خبرگزاری کار ایران

جبرانِ وحشتِ صهیونیست‌ها با کشتارِ وقیحانه؛

یحیی سنوار با پوزخند می‌گوید: با جنگ چریکی چه می‌کنید؟

یحیی سنوار با پوزخند می‌گوید: با جنگ چریکی چه می‌کنید؟

این‌بار ملت‌ها هستند که سرنوشت‌ساز هستند نه رئیس‌جمهورها و نخست‌وزیرها

اما این‌بار و در این گوشه از تاریخ، این ملت‌ها هستند که سرنوشت‌ساز هستند نه رئیس‌جمهورها و نخست‌وزیرها. این حقیقت را آینده نزدیک به جهانیان نشان خواهد داد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، رژیم صهیونیستی همچنان در تلاش است تا به توان نیروی نظامی خود برای تصاحب غزه قدرت ببخشد و در این بین از هیچ امکان و فرصتی دریغ نمی‌کند. این رژیم برای رسیدن به این هدف یک برنامه‌ کوتاه مدت برای خود تدارک دیده است: 

۱- تصمیم دارد تا پایان نوامبر ۲۰۲۵ بیش از ۴۳۰ هزار نیروی ذخیره ارتش را به خدمت فراخواند. 

۲- بنا دارد بیش از ۸۰۰ هزار نفر از ساکنان شهر غزه را به «المواصی» طی شش هفته آینده منتقل کند. 

۳- قصد دارد رزمایش «طلوع سحر» را با هدف سنجش آمادگی ستادکل و مراکز فرماندهی ارتش برگزار کند تا میزان  آمادگی ستاد کل و فرماندهی‌های اصلی، همچنین نیروهای واکنش سریع را بسنجد و توان مقابله با «رویدادی ناگهانی، گسترده، پیچیده و چندجبهه‌ای» را ارزیابی کند. 

این سه هدف به‌جز جریان بمباران غزه، گرسنگی دادن و تشنگی دادن به فلسطینی‌ها و ترورها و قتل‌عام‌های روزانه است. درواقع این رژیم بنا دارد آنچه از سرفصل‌های جنایت که هنوز برای ساکنان غزه رونمایی نشده را به رخ آن‌ها بکشد تا تیر خلاص را برای وادار کردنشان به فرار از غزه، بر پیشانی ساکنانِ فلسطین زده باشد. 

اما این برنامه‌ریزی‌های دقیق و حساب شده با آنچه "وال استریت ژورنال" از وضعیت صهیونیست‌ها در غزه توصیف می‌کند، بسیار متفاوت است: این روزنامه موقعیت صهیونیست‌ها در غزه را در این جمله خلاصه می‌کند: هرچه می‌گذرد حماس بیشتر اسرائیل را در اعماق غزه فرو می‌برد. 

شورای سردبیری "وال استریت ژورنال"؛ پس از آنکه طرح‌های جدید نتانیاهو برای اشغال بیشتر غزه را بررسی می‌کند، هشدار می‌دهد که: 

۱- اسرائیل در غزه دارد با یک معضل استراتژیک دست و پنجه نرم می‌کند. حماس حاضر به تسلیم نیست و به خلع سلاح هم تن نمی‌دهد. 

۲- تهدیدهای نتانیاهو مبنی بر نابود کردن حماس، دیگر حتی بر روی طرفداران سرسخت خودش هم اثری ندارد. وقتی در داخل اسرائیل دیدگاه‌ها چنین است، تصور کنید خود حماس دیگر درباره این شرایط چگونه فکر خواهد کرد. 

از تحلیل وال استریت ژورنال عبور می‌کنیم، وبسایت آمریکایی "المانیتور" موقعیت اسرائیل در غزه را اینطور توصیف می‌کند: غزه به ویتنام اسرائیل تبدیل شده است. 

