هنرمندان غزه، از آوریل ۲۰۲۴، در راستای یک پروژه بزرگ و جدی گردهم آمدند تا به واسطه برگزاری یک دو سالانه رسمی از راه هنر، تمهیداتی را برای مقاومت در مقابل نسل‌کشی اسرائیل و آمریکا، پیدا کنند.
حسین فیض‌آبادی خوشنویس حضور یافته در دوسالانه شارجه درباره اهمیت خوشنویسی در میان کشورها همسایه می‌گوید: امروزه کشورهای ترکیه و همسایه‌های عرب ما با برنامه‌ریزی مدون و کار پیوسته به پیشرفت‌های بسیاری در زمینه هنرهای مختلف رسیده‌اند.
سومین دوره بینال نقاشی «دانه‌های خاک سرزمین من» بالغ بر هزار و سیصد اثر از کودکان و نوجوانان برگزار می‌شود.
مرضیه تاجی‌زادگان می‌گوید: عرف جهانی ایجاب می‌کند که بستر کار کارتونیست‌ها و کاریکاتوریست‌ها رسانه‌ها باشند، اما شاید کج سلیقگی‌ها، محافظه‌کاری‌ها و عافیت‌طلبی تعدادی از رسانه‌ها و دخالت‌های بی‌جا و غیرتخصصی در امر سفارش آثار از رغبت هنرمندان برای همکاری با ایشان کاسته است.
مریم باقرخانی که از مشکل کم بینایی رنج می‌برد، می‌گوید: طی دوران تحصیل در دانشگاه درس‌هایی را پاس کرده‌ام که جزییات بسیار داشته‌اند. به طور مثال قلم‌زنی یکی از همان دروس است. قلم‌زنی طرح‌های بسیار ریزی دارد که پرداختن به آنها به دلیل ظرفت‌ها و جزییات کار راحتی نیست، اما شخصا آدمی هستم که سعی‌ام بر تلاش کردن است و به نوعی با مشکل کم بینایی‌ام کنار آمده‌ام و حتی باهم دوست شده‌ایم.
الناز ایرانپاک می‌گوید: تفکر غالب انجمن این است که به ایده و فکر خیلی بیش از تکنیک اهمیت داده می‌شود. می‌گویند یک اثر حتما باید ایده محور باشد. این تفکر در نوع خود بد نیست اما زمانی که بیش از حد به ایده و تفکر اثر اهمیت داده می‌شود، از آن سو مقوله تکنیک نادیده گرفته می‌شود.
دومین سالانه کاربردهای معناگرا در خانه هنرمندان در حال برگزاری است. این رویداد به آثار سرامیک و سفالی هنرمندان معاصر اختصاص دارد. شبنم عمانی، سرامیست و دبیر اجرایی این رویداد، درباره جزییات برگزاری این سالانه گفت: عوامل برگزاری و هیئت ارزیابی بر خلاقانه بودن آثار بسیار تاکید داشتند و تلاش‌شان این بود آثار درخوری را انتخاب کنند.
اغلب مخاطبان و خریداران تذهیب‌های ایرانی کشورهای عربی هستند، آنها آثار ایرانی را بدون امضا می‌خرند و یکی از شروط خریداران خارجی این است که هنرمندان امضای خود را بتراشند و از اثر حذف کنند. این کار نوعی سرقت و دزدی از هنر ایرانی است.
محسنی می‌گوید: در گلیم‌های منطقه خراسان موتیفی وجود دارد که نماد روشنایی است و من از آن الهام گرفته‌ام و بر همین اساس مجموعه آثارم را شکل داده‌ام. طی این برداشت و الهام فرم‌های پیله مانند گلیم‌ها را بازتولید کردم و با تکرار آنها قطعاتی هندسی حاصل شد که نمونه آن را در آثارم می‌بینید.
علی حاجی‌مرادی اثری را به هشتمین دوسالانه مجسمهسازی تهران ارائه داده که در نوع خود جالب است؛ مردی که وسط سالن راحت خوابیده. او درباره سبک و سیاق کارش می‌گوید: در طراحی دستم را قوی کردم و بسیار روی تناسبات کار کردم تا همه چیز را دقیق طراحی کنم و بسازم. طی پنج سالی که مشغول طراحی بودم کم کم از بین طراحی‌هایم که تعداشان بسیار زیاد بود، یک پوزیشن را انتخاب کردم که درنهایت همان طرحی است که شما می‌بینید.
