در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
موزه ابزاری برای رسیدن به زبان مشترک جهانی/ معرفی تاریخ و فرهنگ کشور در «نمایشگاه شکوه ایران باستان»
چهره ماندگار میراث‌فرهنگی با اشاره به اهمیت موزه و موزه‌داری در رسیدن به زبان مشترک جهانی، برگزاری «نمایشگاه شکوه ایران باستان» در معرفی تاریخ و فرهنگ ایران موثر دانست.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عبدالرسول وطن‌دوست (چهره ماندگار میراث‌فرهنگی) درباره برگزاری نمایشگاه «شکوه ایران باستان» بیان کرد: میراث‌فرهنگی زبانی جهانی است به‌همین دلیل است که از میراث مشترک بشری هم سخن به‌میان می‌آید.
او افزود: حفاظت از میراث‌فرهنگی ملموس فرآیندی است که از ادراک و شناخت (پژوهش) در مورد اثر فرهنگی آغاز و با انجام عملیاتی همچون مستندسازی و مستندنگاری، درمان، مرمت، تحکیم و ... ادامه یافته و به معرفی می‌رسد.
وطن‌دوست حفاظت را فرآیندی همیشگی عنوان کرد و ادامه داد: اثر فرهنگی باید پیوسته تحت نظر باشد تا عوامل تخریبی مؤثر بر آثار، خللی بر آن وارد نیاورند. بنابراین حفاظت فعلی است که اجرای آن در مورد آثار همواره ادامه دارد.
این چهره ماندگار میراث‌فرهنگی تصریح کرد: حراست و ترویج میراث ناملموس هم به‌همین ترتیب به پژوهش، مستندسازی، پاسداری، حفظ و حراست و شاید از همه مهم‌تر، معرفی نیازمند است. آغاز فرآیند حفاظت و حراست از مواریث ملموس و ناملموس از ثبت، که خود به پژوهش محتاج است، در فهرست‌های ملی و جهانی آغاز می‌شود.
او با بیان اینکه ثبت نقطه آغاز رسیدگی به این‌گونه آثار است، ادامه داد: بعد از ثبت باید به حفاظت و حراست و معرفی پرداخت. حفاظت از میراث‌فرهنگی امری ملی است. همه باید برای حفظ، نگاه‌داری و اعتلای این ثروت ملی تلاش کنند.
وطن‌دوست با اشاره به اینکه معرفی را می‌توان مؤثرترین ابزار حفاظت و حراست دانست، افزود: از راه معرفی است که می‌توان توجه بیشتر جوامع را نسبت به ارزش‌های میراث‌فرهنگی و به بیان دیگر ثروت‌های فرهنگی، جلب و معطوف کرد. این‌گونه است که دیری نخواهد پایید که تمامی آحاد جامعه نسبت به حفاظت از این گنجینه عظیم که نقشی بی‌مانند در توسعه پایدار کشورها دارد و روز به روز هم ارزش افزون‌تری پیدا می‌کند، حساس می‌شوند. از این راه است که همه متوجه نقش ماندگار این ثروت در بهترشدن شرایط عمومی زندگی نسل فعلی و نسل‌های آینده می‌شوند.
این پیشکسوت میراث‌فرهنگی با بیان اینکه برای معرفی، راه‌های گوناگون و فراوانی وجود دارد، ثبت ملی و جهانی را یکی از این راه‌ها عنوان کرد و ادامه داد: پیمان‌نامه حمایت از میراث‌فرهنگی طبیعی و فرهنگی جهان (کنوانسیون ۱۹۷۲)، همانند چراغ پرنوری است که یکی از این راه‌ها را روشن و در نتیجه رسیدن به مقصد را میسر می‌کند. راه دیگر توجه و سرمایهگذاری در امر موزه و موزه‌داری و برگزاری نمایشگاه‌های ملی و جهانی است.
وطن‌دوست تصریح کرد: از این طریق است که می‌توان به زبان مشترک جهانی دست یافت و هم فرهنگ خود را به دیگران شناساند و هم با تاریخ و فرهنگ دیگران آشنا شد. برگزاری نمایشگاه شکوه ایران باستان، که در حال حاضر در کشور چین برپاشده است، می‌تواند کمک شایانی برای پیشبرد فرآیند معرفی تاریخ و فرهنگ کشورمان باشد.