این وبگاه تخصصی با تشبیه وضعیت امروز اسرائیل در غزه به باتلاق جنگ ویتنام برای آمریکا، از زبان یکی از منابع امنیتی ارشد اسرائیل که نخواسته نامش فاش شود، می‌نویسد: نتانیاهو دارد درون تله‌ای قدم برمی‌دارد که از قبل توسط حماس پهن شده است. در این میان، یحیی سنوار رهبر سابق این گروه از بالا به ما پوزخند می‌زند و به طعنه می‌گوید: «با جنگ چریکی چه می‌کنید؟» 

بیایید موضوعات اصلی تحلیل این وبگاه را را دسته‌بندی کنیم: 

۱- اسرائیل در جنگ چریکی هیچ مزیتی ندارد و همزمان با اختلافات داخلی دارد از درون متلاشی می‌شود و نیروهایش نیز در غزه کشته می‌شوند. 

۲- نتانیاهو علی‌رغم هشدار سران ارتش و نظر ۷۱ درصد از اسرائیلی‌ها بر لزوم پایان جنگ و توافق با حماس، همچنان بر طرح خود مبنی بر گسترش اشغال غزه پافشاری می‌کند. 

۳- نتانیاهو تقریباً دو سال است که طرحی برای آینده غزه ندارد. او اکنون خود را بدون نقشه‌ی راه می‌بیند و اگرچه حماس، سازمان‌یافتگی و کارآمدی اولیه را ندارد، اما هنوز یک نیروی چریکی خطرناک محسوب می‌شود. در حال حاضر، وضعیت این جنگ به طرز وحشتناکی به ویتنام اسرائیل می‌ماند. 

بهتر است بعداز مرور مقدمه بالا به سخنان نتانیاهو برگردیم. چهار جمله مهم، کلیدی و البته تازه: 

۱- کارزار دروغ جهانی علیه اسرائیل آغاز شده که سعی می‌کند ما را در قحطی ساختگی غزه مقصر بداند. 

۲- ما حماس را در غزه به روش‌های مختلف غافلگیر خواهیم کرد. 

۳- شصت درصد معترضان به اسرائیل در شبکه‌های اجتماعی "ربات" هستند. 

۴- ویرانی در غزه به این دلیل است که حماس بسیاری از ساختمان‌ها را بمب‌گذاری کرده بود. 

یا باید دنیا را غرق در توهم و دشمن‌سازی و عاری از منطق در تفکیک قضایا و رسیدن به نتیجه‌گیری‌های عقلی بدانیم یا نخست‌وزیر اسرائیل را متوهم، بیمار روانی، خونریز، ددمنش و جنایتکار به شمار آوریم تا در این دوگانه‌ی عقلانیت و توهش به یک پاسخ روشن دست پیدا کنیم. 

بهتر است این ویدیو را تماشا کنیم تا اطمینان یابیم دنیا به نتانیاهو و خاخام‌های متوهش اطراف او _ حتی در قلب آمریکا _ چه نگاهی دارد:

گفت‌وگوی کارشناس آمریکایی با خاخام اسرائیلی

مردم آمریکا برخلاف حاکمان جنایتکار آن، شاهد آنچه در فلسطین می‌گذرد، هستند و با اظهارات انسان‌دوستانه، خط خود را از تصمیم‌گیران متجاوز خود جدا کرده‌اند. پس نماینده آمریکا در سازمان ملل، نماینده دولت و حاکمیت تجاوزکار آمریکاست نه ملت آمریکا، آنجا که می‌گوید: رژیم صهیونیستی حق دارد آنچه را برای امنیت خود ضروری می‌داند و همچنین اقدامات لازم برای پایان دادن به تهدید حماس، تعیین کند. ما باید حماس را به‌طور کامل مسئول بدانیم و نشست امروز شورای امنیت این تلاش را تضعیف می‌کند. تصمیم رژیم صهیونیستی برای ادامه کارزار نظامی، بی‌دلیل نبوده بلکه پس از ماه‌ها سرسختی و لجاجت حماس اتخاذ شده است. 

