یک تهیهکننده تئاتر مطرح کرد؛
فعالیت در عرصه تئاتر یک رسالت فرهنگی است/ «سیمرغنامه» به تقویت هویت ایرانی-اسلامی نسلهای جدید کمک میکند

تهیهکننده نمایش «سیمرغنامه» طی گفتگو با ایلنا، حضور در عرصه تئاتر را کاری دلی و از روی عشق و علاقه دانست که فاقد برگشت اقتصادی و سود مالی است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بدون شک هر چه جامعه بیشتر و بیشتر با چالشهای اقتصادی مواجه شود، فرهنگ و هنر در خطر بیشتری قرار میگیرند؛ چرا که سینما، تئاتر، کنسرت و دیگر امور فرهنگی برای خانوادههای در اولویت اول نیستند. معمولا اینگونه است که ارتزاق روزانه و تامین نیازهای اولیه زندگی بنا به دلایلی چون گرانی روزانه اقلام ضروری و دیگر موارد دشوارتر از آن است که سرپرستهای خانوار به اولویتهای بعدی چون هنر و فرهنگ هزینه کنند. لذا هرچه بر مشکلات روزانه عامه مردم افزوده شود بازار اقتصادی هنرهای مختلف دچار بحرانهای بیشتر خواهد شد.
در این روند هنرمند به تنهایی نمیتواند یک فیلم بسازد یا یک تئاتر حتی معمولی را روی صحنه ببرد. اینجاست که وجود تهیهکننده اهمیت پیدا میکند. مطمئنا در شرایط دشوار و در میانه رکود بازار هنرها، تهیهکنندگان نیز با ریسک کمتری به تولید و ارائه آثار فرهنگی خواهند پرداخت. معمولا تئاتر برای تهیهکنندگان حرفهای گزینه آخر است و در نهایت صرف بودجه برای یک نمایش به خودی خود جسارتی درخور میخواهد زیرا به احتمال خیلی زیاد بازگشت مالی وجود ندارد چه رسد به سودی حتی اندک. در چنین شرایطی تهیهکننده باید عشق و علاقه نسبت به تئاتر در دل داشته باشد که پا به میدان مبهم و پر خطر این هنر بگذارد.
رضا فتحالهیپور سالها در سینما و سریالسازی فعالیت داشته، او در اواخر تیرماه امسال نمایش «سیمرغنامه» را به نویسندگی، کارگردانی و آهنگسازی مریم شریفزاده را در سالن اصلی فرهنگسرای نیاوران روی صحنه برده است. این نمایش که برداشتی از اثر عرفانی عطار نیشابوری محسوب میشود، تا روز دوشنبه سیام تیرماه روی صحنه است.
تلاش برای تقویت جریان فرهنگ و هنر نمایشی کشور
فتحالهیپور در گفتگو با ایلنا گفت: فعالیت در عرصهی تئاتر، پیش از آنکه یک فعالیت صرفاً هنری یا اقتصادی باشد، یک رسالت فرهنگی است. دغدغهی اصلی ما در ورود به این حوزه، نه صرفاً تولید یک اثر نمایشی، بلکه تلاش برای تقویت جریان فرهنگ و هنر نمایشی در کشور است.
او در ادامه بیان کرد: واقعیت این است که وضعیت اقتصادی امروز، شرایط را برای سرمایهگذاری در حوزه تئاتر سخت کرده است. درآمدزایی از تئاتر در بسیاری از موارد ممکن نیست و به همین دلیل تهیهکنندگان، بهخصوص در بخش خصوصی، کمتر به این حوزه ورود میکنند.
ورود به عرصه تئاتر با دید اقتصادی یعنی موانع بسیار
فتحالهیپور درباره وضعیت حال حاضر تئاتر نیز بیان کرد: تئاتر امروز، بیش از هر چیز به عشق، علاقه و دغدغهی فرهنگی افراد متکی است. اگر کسی بخواهد صرفاً با دید اقتصادی به تئاتر وارد شود، با موانع زیادی روبهرو خواهد شد.
او در بخش دیگری از صحبتهایش به مشکلات اداری در پروسه تولید و اجرای یک اثر نمایشی پرداخت.
وی گفت: علاوه بر مسائل مالی، پیچیدگیهای اداری آن نیز چالشی جدی برای گروههای نمایشی به شمار میآید. حمایتهای واقعی از سوی نهادهایی مانند وزارت ارشاد میتواند در این مسیر تعیینکننده باشد؛ به ویژه با تخصیص سالنهای رایگان یا کاهش هزینههای جانبی برای گروههای مستقل.
هنر زنده با ریسکهای فراوان مواجه است
فتحالهیپور در ادامه گفت: تئاتر یک هنر زنده است و طبیعتاً با ریسکهای فراوانی مواجه است؛ از زمانبندی دقیق اجرا گرفته تا فروش بلیت و شرایط پیشبینینشده اجتماعی و سیاسی.
این تهیهکننده درباره چاشهای اجرای نمایش «سیمرغنامه» نیز گفت: همانطور که در پروژه اخیر ما نیز پیش آمد، برنامهریزی برای اجرا در اوایل تیرماه، به دلیل شرایط خاص کشور متوقف شد و این توقف، با وجود آمادگی کامل گروه و صرف هزینههای سنگین، خساراتی به همراه داشت. این تجربه، نشاندهندهی شکنندگی برنامهریزی در تئاتر و نیاز به پشتیبانی مؤثر از آن است.
او اذعان داشت: اما درباره پروژه «سیمرغنامه» که با همکاری سرکار خانم مریم شریفزاده، کارگردان اثر، در حال اجراست، باید بگویم که این نمایش بر گرفته از یکی از غنیترین منابع ادبیات کلاسیک ایران یعنی «منطقالطیر» عطار نیشابوری است. داستان هفتخوان سیمرغ، نه تنها ظرفیت نمایشی بالایی دارد، بلکه میتواند به تقویت هویت ایرانی-اسلامی، به ویژه برای نسلهای جدید، کمک کند.
حمایت یونسکو نقطه امید برای اجراهای برونمرزی
او گفت: حمایت کمیسیون ملی یونسکو از این پروژه، در آغاز راه، نقطه امیدی برای ماست؛ چرا که به نظر میرسد این نخستینبار است که چنین پروژهای با این مضمون مورد حمایت این نهاد قرار میگیرد.
فتحالهیپور گفتههای خود را اینگونه کامل کرد: باور داریم که با تکیه بر اصالت فرهنگ ایرانی و ظرفیتهای هنری گروه، «سیمرغنامه» میتواند در آینده در خارج از کشور نیز روی صحنه بدرخشد و مورد استقبال مخاطبان جهانی قرار گیرد؛ درست همانطور که آثار سینمایی ما در جشنوارههای بینالمللی حضور پیدا میکنند.
تئاتر، موسیقی، سینما و هنرهای تجسمی مکمل یکدیگرند
رضا فتحالهیپور درباره فعالیتهای این روزهایش، گفت: هرچند بخش عمدهای از فعالیت من در سالهای اخیر در حوزه سینما و سریال بوده، اما همواره تئاتر را به عنوان ریشهی زندهی هنر نمایشی در نظر داشتهام. در حال حاضر نیز پروژههای تصویری من در مرحله تولید و پخش هستند، اما امیدوارم با حمایت بیشتر از تئاتر، شاهد شکوفایی دوباره آن در کشور باشیم.
او در پایان بیان کرد: تئاتر، موسیقی، سینما و هنرهای تجسمی، همه مکمل یکدیگرند و با هم میتوانند آیندهای روشنتر برای فرهنگ و هنر ایران رقم بزنند.