناس تنتش
ثبت مردمی که آواره سرزمین خود شدند
عکسهای اِناس تنتش طی هجده ماه، مردمی را نشان میدهد که به کوچنشینان سرزمین خود تبدیل شدهاند.
در غزه از میان هر ده نفر، نه نفر به دلیل بمباران یا دستور تخلیه، مجبور به ترک خانههایشان شدهاند. خانواده تنتش نیز مانند دیگران، چندینبار همه دارایی خود را جمع کردند و از خانهای به خانه دیگر رفتند؛ یعنی هر بار که محل سکونتشان زیر آتش قرار میگرفت آنها عزم رفتن به جای جدیدی میکردند. این تکرار بارها رخ داده است تا آنجا که او خانوادهاش تا به امروز یازده بار جابجا شدهاند.آنها اکنون در بیغولهای کوچک زندگی میکنند. این مکان دوام زیادی ندارد؛ چرا که از چوب و پارچه پلاستیک ساخته شده است.
بیماری در دیر البلح تحت عمل جراحی قرار دارد/ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴/ عکاس: اِناس تانْتِش
زندگی در ناامنی و فروپاشی
تصاویر تنتش، بیثباتی و شکنندگی زندگی روزمره مردم غزه را به نمایش میگذارد؛ مردمی که در شهری ویران سرگردانند. اما در قاب نگاه او، بقا تنها یافتن غذا یا پناهگاه نیست؛ بلکه یافتن لحظاتی از عادی بودن و پیوندهای انسانی است. صرف غذا با خانواده، بازی کودکان یا گربهای که با غروری غیرقابلباور در میان خرابهها قدم میزند، تنها برخی از آثار تنتش است.
سوءظن، بازداشت و خطر مداوم
هر آنچه گفته شد همه مصائب اِناس تنتش نیست؛ چراکه همواره از چند جهت مورد فشار بوده است. او در حین کار بارها با بدگمانی و اهانت مردم روبرو شده! برخی رهگذران تصور میکردند او برای جمعآوری کمک مالی تصاویر رنج دیگران را بدون اجازه منتشر میکند. او حتی یکبار توسط نیروهای حماس بازداشت و پس از چند پرسش آزاد شد.
در جریان جنگ، تنتش اعصابی فولادین پیدا کرده است. در یکی از مأموریتها، در اتاق جراحی کوچک بیمارستانی نیمهویران حضور یافته تا از عمل جراحی مردی با زخم عفونی شکم عکاسی کند؛ به شرطی که در طول عمل، ابزارهای جراحی و گاز استریل را به جراح بدهد. یا مثلا، وقتی کافهای ساحلی در نزدیکی خانه موقتشان در غزه هدف گلولهباران قرار گرفت، او صحنههای پس از حمله را ثبت کرد؛ تصاویری آنقدر دردناک که قابل انتشار نبودند.
دختری از داخل چادرش در خانیونس به بیرون مینگرد/ ۲۳ مه ۲۰۲۴/ عکاس: اِناس تانْتِش
مرگِ روزمره و تهدید همیشگی
تنتش مانند همه فلسطینیهای غزه، به مرگ عادت کرده است. او میگوید: « حالا دیگر مرگ بخشی از روزمره است. مردم به اتفاقات بسیار وحشتناکی روبرو میشوند اما با این حال، فقط ادامه میدهند.»
بندر غزه خطرناکترین منطقه در جنگ
تا امروز ۲۴۸ خبرنگار در غزه کشته شدهاند و شواهد نشان میدهد خبرنگاران هدف مستقیم حملات هستند. تنتش یاد گرفته است با ترس زندگی کند و با احتیاط حرکت کند. او میگوید: همیشه یک چشمش به آسمان است تا پهپادهای مرگبار را رصد کند.
وی به «گاردین» گفت: خطرناکترین محل کار من، بندر غزه بوده است؛ جایی که قایقهای گشتی اسرائیل بارها ساحل را با تیر بار هدف قرار دادهاند.
غروب آفتاب بر فراز ویرانههای بیتالاحیا/ ۳ فوریه ۲۰۲۵/عکاس: اِناس تنتِش
بازگشت به خانهای که دیگر وجود ندارد
در اوایل سال جاری، خانواده اِناس به بیتلاحیا بازگشتند. تنتش و خواهرش سعی کردند خانه خانوادگیشان را میان ویرانهها بیابند، اما نتوانستند تا اینکه همسایهای آنها را راهنمایی کرد. او میگوید همه خیابانها مسطح و شبیه یکدیگر هستند و نمیتوان در این ویرانهها آدرسی را پیدا کرد. مرگ کل مناطق و محلههای غزه را شبیه هم کرده است.
در نهایت او و خواهرش توانستند برای عکاسی از چشمانداز ویرانی، از معدود ساختمانهای چندطبقه باقیمانده بالا بروند؛ در حالی که خطر تیراندازان اسرائیلی هم آنها را تهدید میکرده اما جان سالم به در بردهاند.
ملک اَ. تنتش خواهر اِناس/ او و اِناس مسیر دشواری را تا خبرنگار و عکاس شدن پیمودهاند/ عکاس: اِناس تانْتِش
او در بخش پایانی صحبتهایش بیان کرد: «عکسهایی که از خانه خودم گرفتم، سختترین عکسهایی بود که در عمرم گرفتهام.»
عکس اصلی این گزارش توسط اِناس تنتش ثبت شده و در توضیح آن آمده است: در میان ویرانی و باران، مردم در جبلیه به کارهای روزمره خود مشغول هستند، به تاریخ ۱۱ فوریه ۲۰۲۵.