این وضعیت محدود به آمریکا نیست، حتی در سرزمین‌های اشغالی نیز بسیار از یهودیان، امروز دیگر از تاوان سخن می‌گویند:

گفتگوی یک خبرنگار اسرائیلی

نه فقط مردم؛ نه فقط خبرنگاران؛ نه فقط کارشناسان و تحلیل‌گران، که این روزها مقاماتی از دل رژیم سفاک صهیونیست؛ خود به جمع مخالفان نسل‌کشی از نوع نتانیاهو با چراغ سبز آمریکا واکنش نشان می‌دهند و سعی دارند خط فکری و خواست جمعی خود را از آن‌ها جدا کنند هرچند برخی از آن‌ها خود مرتکب جنایت‌های بی‌شمار شده‌اند. از این جمله است ایهود اولمرت (نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی) که گفته است: غزه متعلق به فلسطینی‌هاست، این رویاها، این استدلال‌ها، این ادعاها و این موعظه‌ها که غزه باید بخشی از دولت اسرائیل شود و به‌طور کامل اشغال شود تا یهودیان در آنجا ساکن شوند خیالی مسیحایی و فانتزی است این چیزی نیست که به میراث ما تعلق داشته باشد یا ما حق داشته باشیم آنجا باشیم. 

یا یائیر لاپید (رئیس اپوزیسیون رژیم صهیونیستی) که هشدار داده: طرح کابینه اسرائیل برای اشغال کل نوار غزه به معنای «مرگ گروگان‌ها و سربازان» و «فروپاشی» اقتصاد اسرائیل خواهد بود. 

و در ادامه این جدال، جنگ میان خیر و شر، نیک و بد، سعادت و شقاوت و قهرمان و قهرمان، هنوز کودکان، زنان و مردان جوان یا پیر در غزه  قربانی می‌شوند و ماشین کشتار متوقف نشده و سوخت آن به پایان نرسیده است. سوارشدگان بر این مرکبِ خون‌بار مانند هر زمان دیگر، هرگز رسانه‌ها را تحمل نمی‌کنند و تا آنجا که قادر به رهگیری باشند، خبرنگاران، عکاسان و گزارشگران را به جوخه اعدام می‌فرستند تا در سکوت و آرامش بیشتری به تجاوز ادامه دهند. شهادت ۷ خبرنگار دیگر در غزه نتیجه همین تصمیمِ جنایت‌بار است. 

دفتر اطلاع‌رسانی دولتی در غزه اعلام کرد: با ترور پنج خبرنگار دیگر توسط اسرائیل، تعداد شهدای خبرنگار که تاکنون در جریان جنگ نسل‌کشی در نوار غزه توسط ارتش این رژیم به شهادت رسیدند به ۲۳۷ نفر افزایش یافت. 

جنبش حماس هم نوشت: ترور انس الشریف و محمد قریقع دو خبرنگار الجزیره توسط ارتش فاشیست دشمن، جنایتی وحشیانه است که از تمام مرزهای فاشیسم و جنایت عدول کرده است. ادامه هدف قرار دادن روزنامه‌نگاران در نوار غزه، پیامی از تروریسم جنایتکارانه به تمام جهان و نشانه‌ای از فروپاشی کامل نظام ارزش‌ها و قوانین بین‌المللی است. ترور روزنامه‌نگاران و ارعاب دیگر خبرنگاران، راه را برای جنایت بزرگی هموار می‌کند که دشمن قصد دارد پس از خاموش کردن صدای رسانه‌ها در شهر غزه مرتکب شود. 

از اظهار تاسف سازمان ملل گذر می‌کنیم چراکه این سازمان باید خود را در جنایتِ جنایتکاران سهیم بداند و این دست محکومیت‌ها، آن را از سازمانی خنثی، غیرمسئول، عبث، بی‌ثمر و لغو به نهادی تاثیرگذار و مسئولیت‌پذیر تبدیل نخواهد کرد اما به‌جای آن؛ وصیت‌نامه انس الشریف که مسئولانه، ثمربخش و هدفمند است را مرور می‌کنیم: 

