محسن نجفی در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد؛
نمونه‌های خارجی مسابقه «۱۰۰» سوالات ساده‌تری دارند/ اساس این مسابقه سادگی است
اولویت حجازی‌فر ارتباط بی‌واسطه با مردم است
محسن نجفی درباره انتقادهایی که نسبت به سوالات مسابقه «۱۰۰» مطرح شده است، گفت: قاعده این مسابقه مطرح کردن سوالات ساده است و در نمونه‌های خارجی این مسابقه سوالات ساده‌تری پرسیده می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مسابقه تلویزیونی «۱۰۰» به تهیه‌کنندگی محسن نجفی سولاری و اجرای هادی حجازی‌فر هر شب از شبکه سه سیما در حال پخش است.
مسابقه‌های تلویزیونی همیشه از جمله برنامه‌های پرمخاطب و پرطرفدار به حساب می‌آیند که برخی از این برنامه‌ها جزو آثار ماندگار تلویزیون نیز به حساب می‌آیند. مسابقه «۱۰۰» با ساختاری متفاوت نسبت به مسابقاتی که پیش‌تر در تلویزیون پخش شده جدیدترین برنامه در رسانه ملی به حساب می‌آید که بر پایه اطلاعات عمومی روی آنتن می‌رود.
هر فصل این مسابقه با صد شرکت‌کننده آغاز می‌شود و در ادامه با حذف شرکت‌کننده‌ها، فرد برنده که در همه رقابت‌ها پیروز بوده، برنده مسابقه معرفی می‌شود.
به بهانه پخش مسابقه «۱۰۰» با محسن نجفی سولاری گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه مشروح آن را از نظر می‌گذرانید:
ایده و ساختار مسابقه «۱۰۰» چگونه شکل گرفت؟
در دنیا مسابقه‌ای با این فضا و ساختار وجود دارد که در ۲۸ کشور دنیا در حال ساخته شدن و پخش است. ما طرح اولیه را از همین مسابقه گرفتیم و با تغییراتی اساسی آن را ایرانیزه کردیم و برای اینکه قابلیت ساخت در ایران داشته باشد، آن را نوشتیم و به شبکه سه سیما ارائه دادیم.
ساخت این برنامه به لحاظ اجرایی پیچیدگی‌های زیادی داشت و متأسفانه برخی متریال‌های مورد نیاز به دلیل اینکه کشورمان تحریم است، موجود نبود و به همین دلیل با کمک و همکاری نخبه‌ها تصمیم به ساخت بخشی از محصولات فنی گرفتیم و خوشبختانه نتیجه خوبی هم از این اقدام حاصل شد.
چه متریال‌هایی توسط نخبه‌های ایرانی ساخته شدند؟
زمینی که شرکت‌کننده‌ها روی آن قرار دارند در ایران موجود نبود و ما با ترفندهایی این سیستم را ساختیم و زمین مسابقه با قابلیت تحمل ۹ تن وزن آماده شد.
برای ایرانیزه کردن برنامه چه تمهیداتی داشتید؟
به جهت غنای فرهنگی کشورمان برخی موارد را مال خود کردیم، در طراحی سوالات این موضوع را مدنظر داشتیم چراکه در دنیا این مسابقه با سوالاتی اجرا می‌شود که بیشتر جنبه بین‌المللی دارد؛ شرکت‌کننده در نهایت سادگی و آسانی ۴۵ ثانیه فرصت دارد را به سوالات پاسخ دهد و هر کس بتواند پرسش‌ها را سریع‌تر پاسخ بدهد برنده مسابقه خواهد شد.
سوالات برنامه درباره محصولات داخلی، اماکن ایرانی، شعرا و نویسندگان ایرانی، موسیقی‌های محلی، شخصیت‌ها و مسائل مذهبی و… است و از این منظر مسابقه «۱۰۰» با نسخه‌های خارجی متفاوت است. در نسخ خارجی زمینی که زیر پای شرکت‌کننده‌ها است با آنچه که در این مسابقه می‌بینید تفاوت بسیاری دارد و هیچ گرافیکی در آن نمی‌بینید و ما سعی کردیم از گرافیک جذابی استفاده کنیم و در هر فصل یکی از هنرهای اصیل ایرانی مثل آینه کاری، کاشی‌کاری، فرش ایرانی و... را در سطح آن می‌بینیم.
