شکاف جنسیتی دستمزد در سال ۲۰۲۵ میلادی بیشتر می‌شود

به گزارش ایلنا و به نقل از پایگاه سازمان جهانی کار، این سازمان در گزارشی پیرامون نابرابری مزدی زنان و مردان، به احتمال تداوم و تعمیق این نابرابری اشاره کرده است. 

طبق خلاصه گزارش جدیدی که توسط سازمان جهانی کار منتشر شده است، تضمین برابری جنسیتی در زنجیره‌های تولید ثروت نه تنها ضامن عدالت اجتماعی است، بلکه محرک مهمی برای رشد اقتصادی پایدار نیز به نظر می‌رسد. 

این نشریه با عنوان «برابری جنسیتی در زنجیره‌های تأمین» موانع راهبردی پیش روی زنان کارگر در سطح جهان را بررسی می‌کند و مداخلات عملی را پیشنهاد می‌دهد که در ایجاد تغییرات معنادار مؤثر هستند.  با وجود نرخ مشارکت بالای بیش از ۸۰ درصد زنان در بخش‌هایی مانند پوشاک، این گروه از نابرابری شدید مزدی و شغلی رنج می‌برند. این موارد شامل دستمزد پایین‌تر در مقایسه با مردان در نقش‌های مشابه، حضور کم در مشاغل سنتی تحت سلطه مردان، فرصت‌های محدود پیشرفت شغلی و کلیشه‌های رایجی است که زنان را به برخی نقش‌های کم‌مهارت‌تر و کم‌درآمدتر محدود می‌کند. 

این خلاصه گزارش تأکید می‌کند که این نابرابری‌ها نه تنها مستقیماً بر زنان تأثیر می‌گذارد، بلکه تاب‌آوری و پایداری زنجیره‌های تأمین را نیز تضعیف می‌کند. بنابراین، پرداختن به آن‌ها نه تنها یک ضرورت اخلاقی، بلکه یک ضرورت اقتصادی نیز هست. 

مداخلات هدفمند برای تغییر سیستماتیک

سازمان جهانی کار تأکید می‌کند که راه‌حل‌های جزئی کافی نیستند. در عوض، مداخلات جامع برای مقابله با علل ریشه‌ای نابرابری مورد نیاز است. نمونه‌هایی که در این خلاصه ذکر شده است عبارتند از: 

- تقویت حمایت‌ها در برابر آزار و اذیت و تبعیض در محل کار. 

-ارتقاء شرایط کاری ایمن و سالم در صنایع مختلف. 

-گسترش دسترسی به توسعه مهارت‌ها و آموزش رهبری متناسب با زنان. 

-ایجاد سرمایه اجتماعی با حمایت از شبکه‌ها و اقدامات جمعی. 

-تضمین توزیع عادلانه کارهای مراقبتی بدون دستمزد، بازنگری در نقش‌ها و مسئولیت‌های سنتی مراقبت. 

موضوع اصلی این گزارش، اهمیت داده‌های تفکیک‌شده جنسیتی است. داده‌های قابل اعتماد، دولت‌ها، کارفرمایان و سازمان‌های کارگری را قادر می‌سازد تا نابرابری‌ها را شناسایی کرده و سیاست‌های هدفمند و مبتنی بر شواهد را طراحی کنند. بدون چنین داده‌هایی، نابرابری‌های جنسیتی اغلب پنهان و نادیده انگاشته شده، باقی می‌مانند. 

سازمان جهانی کار با ارائه یافته‌های خود در قالب خوشه‌های موضوعی، چارچوبی را برای سیاست‌گذاران، کارفرمایان و شرکای اجتماعی فراهم می‌کند تا به طور مؤثر با یکدیگر در موضوع برابری مزدی زنان و مردان هم‌سطح همکاری کنند. این رویکرد تاکید دارد که پیشرفت در یک زمینه - مانند برابری دستمزد- می‌تواند اثرات مضاعفی در زمینه‌های دیگر، مانند بهبود وضعیت تشکل‌یابی و امنیت محیط‌های کار را در پی داشته باشد. 

در جمع‌بندی گزارش سازمان جهانی کار این نکته نهفته  است که دستیابی به برابری جنسیتی در زنجیره‌های تأمین کالا و شرکت‌های تولیدکننده، یک هدف خاص جدا از برنامه‌های سازمان جهانی کار نیست، بلکه بخشی از دستورالعمل جهانی این سازمان برای تحقق هدف «کار شایسته» است.