این وصیت و آخرین پیام من است، اگر این کلمات به دست شما رسید، بدانید که اسرائیل در کشتن من و خاموش کردن صدایم موفق شده است. من درد را با همه جزئیاتش زیسته‌ام و رنج و فقدان را بارها چشیده‌ام و با این حال، هرگز در رساندن حقیقت همان‌گونه که هست، بدون تحریف یا دستکاری، کوتاهی نکردم. باشد که خداوند شاهد باشد بر کسانی که سکوت کردند، کسانی که به کشتن ما رضایت دادند و پیکرهای تکه‌تکه‌شده کودکان و زنان ما هیچ حسی را در قلبشان برنینگیخت و کشتاری را که بیش از یک سال و نیم است بر ملت ما روا داشته می‌شود، متوقف نکردند.

انس الشریف تا آخرین لحظه دست از روایت حقیقت برنداشت و در مطلبی در شبکه ایکس که دو دقیقه قبل از شهادتش آن را به اشتراک گذاشته است، نوشت: «بمباران بی‌وقفه…برای دو ساعت، تجاوز اسرائیل به شهر غزه شدت یافته است.»

 تشییع پیکر خبرنگاران شهید الجزیره بر روی دستان مردم غزه

یحیی سنوار با پوزخند می‌گوید: با جنگ چریکی چه می‌کنید؟

انس الشریف و فرزندانش

باوجود صداهایی که هنوز از غزه به گوش می‌رسد حتی اگر نفس‌های خبرنگارانی که این صداها را منعکس می‌کنند به شماره افتاده باشد، هر روز صهیونیست‌ها بیچاره‌تر، آواره‌تر و منزوی‌تر می‌شوند. دیگر در هیچ کجای دنیا مکان امنی برای آن‌ها یافت نمی‌شود. کاملاً در موقعیت یک ظالم قرار گرفته‌اند که هر بار ظلمی در جهان اتفاق می‌افتد انگشت اشاره به سمت آن‌ها می‌چرخد. شاید در همان ساختمان عبث و خالی از فایده سازمان ملل تنها این عکس؛ دل مردم غزه را شاد کند وقتی در نشست اخیر شورای امنیت سازمان ملل، عمار بوجمعه (سفیر الجزایر) عکسی از کودکی فلسطینی به‌شدت نحیف و درگیر سوءتغذیه را به وزیر خارجه صهیونیست‌ها نشان داد و از وضعیت انسانی غزه انتقاد کرد. 

یحیی سنوار با پوزخند می‌گوید: با جنگ چریکی چه می‌کنید؟

در این میان بیانیه مشترک پنج کشور اروپایی _ که البته از سر اعتقاد به حقانیت فلسطین و مردم غزه نیست بلکه سران این کشورها قصد دارند خود را از باتلاقِ جانیان بیرون کشیده و امکان زیست و در قدرت ماندن را برای خود تضمین کنند _ هم در خبرها گنجانده شده بود. 

انگلیس، فرانسه، دانمارک، یونان و اسلوونی روز یکشنبه اعلام کردند: ما تصمیم اسرائیل برای توسعه عملیات نظامی در غزه را محکوم کرده و آن را در تعارض با قوانین بشردوستانه می‌دانیم. اسرائیل را به عقب نشینی فوری از توسعه عملیات نظامی در نوار غزه وعدم اجرای آن دعوت می‌کنیم. هرگونه تلاش اسرائیل برای الحاق نوار غزه و توسعه شهرک‌سازی در آن مخالف قانون بوده و توسعه عملیات نظامی زندگی تمام غیرنظامیان و اسرا را در خطر قرار خواهد داد. 

اما این‌بار و در این گوشه از تاریخ، این ملت‌ها هستند که سرنوشت‌ساز هستند نه رئیس‌جمهورها و نخست‌وزیرها. این حقیقت را آینده نزدیک به جهانیان نشان خواهد داد.

برگزاری تجمع همبستگی با غزه در شهر مصراته کشور لیبی

دستگیری زن ۸۱ ساله انگلیسی به دلیل حمایت از فلسطین

تظاهرات در شهر طنحه مراکش در حمایت از مردم غزه

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز