در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
ادامه حیات انجمن صنفی تخصصی کارگران ساختمانی با اما و اگر همراه است/ ماهیت انجمن مادر زیر سوال می‌رود/ تشکیل انجمن روی کاغذ ملاک نیست
رئیس انجمن صنفی کارگران شهرستان البرز (استان قزوین) توضیح داد: تشکیل انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی راحت است اما ادامه حیاتشان با اما و اگر همراه است.
محرم سلیمانی‌فرد در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در ارتباط با تشکیل انجمن‌های صنفی تخصصی کارگران ساختمانی گفت: آقای رعیتی‌فرد (معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) بخشنامه‌ای درباره تشکیل انجمن‌های تخصصی صادر کرد. بر اساس بخشنامه پیشین، انجمن‌های صنفی تخصصی اجازه شکل‌گیری نداشتند. بر اساس تبصره یک ماده ۱۵ آیین‌نامه نحوه شکل‌گیری انجمن‌های صنفی، چنانچه در یک حوزه جغرافیائی یا در سطح یک حرفه یا صنعت، انجمن صنفی تاسیس شده باشد، تشکیل انجمن صنفی دیگری در بخشی از حوزه فعالیت آن در سطح تخصصی‌تر از حرفه یا صنعت مذکور مشروط بر حصول نصاب لازم، مجاز است و نمایندگی اعضا در حوزه یا نوع فعالیت را برعهده خواهد داشت.
وی با بیان اینکه عملکرد و شکل‌گیری انجمن‌های صنفی تخصصی را می‌توان با دیدگاه‌های متفاوت تفسیر کرد، توضیح داد: معتقدم، فعالیت انجمن‌های تخصصی می‌تواند شکل و قالب دیگری داشته باشد، یعنی صرفا یک انجمن صنفی تخصصی مستقل نباشند بلکه به صورت کارگروه‌های تخصصی اداره شوند.
رئیس انجمن صنفی کارگران شهرستان البرز با اشاره به اینکه این احتمال وجود دارد که انجمن‌های صنفی تخصصی در شهرهای کوچک به پایان راه برسند، اظهار کرد: انجمن‌های صنفی فعالیت اقتصادی ندارند، به همین دلیل ممکن است که ادامه حیاتشان در شهرهای کوچک با شک و شبهه همراه باشد. هزینه‌های جاری مثل اجاره دفتر، دستمزد و بیمه دفتردار هم در ادامه حیات انجمن‌ها نقش دارند.
سلیمانی‌فرد ادامه داد: انجمن صنفی جامع وجود دارد اما تصمیم بر تخصصی کردن دارند؛ در چنین شرایطی باید وضعیت انجمن مادر تعیین و تکلیف شود. تشکیل انجمن صنفی تخصصی بدون درنظر گرفتن انجمن مادر چندان وجاهت قانونی ندارد.
وی معتقد است: تشکیل انجمن تخصصی بدون درنظر گرفتن انجمن مادر باعث موازی‌کاری امور می‌شود. به هر حال انجمن صنفی کل تعهداتی دارد. ماهیت انجمن با این نگاه زیر سوال می‌رود.
این فعال صنفی اظهار کرد: اگر انجمن صنفی در قالب کمیته تشکیل شود، اثرگذاری بهتری خواهد داشت. به طور مثال، استان تهران ۶۵ انجمن صنفی دارد؛ اصل قانون زیر سوال رفته است. پرسشی مطرح می‌شود؛ این انجمن‌ها با چه برداشت و تفسیری از قانون شکل‌گرفته‌اند؟
رییس انجمن صنفی کارگران شهرستان البرز خاطرنشان کرد: انجمن صنفی کل با احداث شعب مختلف می‌تواند به حیات خود ادامه دهد. به طور مثال، یک کارگر سفت‌کار در شهر تهران ساکن است اما برای انجام امور صنفی خود ناچار است به غرب تهران برود. با تعامل می‌توان امور انجمن را در شعب مختلف انجام داد یعنی تمام سطوح در قالب یک انجمن کل باشند. همانطور که تامین اجتماع شعب مختلفی در سطح یک شهر دارد، انجمن صنفی هم چنین ساختاری داشته باشد.
وی تصریح کرد: با استفاده از ظرفیت‌ها می‌توان انجمن صنفی را به صورت شعبه‌ای در تمام شهرها اداره کرد. وجود انجمن صنفی مستقل منجر به آسیب‌رساندن به انجمن‌های صنفی مادر می‌شود. علاوه بر بروز مشکلات باید چالش‌های مالی انجمن تخصصی را هم درنظر گرفت. تشکیل انجمن‌های تخصصی نباید عجولانه باشد؛ این موضوع نیاز به بررسی‌های همه‌جانبه و تخصصی نیاز دارد.
سلیمانی با اشاره به پیش‌بینی قانون درباره تشکیل انجمن صنفی تصریح کرد: بر اساس قانون، انجمن‌های صنفی در صورت به حد نصاب رسیدن تعداد اعضا می‌توانند تشکیل شوند. هر انجمن کارگری یا کارفرمایی باید حداقل ۵۰ عضو داشته باشد تا از شرط حداقلی تعداد اعضا برخوردار باشد. این موضوع برای تمامی گروه‌های شغلی در نظر گرفته شده و هیچ تفاوتی میان قالی‌بافان، خبرنگاران و کارگران ساختمانی وجود ندارد.
به گفته این فعال صنفی، تعداد حداقلی اعضا در قانون پیش‌بینی شده اما هیچ اشاره‌ای به ادامه حیات یک تشکل با تعداد حداقلی نشده است. صرفا وجود یک انجمن بر روی کاغذ در نظر گرفته شده ولی پیگیری مطالبات صنفی با تعداد حداقلی مدنظر نیست.
رئیس انجمن صنفی کارگران شهرستان البرز ادامه داد: قانون را مرجع تصمیم‌گیری می‌دانیم ولی باید به این نکته مهم توجه کرد که ادامه حیات انجمن‌های تخصصی صنفی کارگران ساختمانی با اما و اگر همراه است.
