علی ربیعی در آیین اختتامیه چهارمین نمایشگاه هنری "ریشههای مانا" از نقش مهم و موثر مادران افراد دارای معلولیت گفت و روز زن را فرصتی برای واکاوی مشکلات این دسته از زنان ایران دانست.
دستیار اجتماعی رییس جمهور با بیان اینکه اقتصاد دیجیتال یکی از مؤثرترین ابزارهای فقرزدایی پایدار است، گفت: امروز تولیدات زنان روستایی بلوچ به کمک پلتفرمهای دیجیتال در فرانسه و کشورهای دیگر فروخته میشود.
دستیار اجتماعی رئیس جمهور با تاکید بر اینکه رژیم صهیونسیتی پیشینهای چندین ساله از روایتهای دروغ را پشتوانه این تجاوز و این جنگ قرار دادند، گفت: دشمنان با دروغ گفتند در این جنگ میخواهیم یک رژیم را ساقط کنیم اما تاریخ نشان میدهد که نه چنگیز مغول برای عوض کردن رژیم آمده بود و نه اسکندر و هر که آمد ایران را سوزاند و ویران کرد.
دستیار اجتماعی رئیسجمهور گفت: انسجام اجتماعی، دیواره حفاظت از وطن است.
دستیار اجتماعی رئیس جمهور در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:«فرسایشِ اعتماد، خطرناکتر از شاخصهای اقتصادی است.»
در ادامه سمینار «آینده تهران؛ چالشها و چشماندازهای زیستپذیری و پایداری» که به همت انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات و اتاق بازرگانی تهران و با همکاری مؤسسه کار و تأمین اجتماعی برگزار شد، دکتر علی ربیعی، دستیار اجتماعی رییسجمهور و رییس انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، با اشاره به ماهیت جنگهای نوین تأکید کرد که جنگ اخیر، تنها جنگی بود که نه از مرزها، بلکه از تهران آغاز شد و هدف مستقیم آن مردم بودند.
رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران گفت: هیچ اقتصادی، حتی در مقیاس ملی نمیتواند در شهری ناپایدار و ناعادلانه رشد کند.
دستیار ویژه رییس جمهور با تأکید بر اینکه توسعه اجتماعی پیشنیاز هر گونه توسعه اقتصادی و سیاسی است، تعاون را فراتر از یک شرکت اقتصادی دانست و گفت: تعاون نه یک مفهوم سنتی، بلکه دارویی برای جامعه مدرن و پناهگاهی برای افراد در برابر نابرابریها و فشارهای ناشی از تحریم است.
دستیار اجتماعی رئیس جمهور گفت: به باور من، نخستین وظیفه ما این است که بفهمیم چه شد و چه عاملی موجب انصراف متجاوزان گردید. آیا موشکها باعث انصراف شدند؟ که بیتردید در توازن وحشت موشک ها نقش داشتند، اما آن عنصر اجتماعی کدام بود که کار را ناتمام گذاشت؟ اینجاست که به «قدرت معنایی ایران» بازمیگردیم. نباید این قدرت را مصادره کنیم، نباید آن را به فراموشی بسپاریم و نباید اجازه دهیم جامعه به «تنظیمات کارخانهای» بازگردد. من نگران این سه رخ داد پشت هم هستم.
