حتی دل آنها که دستشان پاک نیست هم به درد آمده؛
توحشِ بیپایان: برای غزه فقط بمب بفرستید! / فلسطینیها: هرگز برای لقمهای آغشته به خون و حقارت به دشمن باج نمیدهیم

در ادامه روزهای پرتلاطم و اتفاقات تلخی که در غزه رخ میدهد، اظهارنظرهایی که از شخصیتهای مختلف شاهد هستیم، نشان میدهد که جهانیان هر روز بیش از قبل به ماهیت واقعی رژیم صهیونیستی پی میبرند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، اگر میخواهید تصویری واقعی از توحش و درندهخویی سربازان اسراییلی در دست داشته باشید، به این تصویر با دقت نگاه کنید:
یکی از سربازان اسرائیلی یک عروسک را در خانه یک غزهای به دار آویخته و عکس آن را در شبکههای اجتماعی منتشر کرده است.
شاید دیدن این تصاویر و این اندازه از درندهخوییست که موجب شده جهان دربرابر این حد از گستاخیها ساکت نماند و حتی برخی از همدستان این رژیم؛ خود از جنایات آن ابراز انزجار کنند. به همین علت میتوان گفت که خشم و نفرت جامعه جهانی نسبت به صهیونیست وارد فاز تازه خود شده است. این رژیم نامشروع که با غصب سرزمین فلسطین خود را حاکم بلامنازع آن میداند اگر تا چندی پیش موافقان بسیاری در جهان داشت یا با بیتفاوتی و واکنشهای خنثی شمار زیادی از حاکمان امروز درکنار جامعه جهانی در این قتل و غارت مواجه بود، امروز حتی نه در میان برخی حکمرانان زورگوی جهان جایی دارد که حتی نسل یهود نیز آن را نفرین کرده و برایش نابودی آرزو میکند.
باراک اوباما که خود اعتقاد دارد همه مقامات آمریکایی در شکلگیری وضعیت کنونی در غزه نقش دارند و دست هیچکس پاک نیست، خواستار اقدام فوری برای جلوگیری از قحطی در غزه شده و در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت: «باید اجازه داده شود کمکها به مردم غزه برسد. هیچ توجیهی برای نرساندن غذا و آب به خانوادههای غیرنظامی وجود ندارد. راهحل پایدار برای بحران غزه باید شامل بازگشت همه گروگانها و توقف عملیات نظامی اسرائیل باشد.»
صدای خاخامهای یهود نیز از نقاط مختلف دنیا بلند شده و خواستار توقف فوری استفاده رژیم صهیونیستی از گرسنگی بهعنوان سلاح علیه مردم غزه شدهاند.
سلبیرتیهای آمریکایی و انگلیسی هم دست به کار شده و دست از بیتفاوتی نسبت به جنایات صهیونیستها برداشته و از انزجار خود نسبت به عملکرد اسراییل خبر میدهند:
_ دواین جانسون (بازیگر هالیوودی) در صفحه شخصیاش نوشت: «من شرارتهای زیادی را در فیلمنامههای هالیوود دیدهام، اما هیچکدام با آنچه اسرائیل در غزه انجام میدهد، قابل مقایسه نیست.»
_ مستر بینِ انگلیسی هم نوشت: «بهعنوان یک انسان و کمدینی که با داستانهای مردم زندگی کردهام… نمیتوانم ساکت بمانم درحالیکه دو میلیون انسان از ابتداییترین نیازهای زندگی محروماند _ به نام انساندوستیِ دروغین. باید همه با صدای بلند اعتراض کنیم… بس است دیگر، مرگ کافیست.»
و هنوز مردم نقاط مختلف دنیا به اشکال مختلف اعتراض خود به ادامه قطحی و تحمیل گرسنگی و کشتار مردم غزه اعتراض میکنند و در اعتراضات خود گاه دست به خلاقیتهایی نیز میزنند که موجب بیشتر دیده شدن و تأثیرگذارتر بودن اقداماتشان میشود. مانند کاری که لندنیها انجام دادهاند. مردم در لندن بیش از ۱۰۰۰ ظرف خالی را مقابل خیابان داونینگ قرار دادند تا نمادی باشد برای کشتار ۱۰۰۰ فلسطینی در غزه که در صفهای دریافت غذا توسط «بنیاد انسان دوستانه غزه» وابسته به آمریکا و اسرائیل کشته شدند.
در میان موج انتقادها از وحشیگری رژیم صهیونیستی؛ با مواضع متفاوتِ برخی از فرماندهان ارشد پیشین ارتش این رژیم که پشیمان شده و خواستار پایان جنگ و پذیرش توافق بدون اصرار بر جزئیات شدهاند نیز مواجه میشویم اما درکنار آن؛ همراهی با سبعیتِ صهیونیستها ازسوی برخی انساننماهای ریزهخوار صهیونیست ادامه دارد. برای شناخت اندیشههای این دلالانِ جانِ کودکان و زنان سرزمین فلسطین کافیست یکبار دیگر این ویدیو که چندی پیش در فضای مجازی وایرال شده را نگاه کنیم درحالیکه سخنان یک سلطنتطلبِ پسماندهخوار موجب شگفتیِ مجریِ انگیسی مقابل او میشود:
دیدن این ویدیو؛ انسان را به یاد سخنان وزیر درنده خوی اسراییلی میاندازد، وقتی میگوید: تنها باید یک چیز به غزه ارسال شود؛ بمب!
بهنظر میرسد مقاومت فلسطینیها به شکل مشهودی مقامات اسرائیل را عصبانی کرده و آنها را به صراحت بیشتری در اظهارات خود مجبور کرده است به گونهای که بن گویر (وزیر امنیت داخلی این رژیم) این حد از وحشیگری در غزه را ناکافی دانسته و خواهان افزایش بمباران نوار غزه به جای ارسال کمکهای انسانی به این باریکه است: معتقدم که در این مرحله تنها باید یک چیز به غزه ارسال کنیم: بمبها برای انفجار، لشگرکشی، تشویق به مهاجرت و پیروزی در جنگ!
امروز بر هیچکس پوشیده نیست که اقدامات وحشیانه رژیم صهیونیستی با حمایت کامل آمریکا در جریان است و با همین پیشزمینه است که کسی سخنان رئیسجمهور این کشور درباره کمک ۶۰ میلیون دلاری به غزه را جدی نمیگیرد. ترامپ که در اظهارات مضحک و سبکمغزانه در میان روسای جمهور همه کشورها شهرت ویژهای دارد، از اینکه کسی از او به خاطر کمکهایش تشکر نکرده، گلایه کرده! در مقابل؛ شاید بهترین پاسخ به این کمکها را در کاریکاتوری بتوان منعکس دید که خبرگزاری رسمی یمن آن را منتشر کرده است.
از دلخراشترین تصاویری که در ۲۴ ساعت گذشته از غزه منتشر شده، قابِ تصویرِ دختربچهای فلسطینیست که به نظر میرسد جان خود را بر اثر حمله رژیم صهیونیستی به یک آپارتمان مسکونی در مرکز شهر غزه از دست داده است. در کنار این کودک، افراد دیگری نیز دیده میشوند که بر اثر این حمله آسیب دیدهاند.
دلیل جان باختن فلسطینیها تنها محدود به حملات نظامی اسرائیل نمیشود، ساکنان غزه باوجود آنکه برخی کامیونهای حمل غذا اجازه ورود به غزه را یافتهاند، هنوز بر اثر گرسنگی جان خود را از دست میدهند. باید گفت فشار حداکثری اسرائیلیها بر ساکنان غزه از طریق ایجاد قحطی و حملات نظامی با هدف کوچاندن مردم این منطقه به منظور اجرای طرح ایجاد «شهر انسانی» همچنان ادامه دارد گرچه یک روزنامه عبری اعلام کرده طرح ایجاد چنین شهری (!) بر روی خرابههای رفح تعلیق شده است. اگر اینگونه باشد از این روست که یک روی این معادله، مقاومت مردم غزه است که مقامات صهیونیست آن را پیشبینی نکرده بودند. حفظ این مقاومت از زبان یکی از رهبران حماس (باسم نعیم) رویای پیروزی نزدیکِ حاصل از مقاومت را برای همه آرزومندان پیروزی فلسطین شدنیتر از هر زمان دیگری جلوه میدهد: مردم ما هرگز برای لقمهای آغشته به خون و حقارت، به دشمن باج نمیدهند.
همگان میدانند که امروز مردم غزه گرسنهاند؛ ویدئوهایی که از رسیدن کمکهای برخی کشورها به دست مردم غزه حکایت دارد خود حاوی پیامهای تلخ و تصاویری تکاندهنده است به گونهای که گویی از دل فیلمهای آخرالزمانی بیرون آمدهاند.
رسیدن غذا به مردم غزه اگرچه تا حدی میتواند امیدوارکننده باشد اما طبق اعلام دفتر اطلاعرسانی دولتی در غزه شمار کامیونهای حامل کمک که روز یکشنبه وارد این باریکه شدند، از ۷۳ کامیون فراتر نمیرود و کمکهایی که از راه هوا پرتاب شدهاند نیز در مناطقی صورت میگیرد که برای غیرنظامیان خطرناک است.
گفته میشود اردن و امارات، با اجازه رژیم صهیونیستی، ۲۵ تن کمک بشردوستانه را از طریق آسمان در نوار غزه (برای بیش از دو میلیون نفر گرسنه) ریختند و به دنبال آن منابع پزشکی اعلام کردند: «حداقل ۱۱ فلسطینی در اثر امداد هوایی در شمال غزه زخمی شدهاند، زیرا یکی از پالتها مستقیماً بر روی چادرهایی که آوارگان در آن زندگی میکنند، افتاده است.»
در عین حال؛ آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) تاکید دارد که بازگشایی تمام گذرگاهها و اجازه ورود کمکهای گسترده، تنها راه جلوگیری از قحطی در نوار غزه است: «ما حداقل به ورود ۵۰۰ تا ۶۰۰ کامیون کمکهای ضروری در روز برای نوار غزه نیاز داریم.»
در این میان هنوز صهیونیستها از تلههای مرگ برای کشتار ساکنان این منطقه استفاده میکنند و مردمی که در مناطقی خاص در جستجوی کیسههای آرد هستند، یعنی همان مناطقی که خودشان برای توزیع کمکهای غذایی اعلام کردهاند، را به رگبار گلوله میبندند.
درنهایت؛ تصاویر تلخی که از شرایط زندگی در غزه منتشر میشود میتواند تا سالیان سال مایه ننگ و خجالت بشریت باشد و در این بین کسانی که این جنایت را رقم زدهاند و کسانی که در برابر جنایت سکوت کردند، روسیاهترینهای تاریخ خواهند بود.
این روزها حدود یک میلیون کودک در غزه در معرض گرسنگی و سوءتغذیه قرار دارند و بدنهای نحیفشان به استخوانهایی تبدیل شده که تنها یک پوست روی آنهاست و از ماهیچه و بافت چربی هیچ خبری نیست،. امروز جهان باید به سخنان دختر نوجوان غزهای بیاندیشد. دخترکی که از آرزوی پایان جنگ میگوید: آرزو دارم وقتی بزرگ شدم فرزندانم درگیر جنگ و ترس نباشند. ما بچهها درباره جنگ بیشتر از صحبتهای کودکانه حرف میزنیم!
باید مانند این دختر زاده فلسطین بود تا وقتی از آرزوهایت و روزهای سخت زندگی سخن گفتی، گفتن این جمله را فراموش نکنی که: هیچ چیزی بهتر از آزادی نیست.