آسان بودن سوالاتی که در این مسابقه مطرح می‌شود در برخی موارد با واکنش‌هایی روبرو شده که در فضای مجازی حتی مورد تمسخر قرار گرفته. چرا بسیاری از سوالات خیلی آسان هستند؟
قاعده اصلی این مسابقه سادگی است. اصل ماجرا این است که سوالات در نهایت سادگی و آسانی باشند و شرکت‌کننده در زمانی بسیار کم در موقعیت و فضایی خاص و پر استرس به آن‌ها پاسخ بدهد؛ در این مسابقه حضور ذهن در لحظه و آمادگی ذهنی و کنترل هوش هیجانی مسئله اصلی است.
در همه جای دنیا مردم با این برنامه ارتباط خوبی برقرار کرده‌اند، این برنامه یک مسابقه تخصصی علمی یا ورزشی نیست، آدم‌ها در آن اطلاعات عمومی خود را ارزیابی می‌کنند و ما در ۵۰۰ موضوع مختلف سوال داریم و شرکت‌کننده باید در مدت زمان ۴۵ ثانیه به پرسش‌ها پاسخ دهد و ساختار پرسش‌ها هم به شکلی است که از آسان و ساده به سمت سخت‌تر می‌رود.
هوش هیجانی بالا، استراتژی انتخاب رقیب و اطلاعات عمومی شروط لازم برای موفقیت در مسابقه «۱۰۰» هستند. برخی افراد تلاش دارند که جلوی مراجعه بیننده به تلویزیون گرفته شود و تلاش می‌کنند تا بیننده‌های عام در شهرهای کوچک که هیچ ابزاری برای سرگرمی جز تلویزیون ندارند یا حتی در شهرهای بزرگ که برخی افراد نمی‌توانند هزینه اشتراک پلتفرم‌ها را پرداخت کنند و مخاطب تلویزیون هستند برنامه خوبی نبینند و اگر در تلویزیون برنامه خوبی پخش شود آن‌ها خوشحال نمی‌شوند. حتی برای هادی حجازی‌فر هم واکنش‌های منفی بسیاری وجود داشت که چرا به تلویزیون رفته و از حضور او در یک برنامه تلویزیونی ناراحت هستند و احساس خطر می‌کنند که مبادا هنرمندان محبوب و مطرح دیگری بخواهند به این رسانه برگردند و تلاش می‌کنند که این اتفاق رخ ندهد.
این در حالیست که طبق اطلاعات من بسیاری از هنرمندان محبوب به تلویزیون آمده‌اند و در حال برنامه‌سازی هستند و برخی رسانه‌ای شده و برخی هنوز رسانه‌ای نشده است.
همه کسانی که برنامه ما را به دلیل سوالاتی که برای شرکت‌کننده‌ها مطرح می‌شود نقد می‌کنند و آن‌ها را بسیار ساده می‌دانند به حضور در این برنامه دعوت می‌کنم و حاضرم فصلی ویژه برای این افراد در نظر بگیریم و ببینیم که آن‌ها می‌توانند در این مسابقه برنده باشند یا خیر.
چقدر برای شما مهم بود که فضای پر تنش و پر استرسی که شرکت‌کننده تجربه می‌کند، به مخاطب هم منتقل شود؟
مسئله ما انتقال حس استرس به بیننده نبود اما سعی کردیم مخاطب علاوه بر همزادپنداری که با افراد حاضر در مسابقه دارد خود را جای شرکت‌کننده‌ها قرار دهد و سعی کند به پرسش‌ها پاسخ دهد.
برخی فعالان رسانه‌ای در فضای مجازی که قدرت دارند، سعی می‌کنند مسابقه «۱۰۰» را کم‌مخاطب معرفی کنند اما ما هم جامعه آماری داریم و مرکز تحقیقاتی وجود دارد که بر اساس اطلاعات آن مخاطبان تلویزیون از دیدن این برنامه حالشان خوب است و استقبال کرده‌اند.
ما سعی کردیم برنامه را در واقعی‌ترین شکلش ضبط کنیم و البته به واسطه تدوین یک سری هیجانات در برنامه شکل گرفته است اما الزامی برای انتقال اتمسفر مسابقه به منازل مردم برای ما وجود نداشت. جالب است به این نکته اشاره کنم که نسخه‌های خارجی این مسابقه اتفاقاً سوالات بسیار ساده‌تری دارند و کاش این دوستان برنامه‌های خارجی را هم ببینند و متوجه تفاوت ما با آن‌ها بشوند. تیم طراحی سوالات مسابقه «۱۰۰» اصرار داشت که سوالات کمی سخت‌تر و پیچیده‌تر باشد و من مخالف این هستم و معتقدم که باید سوالات سهل‌تر و ساده‌تر باشد.
آیا طرح این برنامه را از ابتدا به تلویزیون ارائه دادید؟
بله، من معتقدم که شبکه نمایش خانگی برای مردمِ عادی نیست، بلکه شبکه و جریانی سلبریتی‌محور است ولی تلویزیون برای همه مردم جامعه است و افراد از نقاط مختلف ایران بدون هیچ مشکلی می‌توانند برنامه‌های آن را ببینند درحالیکه همه جای ایران به شبکه نمایش خانگی دسترسی ندارند.
چرا هادی حجازی‌فر را به عنوان مجری انتخاب کردید؟
هادی حجازی‌فر دهه ۱۳۸۰ یک برنامه عروسکی در شبکه دو سیما اجرا می‌کرد و سابقه اجرا داشت. ما گزینه‌های متعددی داشتیم و به دنبال یک چهره جدید در اجرا بودیم و این یکی از اولویت‌های ما بود. از آن‌جا که هادی حجازی‌فر هم کارگردان است و هم تجربه اجرا داشته به نظرم انتخاب مطلوب و خوبی بود.
برای ما بسیار مهم بود که مجری توانایی کنترل یک گروه صد نفره را داشته باشد و حجازی‌فر این توانایی را داشت که به نظر من ممکن است بسیاری از مجری‌های درجه یک تلویزیون چنین توانایی نداشته باشند چرا که این کار واقعاً سخت است. از طرفی هادی حجازی‌فر فردی محبوب است و به نظرم از محبوب‌ترین چهره‌‌های سینمایی ایران به حساب می‌آید. وقتی به او پیشنهاد دادیم که این برنامه را اجرا کند با اشتیاق پذیرفت و اولویتشان کار کردن در یک اثر بدون واسطه برای عموم مردم است نه حضور در پلتفرم‌ها.
آیا فصل‌های بیشتری از مسابقه «۱۰۰» ساخته خواهد شد؟
این مسابقه در ۶ فصل ساخته می‌شود. ۵ فصل آن تا انتهای سال روی آنتن می‌رود و یک فصل که مختص ایام نوروز خواهد بود قهرمان قهرمانان است و صد نفر انتهایی از برگزیدگان پنج فصل قبل در این فصل حاضر می‌شوند.
نحوه انتخاب شرکت‌کننده‌ها به چه شکل بود؟
ما فراخوان‌های این برنامه را در فضای مجازی، سایت‌های مختلف و تلویزیون منتشر کردیم. برخی مخاطبان تلویزیون پای ثابت مسابقه‌های اطلاعات عمومی هستند و به شرکت در این برنامه‌ها علاقه دارند. میزان باید بگویم که تعداد واقعاً حیرت‌انگیزی از افراد تمایل به شرکت در مسابقه «۱۰۰» را داشتند. ما در سه مرحله ثبت‌نام در سایت، تماس تصویری و مصاحبه حضوری افراد را انتخاب کردیم و در هر فصل صد نفر به این مسابقه راه پیدا کردند.
در انتخاب‌هایمان تنوع جنسیت، تنوع حضور افراد از مناطق مختلف، تنوع افراد با سلایق و نگاه‌های مختلف، تحصیلات متعدد، گویش‌های متنوع، حضور افراد در سنین مختلف و مواردی اینچنین را مدنظر داشتیم. ما سعی کردیم فرصتی فراهم کنیم که افراد علاوه بر حضور در این برنامه و قرار گرفتن در یک رقابت فرصتی برای بیان حرف دلشان داشته باشند و به نوعی یک تریبون هم در اختیار شرکت‌کننده‌ها قرار دادیم. تا امروز هیچ برنامه مسابقه‌ای با این وسعت و با حضور یک چهره سینمایی محبوب در تلویزیون برگزار نشده است.
