از نامش نپرسید و آبش دهید

به گزارش ایلنا، علی ربیعی در سالرروز تاسوعای حسینی در یادداشتی با عنوان "از نامش نپرسید و آبش دهید"، نوشت: 

در شب نهم ماه محرّم در مراسم عزاداری امام حسین(ع) که با رعایت پروتکلهای بهداشتی در محوطه باز در خانه کارگر تهران برگزار شد، دقایقی چند سخن گفتم:

در این چهارده قرن مراسم‌هایی که برای امام حسین(ع) دایر است نه طبقه می‌شناسد نه قوم و مذهب و نه جنسیت و سن و نژاد. اما اقشار زحمتکش، کارگران و آنانی که کار جان می‌کنند حضورشان در عزای امام مظلوم (ع) جانانه‌تر است.

 زحمت‌کشان و کارگران در طول تاریخ همواره از زندگی پررنج خود با تلاش و زحمت‌کشی به تاسی از امام حسین (ع) برای زیست بهتر و کاستن از رنج جامعه تلاش کرده اند. کارگری که برای گذران معیشت و زندگی بهتر خانواده خود تلاش می کند نزد خداوند مأجور است. 

کارگران در کنار مشهور بودنشان به زحمت و تلاش، در همه دوران ها جزو وفادارترین افراد به نهضت  و مرام حسینی بوده‌اند. 

هر بار که در مقتل خوانی ها احوالات و سیره امام حسین(ع) را مرور می کنیم، پر از درس و آموزه های جدید است که می‌توان آن درس ها را در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی به کار گرفت.

در کنار شما، یک نکته از فلسفه نهضت حسین(ع) و مکتب  عاشورا را مرور می‌کنم.

نخست اینکه نهضت عاشورا، یک نهضت فرامرزی و در برگیرنده حیات اجتماعی و سیاسی برای همه مکانها و زمانهاست.

شیفتگی ها به امام(ع) از مرزهای جغرافیایی شیعه فراتر رفته و اهل سنت و پیروان ادیان دیگر نیز اردات و محبت خود را به ایشان ابراز می‌دارند. 

جهاد حسین(ع) در مقابل سنت‌های اموی بود. رسوم، عادات اموی، اساس و فلسفه‌ی دین خدا را با ابزار زور و سلطه به انحراف می‌کشاند.

در واقع قیام حسین(ع) قیام علیه یک انحراف بزرگ و احیای سنت‌های الهی بود.

عده‌ای دگم اندیش با مشربهای مختلف در تلاش هستند تا این نهضت را محدود به یک عده‌ معدود کنند. در صورتی که حتی ادیان دیگر و مارکسیست‌ها به این آموزه‌ها احترام می گذاشتند.

دوم اینکه این نهضت، نهضتی انسانی و برای همه انسانها در همه جای دنیاست. یکی از آموزه‌های انسانی این نهضت، قایل بودن اختیار برای همه انسانهاست.

در شب عاشورا امام حسین(ع) برای همه یارانش و نزدیکانش اختیار عمل و آزادی داد که بتوانند شهادت در راه خدا و یا بازگشت به زندگی مادی را انتخاب کنند.

 گوهره ای که خداوند به انسان‌ها داده، گوهره آزادی و حق انتخاب است. از این وجه انسانی است که همه افراد در ادیان و سرزمین‌ها و مشتری‌های فکری آزادی‌خواه نگاهشان به ماجرای کربلا، نگاه احیای انسانیت است‌. ظلم نپذیرفتن و ظلم نکردن، عدالت، آزادی و  جوانمردی از مهم‌ترین آموزه‌های مکتب عاشوراست.

سومین نکته بحث اخلاق در ماجرای عاشوراست.

یکی دیگر از ویژگی های نهضت حسینی، اخلاق مداری است. اما متاسفانه در این روزها که مردم در هیات ها و مراسم های عزاداری جمع می شوند به این ویژگی نهضت حسینی کمتر پرداخته می شود. اخلاق، گوهر نابی است که این روزها به مرور بیشتر آن نیاز داریم. متاسفانه بداخلاقی‌هایی که به نام دین و مذهب، به تفکر ناب ضربه وارد کرده است فراموش شده و چه خوب است که آن گوهر ناب در ماجرای حسینی یادآوری شود. 

نکته‌ اخلاقی مهمی در انگیزه مراسم طشت‌گذاری نهفته است و آن این معنا بود که آب حق طبیعی هر انسانی است و کسی حق ندارد طرف مقابلش را به هر قیمتی و با شیوه های غیرانسانی مغلوب کند. حسین(ع) در این روز این حق را نهادینه کرد و سپاه مقابل را سیراب کرد اما آنها چند روز بعد آب را از فرزندان و یاران او دریغ کردند.

آن روز حسین(ع) نپرسید آب برای چه کسی؟ او دشمنش را هم سیراب می‌کند. 

حسین(ع) از نام و مرام‌شان نپرسید و گفت آبشان دهید.

همچنین ماجرای مسلم در خانه هانی و تیغ نکشیدن مسلم از پشت‌سر، سرشار از نکته‌های ناب اخلاقی است. در کدام آیین، چنین کنش و رفتاری می‌شود سراغ گرفت؟ 

حتی زمانیکه شمر هم خواهان عباس (ع) و برادرانش بود و آنها امتناع می‌کردند، حسین(ع) پاسخ دادن و شنیدن صحبت را توصیه کرد.به نظر من این توصیه حاوی درسهای بزرگ اخلاقی است هرچند که شمر از عباس بن علی شنید که من فرزند فاطمه(س) را رها نمی‌کنم و برادرش را با نسبت مادری خطاب کرد و پاسخ دندان‌شکنی به شمر داد. این هم وجه اخلاقی بزرگ دیگری است.

من هرسال در جمع کارگران و بازنشستگان در خانه خودشان همراه با اشکی از عشق و دل، مرور می کنم آموزه‌ها و درسهای نهضت حسین(ع) را.

بدون تردید، معروف و منکرهای دوران ما عدالت، فقر و فساد اقتصادی نسبتی با زندگی کارگران دارند. 

امیدوارم به حرمت خون حسین(ع) خداوند جامعه ما را در پناه لطف خود به سوی آرامش رهنمون سازد و همگان را برای غلبه بر مسایل و مشکلات یاری کند.