اعتراض به کوچکی سفره بازنشستگان و بزرگی ابعاد نابرابری حقوق بگیران

به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از دویچه وله آلمان، دیروز بیش از یکصد هزار نفر از کارگران و مردم فرانسه در پاریس در اعتراض به افزایش هزینه‌های زندگی و برای مبارزه تخریب محیط زیست توسط شرکت‌های بزرگ حوزه انرژی تظاهرات کردند. 

کارشناسان این حرکت را آغاز یک جنبش گسترده‌تر علیه سیاست‌های رئیس جمهور امانوئل مکرون می‌دانند. 

بعدازظهر دوشنبه این هفته، هزاران معترض در میدان ملت در شمال شرقی پاریس تجمع کردند آنهم درحالی‌که تابلوهایی با عنوان «فرار مالیاتی را متوقف کنید» و «من خواهان افزایش حقوق ۵۲ درصدی درست مانند مدیرعامل توتال هستم» در دست داشتند. تظاهرکنندگان امیدوار بودند که راهپیمایی علیه افزایش هزینه‌های زندگی و عدم اقدام دولت در مورد تغییرات آب و هوایی، آغاز یک جنبش اعتراضی سراسری باشد؛ راهپیمایی اعتراضی‌ای که ممکن است حداقل تا پایان این هفته هر روز ادامه یابد. 

برخی از تحلیلگران گمان می‌کنند که این حرکت می‌تواند شروع جنبش اجتماعی بسیار بزرگتر و گسترده‌تری باشد.  مردی با کت جین و کلاه زرد از محل تجمع و بر فراز یک کامیون با میکروفون فریاد می‌زند: ما می‌خواهیم علیه سیاست‌های دولت بجنگیم…آن‌ها فقط از فقیرترین‌ها پول می‌گیرند! 

وینسنت گی، مرد سوار بر کامیون، اندکی پس از آن به مصاحبه‌گر دویچه وله گفت: ما در هر اقدامی برای مقاومت در برابر این سیاست‌های ناعادلانه دولت و کارفرمایان پرقدرت شرکت خواهیم کرد.

این عضو ۴۶ساله یک سازمان غیردولتی که برای عدالت اجتماعی و زیست محیطی مبارزه می‌کند، افزود: گروه من طرفدار افزایش حقوق، توقف قیمت برخی از کالاهای اساسی و اقدام قاطع در برابر تغییرات آب و هوایی است. 

 «ترکیب نیروها» امیدوارکننده است

ائتلاف جناح چپ -که برای اولین بار برای انتخابات پارلمانی فرانسه در اوایل سال جاری گردهم آمده- شامل حزب چپ رادیکال فرانسه، حزب سوسیالیست فرانسه، سبزها و حزب کمونیست است که همراه با هشت اتحادیه بزرگ کارگری، صنفی و دانشجویی به این اعتراضات فراگیر پیوسته‌اند. 

این جنبش همچنین خواستار کاهش سن بازنشستگی از ۶۲ سال به ۶۰ سال و ایجاد درآمد پایه با یارانه برای جوانان شده است. 

ژان لوک ملانشون، نامزد سابق ریاست جمهوری حزب چپ، در صف اول در میان معترضان قرار داشت. او به خبرنگاران گفت که این راهپیمایی اولین روز از چرخه اعتراضات بوده است. او گفت: شما هفته‌ای را تجربه خواهید کرد که شبیه هیچ هفته‌ای نیست - این ترکیبی از همه نیروها خواهد بود.

سپس، او تظاهرات را موفقیت‌آمیز اعلام کرد و گفت که حدود ۱۵۰ هزار شرکت کننده تنها در پاریس در آن شرکت داشتند. پلیس بعداً این تعداد را تقریباً سی هزار نفر اعلام کرد که با تمسخر مخالفان در شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. 

ملانشون به اعتصابی که برای این سه شنبه و چهارشنبه این هفته برنامه ریزی شده، اشاره کرده و گفت: اتحادیه‌های معلمان، کارمندان بخش انرژی و کارمندان شرکت راه آهن و شرکت متروی پاریس همگی در اعتصابات شرکت خواهند کرد. 

این رویداد پس از اعتصابات چند هفته‌ای در اکثر پالایشگاه‌ها و جایگاه‌های سوخت فرانسه صورت می‌گیرد که منجر به افزایش قیمت سوخت و کمبود آن شده است. کارمندان آنجا خواهان دستمزد بیشتر و شرایط کاری بهتر شده‌اند. 

دولت اکنون نگران است که راهپیمایی، همراه با روز اعتصاب آتی، بتواند آغاز یک جنبش اعتراضی یک ماهه باشد؛ به ویژه که تیم رئیس جمهور امانوئل مکرون در حال کار روی اصلاح حقوق بازنشستگی برای افزایش سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۵ سال است. 

برونو کوترز، استاد علوم سیاسی در مرکز تحقیقات سیاسی دانشگاه علوم پو مستقر در پاریس، می‌گوید که سلسله‌ای از موج‌های اعتراضی می‌تواند واقعاً در راه باشد. او به دویچه وله گفت: راهپیمایی امروز تعداد قابل توجهی از شرکت‌کنندگان را به خود جلب کرده است. بسیاری از مردم چقدر عمیقاً احساس می‌کنند سیستم کشور ما ناعادلانه است. همچنین، آن‌ها متوجه می‌شوند که برخی از کارمندان بسیار بیشتر از کارکنان دیگر حقوق می‌گیرند. به طور غیرقابل باوری، اعتصابات در پالایشگاه‌ها نشان داد که برخی از کارمندان اکنون هزاران یورو پاداش دریافت می‌کنند. 

دانیل تارتاکوفسکی، مورخ مقیم پاریس که در جنبش‌های اعتراضی متخصص است، نیز از «جو اجتماعی پیچیده» صحبت می‌کند. او به دویچه وله گفت: تعداد اعتصاب‌های تهاجمی در شرکت‌ها چند برابر شده است. این بدان معناست که مردم برای جلوگیری از کاهش تولید، دیگر تدافعی اعتصاب نمی‌کنند، بلکه برای درخواست حقوق بیشتر اعتصاب می‌کنند. 

به گفته تارتاکوفسکی، هنوز مشخص نیست که بگوییم این حرکت منجر به تظاهرات طولانی چند ماهه (مانند آنچه توسط جلیقه زردها در سال ۲۰۱۸ انجام شد) خواهد شد یا خیر! 

او گفت: شما نمی‌توانید بدانید که جرقه‌ای که باعث اعتصاب‌های عمومی مانند اعتصاب‌های دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۹۰ می‌شود، چیست.

فرانسه بهتر از سایر اقتصادهای اروپایی عمل می‌کند

اما فیلیپ کرول، اقتصاددان مستقر در پاریس و بنیانگذار اندیشکده Cercle de l'Epargne، خاطرنشان می‌کند که در مقایسه با برخی از کشورهای دیگر، اقتصاد فرانسه آنقدرها هم بد نیست. او به دویچه وله گفت: تورم ۵.۶ درصد کنونی فرانسه که طی ماه گذشته از ۱۰ درصد به این نقطه رسید، در مقایسه با میانگین بالای ۱۰ درصد در سراسر اروپا کمتر است. همچنین به دلیل افزایش قیمت برق، دولت برای خانوارها سهمیه محدود کننده گذاشته و به قیمت سوخت مصرفی یارانه داده است.

وی افزود: پیش‌بینی می‌شود تولید ناخالص داخلی فرانسه در سال آینده تا ۱ درصد رشد کند، در حالی که رکود در کشورهای همسایه مانند آلمان در حال وقوع است. 

به همین دلیل است که کرول فکر می‌کند اعتراضات عمدتاً انگیزه سیاسی دارند. او گفت: چپ‌ها و اتحادیه‌های کارگری و دانشجویی و روشنفکران می‌خواهند علیه مکرون موضع بگیرند، اما فکر نمی‌کنم در این شرایط بتوانند با این شرایط خاص و بحرانی اروپا یک جنبش اعتراضی سراسری را راه بیندازند.

آیا دیگران می‌توانند از فرانسوی‌ها یاد بگیرند؟ 

کلودین پریول (یک کارگر بازنشسته) که از سن ۲۰ سالگی در اعتراضات مختلف بزرگ حضور داشته، اکنون در سن هفتاد سالگی به دویچه وله گفت: ما باید اساساً باید سیستم سیاسی خود را تغییر دهیم تا قوانین بازارگرایانه دیگر عامل تعیین کننده نباشد و دولت سرانجام آنچه را که مردم می‌خواهند برخلاف میل کارفرمایان انجام دهد.

او افزود: من برای حفظ ارزش حقوق بازنشستگی ۱۵۰۰ یورویی خود بیشتر و بیشتر تلاش می‌کنم. اما این میزان حقوق اصلا جوابگوی من نیست.

پریول گفت: شهروندان کشورهای دیگر می‌توانند یک چیز از فرانسوی‌ها بیاموزند و همچنین به خیابان‌ها بیایند. 

او گفت: ما فرانسوی‌ها همیشه فکر می‌کنیم که با تظاهراتمان به هیچ چیز نمی‌رسیم. اما اگر وضعیت ما را با کشورهای دیگر مقایسه کنید که هیچکس در آن اعتراض نمی‌کند، ما در دهه‌های گذشته بسیار بیشتر حقوق به دست آورده‌ایم و حقوق کمتری را از دست داده‌ایم.