«در آفاق شعر کهن» نوشته دیک دیویس در بازار کتاب

به گزارش خبرنگار ایلنا، «درآفاق شعر کهن» کتابی از اشعار شاعران ایرانی، که به قلم دیک دیویس نوشته شده است، با ترجمه مطصفی حسینی در نشر مروارید منتشر شد.

دیک دیویس، استاد زبان و ادبیات فارسی در ایالات متحده آمریکا، در این اثر به تحلیل و بررسی شماری از آثار ادبی از منظر ساختارهای داستانی، تاریخی و فرهنگی پرداخته است.

  در کتاب «در آفاق شعر کهن» نویسنده بخش های خواندنی از آثار شاعران بزرگ ایرانی شامل فردوسی، فخرالدین اسعد گرگانی، خیام، حافظ، عبیدزاکانی و جهان ملک خاتون را در قالب متنی روان در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد.

کتاب دارای پنج بخش است و هر بخش از مقاله های مختلفی تشکیل شده است. بخش نخست شامل سه مقاله در مورد دیدگاه‌ها و کارنامه دیویس در باب ترجمه از شعر کلاسیک فارسی است. مقاله اول با عنوان «آرای دیک دیویس در باب ترجمه» به بررسی آرای دیک دیویس در باب ترجمه شعر کلاسیک فارسی می پردازد. مقاله دوم  «سرود باربد: دیویس به گفته دیویس» دیک دیویس نحوه آشنایی‌اش را با ادبیات کلاسیک فارسی و آثار ارزشمندی، که از فارسی به انگلیسی ترجمه کرده، روایت می‌کند. مقاله سوم «صداهای پنهان: چه کسی در ترجمه سخن می گوید؟» این مقاله خطابه پرفسور دیک دیویس در کنفرانس بوستن است.

بخش دوم کتاب شامل سه مقاله درباره‌ی فردوسی و شاهنامه است. مقاله اول «در چاه تاریک افراسیاب» نام دارد. در این مقاله از بخش حماسه و آشوب فردوسی سخن گفته می‌شود. دیویس در این بخش با نگاه غربی به داستان بیژن و منیژه می نگرد. مقاله دوم با نام «زنان شاهنامه» از حضور پررنگ زنان در شاهنامه سخن می‌گوید. مقاله سوم «گلگشتی در شاهنامه فردوسی» از سنت نقالی شاهنامه الهام گرفته است و بخش عمده ترجمه او به نثر است و در بخش‌های که داستان اوج می‌گیرد به نظم نوشته شده است.

بخش سوم در مورد اثر گرگانی نظم ویس و رامین است. دیویس این روایت را جزو جذاب‌ترین داستان‌های عاشقانه قرون وسطا می‌داند.

بخش چهارم کتاب درباره خیام صحبت می‌کند. مقاله اول با عنوان «خنیاگر نیشابوری و مترجم عزلت گزیده‌اش» که درمورد رباعیات عمر خیام با ترجمه ادوار فیتزجرالد است. مقاله دوم «درددانه‌ها: به لفظ اندک و معنی بسیار» مقدمه‌ای بر کتاب اسباب عاریتی است، این کتاب شامل ترجمه گزیده اشعار کوتاه مانند رباعی، دوبیتی و قطعاتی از قروم آغازین شعر کلاسیک پارسی است.

و بخش پایانی کتاب «سه مروارید در یک صدف» نام دارد. این بخش در مورد حافظ، عبیدزاکانی و جهان ملک خاتون و مقدمه‌ای بر کتاب صور عشق درباره حافظ و شاعران شیراز است.