کشف «خانه مردگان» در قونیه!

به‌گزارش خبرنگار ایلنا،  چاتال هویوک یک شهر باستانی متعلق به دوره‌های نوسنگی و مس‌سنگی است که در حاشیه دشت قونیه و در نزدیکی شهر امروزی قونیه در ترکیه واقع شده است.

 این محوطه شامل چندین محوطه مرکزی است که خوشه‌های مسکونی متراکمی روی تپه‌های رسی آبرفتی که طی هزاران سال سکونت ساخته شده‌اند قرار گرفته است.

باستان‌شناسان معتقدند، چاتال هویوک به یک جامعه بزرگ و برابر‌گرا با جمعیتی بین 3 هزار تا 8 هزار نفر تبدیل شد. این سکونتگاه از خانه‌های مربع شکل خشتی تشکیل شده بود که در یک تراکم سلولی به مساحت 34 هکتار ساخته شده بودند.

آنها معتقدند، هر خانه به طور میانگین 80 سال مورد سکونت قرار می‌گرفت و سپس به‌طور سیستماتیک تخریب می‌شد. تمام اشیاء قابل حمل برداشته می‌شد و آجرهای گلی و ملات دیوارها با دقت خرد می‌شدند. سپس آجرهای خردشده برای ایجاد یک پایه محکم برای یک خانه دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفت.

باستان‌شناسان می‌گویند، با گذشت زمان این چرخه ساخت و ساز و بازسازی، تپه‌های رسی آبرفتی قابل توجهی ایجاد کرد که باستان‌شناسان در آنها هجده لایه مجزا از سکونتگاه را شناسایی کرده‌اند.

کاوش‌های اخیر که به سرپرستی دکتر آرکادیوش مارسینیاک از موسسه پیش از تاریخ دانشگاه پوزنان لهستان انجام شد، باستان‌شناسان یک بنای آیینی را در مجموعه‌ای از سازه‌ها که در اطراف یک حیاط چیده شده بودند شناسایی کردند.

به‌گفته آرکادیوش مارسینیاک سرپرست هیات باستان‌شناسی، برخلاف خانه‌های معمول در چاتال هویوک، به‌نظر می‌رسد ساختمان این مجموعه هیچ لایه‌ مسکونی ندارد. به همین دلیل است که باستان‌شناسان آن را خانه‌ مردگان می‌نامند.

همچنین باستان‌شناسان زیر کف این خانه‌ها، بقایای اجساد 20 نفر را که با دقت تدفین شده‌ بودند یافتند. شواهد نشان می‌دهد که این افراد احتمالا در جای دیگری فوت کرده‌اند و سپس با تشریفات خاصی برای دفن به این سازه‌ منتقل شده‌اند.

این رسم به نقشه ساختمان به عنوان یک فضای تدفینی به جای یک محل سکونت اشاره دارد و بینش‌های جدیدی را در مورد سنت‌های تدفین نوسنگی ارائه می‌دهد.